Ekumeniese Patriarg van Konstantinopel: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in.
No edit summary
Etikette: Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf
Lyn 1:
[[Lêer:Bartolomew I.jpg|duimnael|180px|Die huidige Ekumeniese Patriarg, Bartolomeus I.]]
 
Die '''Ekumeniese Patriarg''' of '''Aartsbiskop van Konstantinopel, Nuwe Rome''' ([[Grieks]]: Η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης, ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης) is die geestelike hoof van die [[Oosters-Ortodokse Kerk]] en "[[eerste onder gelykes]]" van die Kerk se leiers.
 
Hy word beskou as die opvolger van die dissipel [[Andreas (apostel)|Andreas]]. Die huidige Ekumeniese Patriarg is [[Ekumeniese Patriarg Bartolomeus I van Konstantinopel|Bartolomeus I]].
 
Die regering van [[Turkye]] beskou hom as die geestelike leier van die Griekse minderheid in die land en noem hom die '''Romeins-Ortodokse Patriarg van die [[Fener]]''' ([[Turks]]: ''Fener Rum Ortodoks Patriği''). Ná die val van [[Konstantinopel]] in 1453 was die patriarg onderworpe aan die gesag van die [[Ottomaanse Ryk]] tot met die ontstaan van die Republiek van Turkye in 1923. Vandag is hy aan die gesag van die republiek onderworpe en moet hy ’n Turkse burger wees om tot patriarg verkies te word.
 
Die Patriarg van Konstantinopel word sedert die [[6de eeu]] as die Ekumeniese Patriarg beskou.<ref name="ODCC">"Oecumenical Patriarch." Cross, F.L., red. The Oxford Dictionary of the Christian Church. New York: Oxford University Press. 2005.</ref>
 
== Status in die Ortodokse Kerk ==
Die Ekumeniese Patriarg van Konstantinopel het die hoogste aansien van alle Oosters-Ortodokse biskoppe, is persoonlik of deur ’n afgevaardigde die voorsitter van konsilies van Ortodokse primate en/of biskoppe en is die hoofwoordvoerder van die Ortodokse gemeenskap, veral insake ekumeniese kontak met ander Christelike denominasies. Hy het geen direkte jurisdiksie oor ander patriarge of die verskillende onafhanklike kerke van die Ortodokse Kerk nie, maar hy alleen mag spesiale sinodes saamroep wat hulle en/of afgevaardigdes bywoon om sekere kwessies te bespreek. Hy is ook belas met betrekkinge tussen die verskillende Ortodokse kerke om so eenheid in die Kerk te bevorder.