Charles Ives: Verskil tussen weergawes

Ives se toewyding aan musiek het begin toe hy op 'n jong ouderdom in sy vader se orkes begin tromme speel het. Ives het 'n groot versameling liedjies gepubliseer, waarvan baie dele vir die klavier bevat. Hy het twee strykkwartette en ander werke vanbestaande uit kamermusiek gekomponeer, hoewel hy tans veral bekend is vir sy orkesmusiek. Sy werk as orrelis het hom daartoe beweeg om in 1891 ''Variations on America'' te skryf, wat hy die eerste keer gespeelopgevoer het tydens 'n uitvoeringopvoering ter viering van Amerika se onafhanklikheid.

In 1906 komponeer Ives die eerste radikale musiekwerk van die twintigste, getiteld ''Central Park in the Dark''. Hy het twee simfonieë gekomponeer, sowel as ''The Unanswered Question'' (1908), wat geskryf is vir die ongewone kombinasie van trompet, vier fluite en strykkwartet. ''The Unanswered Question'' is beïnvloed deur [[Ralph Waldo Emerson]] en [[Henry David Thoreau]].

Rondom 1910 begin Ives om sy bekendste werke te komponeer, waaronder die ''Holiday Symphony'' en ''Three Places in New England'' tel. Die Klaviersonate No. 2, bekend as die ''Concord Sonate'', was een van sy mees noemenswaardige stukke. Hy het in 1911 hieraan begin werk en die meeste daarvan in 1915 voltooi. Dit is egter eers in 1920 dat die stuk gepubliseer is. Die hersiene weergawe daarvan is eers in 1947 uitgereik. Hierdie stuk bevat een van die opvallendste voorbeelde van sy eksperimentering. Die stuk demonstreer ook Ives se voorliefde vir musikale notasie: die openingsstawe van [[Ludwig van Beethoven]] se Simfonie nr. 5 word in elke beweging aangehaal. <ref>{{Cite book|title=A Descriptive Catalogue of the Music of Charles Ives|last=James B. Sinclair|publisher=Yale University Press|year=1999|isbn=|location=|pages=}}</ref>

'n Ander opvallende stuk orkesmusiek wat Ives voltooi het, was sy Simfonie No. 4. Hy werk van 1910 tot 1916 hieraan. Hierdie simfonie is opmerklik vir die ingewikkeldheid daarvaan en die massiewe orkes. Dit beskik oor vier bewegings. 'n Volledige opvoering is eers in 1965 (d.w.s. 'n halwe eeu nadat dit voltooi is, en meer as 'n dekade na die dood van Ives) gelewer. Ives het materiaal agtergelaat vir 'n onvoltooide ''Universe Symphony'' wat hy ondanks twee dekades se werk nie kon voltooi nie, watwelke te danke was aan sy gesondheidsprobleme sowel as sy verskuiwende denke oor die werk.