Die reis na die weste: Verskil tussen weergawes

 

Die tweede deel bestaan uit hoofstukke 8 tot 12, en stel die sentrale [[Hoofkarakter|karakter]] van die verhaal bekend: Xuánzàng. Sy geskiedenis word ook ondersoek. Op hierdie manier lees 'n mens 'n kort biografie van sy lewe en die rede vir sy reis. Verbaas oor die feit dat die Suide slegs gierigheid, [[sonde]], [[hedonisme]] en [[promiskuïteit]] ken, beveel die Boeddha die Bodhisattva Guanyin aan om in China te soek na iemand wat die sutras van 'Superioriteit en oortuiging van goeie wil' na die Ooste kan terugbring. Uiteindelik word Xuánzàng hierdie opdrag toegeken deur die Keiser van China (aan wie 'n paar hoofstukke ook gewy is. Daar word dus melding gemaak van sy reis deur die onderwêreld en die terugkeer na die lewendes).

Die derde deel van die boek is ook die langste. Dit dek hoofstukke 13 tot 99. Hierdie afdeling is die hoofverhaal wat die reis van Xuánzàng en sy helpers beskryf. Dit begin met die ontmoeting met Xuánzàng, deur sy helpers, een vir een, wat deur Guānyīn aangespoor word om by Xuánzàng aan te sluit as 'n reddende genade vir hul foute uit die verlede:

* Die eerste is Sūn Wùkōng, wat pas uit die tronk vrygelaat is. Hy is die intelligentste, maar ook die gewelddadigste van die vier. Hy kan slegs in toom gehou word deur 'n magiese goue band wat deur die [[Bodhisattva]] om sy kop geplaas word, wat hom erge pyn veroorsaak as Xuánzàng 'n magiese woord sê.