Louis-Ferdinand Céline: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Lyn 13:
Daar word beweer dat ''[[Voyage au bout de la nuit]]'' een van die mees bekroonde romans van die [[20ste eeu]] is. Min eerste romans het 'n soortgelyke impak gehad. Die boek is geskryf in 'n plofbare omgangstaal en het die meeste kritici geskok, maar onmiddellike sukses onder die Franse publiek behaal, wat entoesiasties gereageer het op die gewelddadige en misplaaste avonture van die petit-bourgeois antiheld Bardamu en sy kenmerkende nihilisme. Die skrywer se militêre ervarings tydens die [[Eerste Wêreldoorlog]], sy reise na koloniale Frans Wes-Afrika en New York, en sy terugkeer na die naoorlogse Frankryk, bied almal episodes in die uitgestrekte verhaal. <ref>The Nation, quoted in the New Directions Paperbook (Eighteenth Printing) of ''Journey to the End of the Night''</ref>
''Guignol's Band'' en die gepaardgaande roman ''Le Pont de Londres - Guignol's band II'', speel af in die Londense onderwêreld van die Eerste Wêreldoorlog. In ''Pont de Londres'' verskyn 'n seilboot met die naam Koning Hamsun, wat uiteraard 'n huldeblyk is aan [[Knut Hamsun]] wat met hom saamgewerk het. Céline se outobiografiese verteller roep sy rampspoedige vennootskap met 'n mistieke Fransman; sy ongemaklike verhouding met Londense rampokkers en prostitute en hul nemesis, inspekteur Matthew van Scotland Yard, in herinnering. <ref>Dalkey Archive Press, London Bridge translation by Dominic Di Bernardi</ref>
Céline se nalatenskap oorleef in die skryfwerk van onder meer [[Samuel Beckett]], Queneau en Jean Genet. [[Jean-Paul Sartre]], Jean-Marie Gustave Le Clézio, Robbe-Grillet en [[Roland Barthes|Barthes]] het bewondering vir hom uitgespreek. Skrywers in die Verenigde State wat dank verskuldig is aan Céline is onder andere Charles Bukowski, [[Henry Miller]], [[Jack Kerouac]], [[Joseph Heller]], [[Kurt Vonnegut|Kurt Vonnegut, Jr.]], [[William S. Burroughs]], Edward Abbey, [[Jim Morrison]] en Ken Kesey, nie soseer in terme van skryfstyl nie, maar as 'n belangrike estetiese, amoralistiese invloed. <ref name="O'Connell148">O'Connell p. 148</ref> Die digter en romanskrywer Charles Bukowski het geskryf "''first of all read Céline; the greatest writer of 2,000 years''" <ref>Bukowski, Charles. ''Notes of a Dirty Old Man.'' San Francisco: City Light Books 1969. p. 69.</ref> Céline het ook 'n invloed uitgeoefen op [[Irvine Welsh]], [[Günter Grass]], Karl Parkinson (''The Blocks'') en Raymond Federman .
| |||