Soutwater: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Geringe sinsverandering.
taal
Etikette: Teruggerol Visuele teksverwerker Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf Gevorderde mobiele wysiging
Lyn 9:
Natrium en chloor maak tesame sowat 86% uit van die minerale in die see, met magnesium, kalium, kalsium (in die vorm van kalsiumbikarbonaat en kalsiumsulfaat) en ook ander sulfate die res. Dit beteken dat die vastestofinhoud van seewater sowat 3,5 gram per 100 gram water behels en dit is dan ook eenvormig in al die verskillende oseane.
 
Riviere wat in die see uitmond is hoofsaaklik vir die deurlopende invloei van minerale in die see verantwoordelik, waar oplosbare ione met die oseane se water vermeng. Hoewel die volume van seewater grootliks onveranderd bly, word die oseane egter nie versadig weens die konstante toevoeging van minerale nie. Dit is te danke aan hoofsaaklik chemiese en biologiese prosesse, wat die biogeochemiesebiochemiese ewewig handhaaf. Seediere en -plante neem byvoorbeeld minerale op vir beenvorming, koraalriwwe neem kalsium op en oplosbare soute word geabsorbeer in kleideeltjies wat weer op die oseaanbodem versamel. Sommige elemente word weer aan die atmosfeer vrygestel.
 
Wanneer seewater nie vryelik met die groter oseane meng nie, kan die konsentrasie soute egter verhoog. Die Rooisee en die Middellandse See is voorbeelde. In die poolgebiede is die soutkonsentrasie ook effens kleiner, veral in die somermaande wanneer groter dele van die gletsers smelt en varswater aan die onmiddellike seewater toevoeg.
Lyn 17:
Libanon is so ’n voorbeeld, waar van die boorgate naby Beiroet reeds ’n soutinhoud van 60 keer soveel het as wat dit jare gelede die geval was. Die pragtige Florida Keys in Amerika het ook al sowat 70% van sy dennewoude verloor weens te veel sout in die grondwater. Die Batinah-kusgedeelte van Oman kan ook glad nie meer vir landboudoeleindes gebruik word nie. In China is die Jangtse-delta naby Sjanghai ook op die gevaarlys omdat marginale soutgrondwater lank vir besproeiing gebruik is.
 
Die probleem is dat, wanneer grondwater eers versout het, dit dekades kan neem om die oormaat sout deur die hidrologiese siklus uit te spoel. Die versoutingskade wat die groot tsoenami van Desember 2004 aan grond in onder meer Sri Lanka, Indonesië, Thailand en Jemen aangerig het, kan ook dekades neem om dit deur natuurlike prosesse te herstel.
 
In moeras-gebiede soos die Mississippi in Amerika, Las Marismas in Europa en die Rhone-delta in Frankryk het soutwater ook al die grond ingesyfer. Van die plante, landdiere en voëls het die wyk geneem en daar is slegs groot dele soutverdraagsame grassoorte en ander plante, soos seelaventel, en sekere diere soos die moerasskilpad en die muskusrot oor.