Alain-Fournier: Verskil tussen weergawes

Fournier kom uit 'n familie van onderwysers en is deur sy vader onderrig in die dorpskool Épineuil-le-Fleuriel ([[Cher (département)|Cher]]). As 18-jarige was hy verlief op Yvonne Quiévrecourt, maar sy het hom egter verwerp. Hierdie ervaring sou regdeur sy lewe 'n obsessie bly en sou die basis word vir sy boek ''Le Grand Meaulnes'' (1913) waarin hy 'n ''droom- en kinderwêreld optower'' wat verlore is. Dit is 'n belangrike werk in die Franse letterkunde en een van die weinig suksesvolle boeke in die [[simbolisme]]. Die boek is as 'n meesterstuk geprys en het op naelskraapse wyse die gesogte Prix Goncourt misgeloop. In 2006 is die boek verfilm deur Jean-Daniel Verhaeghe.▼

[[Lêer:Alain_Fournier-tombe.jpg|duimnael| Graf van Alain-Fournier in die begraafplaas van Saint-Remy-la-Calonne]]▼

Afgesien van 'n aantal gedigte, essays en verhale, wat gebundel is in die [[postuum]] bundel ''Miracles'' ([[1924]]) was dit die enigste werk wat hy sou voltooi. Hy is opgeroep as 'n luitenant in die 288ste infanterieregiment, en sterf tydens een van die eerste veldslae van die [[Eerste Wêreldoorlog]] naby [[Verdun]]. Hy is in 'n massagraf begrawe. Na 'n 14-jarige soektog is sy liggaam in 1991 geïdentifiseer en in die begraafplaas van Saint-Remy-la-Calonne herbegrawe.▼

== Sekondêre literatuur ==▼

* Adam, Frédéric. ''Alain Fournier et ses companons d'arme''. Serpenoise, 2006▼

* Zoest, Aart van, "Het kwaad in een lieve wereld. Over 'Le Grand Meaulnes' van Alain-Fournier t.g.v. zijn 100e verjaardag<nowiki>''</nowiki>, in: ''BZZLLETIN'' 139, Oktober 1986, p.&nbsp;8-19.▼

== Eksterne skakel ==▼