Wikipedia

Roy Orbison: Verskil tussen weergawes

Blaai deur geskiedenis
Nuwer wysiging →
Content deleted Content added
VisueelWikiteks
Nuwe bladsy geskep met '{{Inligtingskas Persoon | naam = Roy Orbison | beeld = Roy Orbison (1965).jpg | beeldonderskrif = Orbison in 1965 | geboortenaam = Roy Kelton Orbison | geboortedatum = 23 April 1936 | geboorteplek = Vernon, Texas, V.S.A. | sterfdatum = {{Sterfdatum en ouderdom|1988|12|6|1936|4|23}} | sterfplek = Hendersonville, Tennessee, V.S.A | be...'
 
No edit summary
Lyn 14:
| webwerf = {{url|royorbison.com}}
}}
'''Roy Kelton Orbison''' ([[23 April]] [[1936]] – [[6 Desember]] [[1988]]) was 'n [[Verenigde State|Amerikaanse]] sanger, liedjieskrywer-komponis en musikant wat bekend is vir sy emosiebelaaide sangstyl, ingewikkelde liedstrukture en donker, intense ballades. Sy musiek is destyds deur kritici vergelyk met [[opera]]stukke, wat aan hom die byname "Die [[Enrico Caruso|Caruso]] van Rock" en "The Big O" verleen het. Baie van Orbison se liedere dra 'n gevoel van weerloosheid oor, in teenstelling met sy manlike tydgenote wat 'n gevoel van "machismo" wou oordra. Hy het gewoonlik tydens sy opvoerings bewegingloos gestaan, en swart klere gedra saam met sy gekleurde swart hare en donker sonbril; laasgenoemde wathet hy gedra het om sy teruggetrokkenheid en skugterheid teen te werk. ▼
 
HyOrbison is gebore in [[Texas]], en het reeds as tiener in 'n "rockabilly" en "country-en-western" "band" begin sing. Hy het in 1956 'n kontrak aangegaan met Sam Phillips van Sun Records, maar het egter sy grootste sukses behaal met die plaatetiket Monument Records. In die tydperk 1960 tot 1966, het 22 van Orbison se enkelspelerplate die ''Billboard'' Top 40 behaal. Hy het byna al sy grootste treffers (Top 10) self of saam met iemand anders geskryf, insluitende "Only the Lonely" (1960), "Running Scared" (1961), "Crying" (1961), "In Dreams" (1963), en "Oh, Pretty Woman" (1964). Van sy belangrikste en meesander treffendebelangrike liedjies sluit in "It's Over", "I Drove All Night", "Leah", "A Love So Beautiful", "Blue Bayou" en "You Got It."▼
▲'''Roy Kelton Orbison''' ([[23 April]] [[1936]] – [[6 Desember]] [[1988]]) was 'n [[Verenigde State|Amerikaanse]] sanger, liedjieskrywer-komponis en musikant wat bekend is vir sy emosiebelaaide sangstyl, ingewikkelde liedstrukture en donker, intense ballades. Sy musiek is destyds deur kritici vergelyk met [[opera]]stukke, wat aan hom die byname "Die [[Enrico Caruso|Caruso]] van Rock" en "The Big O" verleen het. Baie van Orbison se liedere dra 'n gevoel van weerloosheid oor, in teenstelling met sy manlike tydgenote wat 'n gevoel van "machismo" wou oordra. Hy het gewoonlik tydens sy opvoerings bewegingloos gestaan, en swart klere gedra saam met sy gekleurde swart hare en donker sonbril; laasgenoemde wat hy gedra het om sy teruggetrokkenheid en skugterheid teen te werk.
 
NaIn die middel van die 1960's het 'n aantal persooonlike tragedies Orbison getref, en sy loopbaan het ook daaronder gely. In die 1980's het sy gewildheid egter weer skerp toegeneem na die sukses van verskeie "cover versions" van sy liedjies. In 1988 is hy medestigter van die ''Traveling Wilburys'' ('n rock supergroep), saam met [[George Harrison]], [[Bob Dylan]], Tom Petty, en Jeff Lynne. Orbison sterf tragies in [[Desember]] [[1988]] op die ouderdom van 52 aan 'n [[hartaanval]]. 'n Maand later is sy liedjie "You Got It" (1989) vrygestel as 'n enkelspeler. Dit was sy eerste treffer in byna 25 jaar omwat die VSA en [[Verenigde Koninkryk|VK]] se Top 10 trefferlyste te bereik het.▼
▲Hy is gebore in Texas, en het reeds as tiener in 'n "rockabilly" en "country-en-western" "band" begin sing. Hy het in 1956 'n kontrak aangegaan met Sam Phillips van Sun Records, maar het egter sy grootste sukses behaal met die plaatetiket Monument Records. In die tydperk 1960 tot 1966, het 22 van Orbison se enkelspelerplate die ''Billboard'' Top 40 behaal. Hy het byna al sy grootste treffers (Top 10) self of saam met iemand anders geskryf, insluitende "Only the Lonely" (1960), "Running Scared" (1961), "Crying" (1961), "In Dreams" (1963), en "Oh, Pretty Woman" (1964). Van sy belangrikste en mees treffende liedjies sluit in "It's Over", "I Drove All Night", "Leah", "A Love So Beautiful", "Blue Bayou" en "You Got It."
 
▲Na die middel van die 1960's het 'n aantal persooonlike tragedies Orbison getref, en sy loopbaan het ook daaronder gely. In die 1980's het sy gewildheid egter weer skerp toegeneem na die sukses van verskeie "cover versions" van sy liedjies. In 1988 is hy medestigter van die ''Traveling Wilburys'' ('n rock supergroep) saam met [[George Harrison]], [[Bob Dylan]], Tom Petty, en Jeff Lynne. Orbison sterf tragies in Desember 1988 op die ouderdom van 52 aan 'n [[hartaanval]]. 'n Maand later is sy liedjie "You Got It" (1989) vrygestel as 'n enkelspeler. Dit was sy eerste treffer in byna 25 jaar om die VSA en [[Verenigde Koninkryk|VK]] se Top 10 trefferlyste te bereik.
 
Orbison is in 1987 in die ''Rock and Roll Hall of Fame'' en ''Nashville Songwriters Hall of Fame'', in 1989 in die ''Songwriters Hall of Fame'', en in 2014 in die ''Musicians Hall of Fame and Museum'' ingesluit. In 2002 het die ''Billboard''-tydskrif hom as no. 74 gelys op hul lys van die Top-600 opnamekunstenaars van alle tye.
 
=== Opvoeringstyl ===
[[Lêer:Roy Orbison.jpg|duimnael|250 px|Orbison (in die middel, in wit geklee), tydens 'n opvoering in 1976]]
Orbison het dikwels sy stilstaande en roerlose optredes probeer verskoon deur te sê dat sy liedjies nie instrumentaleinstrumentele afdelings bevat wat hom sou toelaat om op die verhoog ronrond te beweeg of te dans nie, hoewel liedjies soos "Mean Woman Blues" wel die geleentheid gebied het.<ref>Lehman, p. 62.</ref> Hy was bewus van sy unieke uitvoeringstyl selfsreeds in die vroeë 1960's bewus van sy unieke uitvoeringstyl, toe hy soos volg hy kommentaar daarop gelewer het: "Ek is nie 'n superpersoonlikheid nie—nie op die verhoog of daarvan af nie. Ek bedoel, jy kan mense soos Chubby Checker of Bobby Rydell in tweederangse programme insluit en hulle sal steeds deurskyn, maar nie ek nie. Ek sal voorbereid moet wees. Mense kom luister na my musiek,... my liedjies. Dit is waarop ek moet konsentreer, en aan hulle moet oordra."<ref>Clayson, Alan, bl. 78.</ref>
 
k.d. lang het Orbison met 'n boom vergelyk; met 'n terughoudende maar daadkragtige skoonheid.<ref>{{cite web |author=Lang, k. d. |date=15 April 2004 |url=https://www.rollingstone.com/news/story/5939233/the_immortals__the_greatest_artists_of_all_time_37_roy_orbison |title=The Immortals – The Greatest Artists of All Time: 37) Roy Orbison |magazine=Rolling Stone |access-date=2 Junie 2009 |url-status=dead |archive-url=https://web.archive.org/web/20090506004850/https://www.rollingstone.com/news/story/5939233/the_immortals__the_greatest_artists_of_all_time_37_roy_orbison |archive-date=6 Mei 2009}}</ref>Hierdie beeld van Orbison as onbeweeglik tydens 'n opvoeringopvoerings is in so 'n mate met hom geassosieer dat dit geparodieer is deur John Belushi op ''Saturday Night Live'', met Belushi aangetrek as "Orbison" wat omval terwyl hy "Oh, Pretty Woman" sing, en dan doodluiters voortgaan met die opvoering terwyl sy mede spelers hom weer regop laat staan. Lang het egter hierdie styl gekwantifiseer deur die volgende opmerking te maak: "Dit is so moeilik om te beskryf hoe Roy se energie werklik daar uitgesien het, want hy kon 'n kamer met slegs sy energie en teenwoordigheid van hom laat kennis neem en laat "bruis", maar terselfdertyd nie 'n enkele woord uiter nie, synde dat hy so gegrond en so sterk en so sag en stil was. Hy was net daar."
 
Orbison het sy eie passie tydens sy optredes toegeskryf aan die tydperk toe hy in Fort Worth grootgeword het terwyl die [[Verenigde State|VSA]] vir die [[Tweede Wêreldoorlog]] gemobiliseer het. Sy ouers het in 'n verdedigingsaanleg gewerk; sy pa het in die aande 'n kitaar te voorskyn gebring, en hul vriende en familielede wat pas by die weermag aangesluit het, het bymekaargekom om lekker te drink en te sing. Orbison het later hieroor besin: "Ek dink daardie intensiteitsvlak het 'n groot en blywende indruk op my gemaak, want dit is steeds daar. Daardie gevoel van 'doen dit vir alles wat dit werd is en doen dit nou en doen dit goed.' Ek wil dit nou nie te veel ontleed nie, maar ek dink die geesdrif en entoesiasme wat almal rondom my gevoel en uitgeleef het, het my al die tyd bygebly."<ref>Amburn, p. 7.</ref>
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/wiki/Roy_Orbison"