Slag van Agincourt: Verskil tussen weergawes

Die slag het daartoe gelei dat die noorde van Frankryk onder Engelse heerskappy geval het.

 

Op 13 Augustus 1415 land koning Hendrik se leër van 8 000 boogskutters en 2 000 man kavallerie by [[Harfleur]]. Die beleg van hierdie stad het koning Hendrik 'n derde van sy leër gekos. Hierna kies hy op 7 Oktober koers na [[Calais]] wat hy so vinnig moontlik kuslangs wou bereik.

 

[[Beeld:AgincourtKaart.jpg]]

 

Die stryd is gevoer in 'n oop deurgang tussen die twee genoemde bosse. Die nag van die 24ste rus albei leërs, maar die Engelse geniet skrale beskutting teen die swaar reën. Vroeg op die môre van die 25ste stel Hendrik sy leër op (ongeveer 1 000 berede soldate, 6 000 boogskutters, en 'n paar duisend voetsoldate). Die Engelse linkerflank staan onder aanvoering van Camoys, die regterflank onder die Hertog van York, en die middelgroep onder koning Hendrik self. Hierby het elke groep sy eie kleiner leër gevorm, met die kavallerie (wat afgesaal was) in die middel, boogskutters op die flanke en groepies boogskutters wat vorentoe geskuif is. Op die bostaande skets van die terrein word die aanvangsposisie van die Engelse leër regs onder weergegee.

 

[[Beeld:Slagazincourt3.jpg|thumb|300px|<center>Slagveld - die bos van Tramecourt aan die regterkant (12 Julie 2005)</center>]]

 

Die geveg het tot 'n einde gekom met 'n halfhartige aanval deur 'n groep vlugtelinge. Koning Hendrik, bang dat sy groot groep gevangenes kon ontsnap, het opdrag gegee om hulle te dood. 'n Deel van die Franse gevangenes word lewend verbrand in 'n hut waar hulle toevlug gesoek het. Die slagting het tot 'n einde gekom toe die aanvallers hul onttrek het.