Die '''Surveyor program''' was 'n [[NASA]] program wat vanaf Junie 1966 tot Januarie 1968 gestrek het. Daar is sewe onbemande, robot tipe ruimtetuie na die [[maan]] gestuur. Die primêre doelwit was om te bewys dat sagte landings op die maan moontlik was. Die Surveyor-ruimtetuie wasis die eerste Amerikaanse ruimtetuie wat 'n sagte landing (teenoor impak landings) op 'n ander hemelliggaam suksesvol gedoen ishet. Die sendings het behels dat die ruimtetuie direk na die maan vlieg op 'n impak baan. Die tog het ongeveer 63 tot 65 ure geduur en het geëindig met 'n negatiewe versnelling vir die tuie sodat hulle 'n sagte landing op die maan kon maak.<ref name=Kloman1972/>
Die program is geimplementeergeïmplementeer deur NASA se ''[[Jet Propulsion Laboratory]]'' en het as voorbereiding gedien vir die [[Apollo-program]]. Die program het in 1960 begin. JPL het ''Hughes Aircraft'' in 1961 aangestel om die ontwikkeling van die ruimtetuig te doen.<ref name=Kloman1972>{{cite web|id=NASA SP-4901 |url=https://history.nasa.gov/SP-4901.pdf |title=''NASA Unmanned Space Project Management - Surveyor and Lunar Orbiter'' |author=Kloman |year=1972}}</ref> Die totale koste van die Surveyor-program was amptelik $469 miljoen.
Vyf van die Surveyor ruimtetuie het suksesvol 'n sagte landing op die maan uitgevoer, insluitend die eerste een. Twee sendings was mislukkings: [[Surveyor 2]] het met 'n hoë snelheid teen die maan gebots na 'n middebaan korreksie misluk het en daar is kontak met [[Surveyor 4]] verloor 2.5 minute voordat dit moes land.
