Staf van Asklepios: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Publikasies van Jehovah se Getuies is onversoenbaar met WP:VER en is moontlik promosie WP:PROMO. Ek verwyder dit as 'n globale (meta) handmatige toets.
 
Lyn 9:
Ter ere van Asklepios is ’n sekere soort niegiftige slang dikwels in genesingsrituele gebruik, en hulle het vrylik tussen die siekes en gewondes rondgeseil. Dié slange is ook dwarsoor die antieke wêreld na elke nuwe tempel van Asklepios gebring wanneer dit ingewy is. Van omstreeks 300&nbsp;v.C. het die kultus van Asklepios baie gewild geword en pelgrims het na sy helingstempels gestroom vir kure. Rituele reiniging is gevolg deur offerandes aan die god (volgens vermoëns) en die sieke sou een nag in die heiligste deel van die tempel, die ''adyton'', deurbring. Enige droom of visoen is aan ’n priester vertel en hy sou die toepaslike terapie voorskryf deur ’n proses van vertolking.<ref>Sigerist. Hoofstuk 3, ''Religious medicine: Asclepius and his cult'', bl. 63ff.</ref> Sommige helingstempels het ook heilige honde gebruik om die siekes se wonde te lek.<ref name="farnell">Farnell, Hoofstuk 10, "The Cult of Asklepios" (ble. 234–279)</ref>
 
Die oorspronklike [[Hippokratiese eed]] het begin met die aanroeping: "Ek sweer by Apollo, die geneesheer, en Asklepios en Hugiëia en Panakeia en al die gode en godinne . . ."<ref name="eed">Soos vertaal deur Ludwig Edelstein, in "’n Ou eed wat vandag waarde het", [https://wol.jw.org/af/wol/d/r52/lp-af/102004288#h=23 Wagtoring aanlyn]</ref>
 
Die betekenis van die slang is al op baie maniere vertolk. Een daarvan is dat die vervelling en nuwe vel van die slang simbolies is van verjonging,<ref>Albert R. Jonsen, ''The New Medicine and the Old Ethics'', Harvard University Press, 1990, bl. 122</ref> terwyl ander sentreer om die slang as ’n simbool wat die dubbele aard van die dokter se werk verenig en uitdruk: die lewe en dood, siekte en gesondheid.<ref>Jan Schouten, ''The Rod and Serpent of Asklepios'', Symbol of Medicine, 1967, bl. 2</ref> Die dubbeldinnigheid van die slang as ’n simbool en die teenstrydigheid wat dit sou verteenwoordig, weerspieël die dubbelsinnigheid van die gebruik van middels,<ref>Albert R. Jonsen, ''The New Medicine and the Old Ethics'', Harvard University Press, 1990, p122-123</ref> wat kan help of skaad, soos in die betekenis van die term ''pharmakon'' in antieke Grieks wat beteken het "dwelm", "medisyne" en "gif".<ref>Henry E. Sigerist, A History of Medicine, Oxford University Press, 1987, ble. 27-28</ref> Verder het produkte wat van die slang vervaardig is in antieke tye medisinale waarde gehad. Dit lyk of slanggif selfs in sekere gevalle voorgeskryf is as ’n vorm van terapie.<ref>James A. Kelhoffer, ''Miracle and Mission'', Mohr Siebeck, 2000, ble. 438-439.</ref>