Koos Kombuis: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Laurens (besprekings | bydraes)
Anrie (besprekings | bydraes)
k proeflees halfpad
Lyn 1:
{{Inligtingskas Musikale kunstenaar
|Naam =Koos Kombuis<br><small>(Gebore André le Roux du Toit)</small>
|Foto =Koos (552075960).jpg
|Foto-grootte =
|Foto-onderskrif = Koos Kombuis tydens 'n optrede.
|Agtergrondkleur = solo
|Geboortenaam = [[5André November]]le [[1954]]<!--Roux Slegsdu vir indiwidue -->Toit
|Alias = André le Toit
|Oorsprong = <!-- Gebruik slegs as geen geboorteplek beskikbaar of indien oorsprong van geboorteplek verskil -->
|Geboortedatum = [[5 November]] [[1954]]
|Geboorteplek = [[Kaapstad]]<!-- Slegs vir indiwidue -->
|Sterftedatum = <!-- Slegs vir indiwidue -->
Lyn 26:
 
}}
'''Koos Kombuis''' (Gebore ''André le Roux du Toit'', [[5 November]] [[1954]] en vroeër ook bekend as ''André Letoit'') is 'n [[Afrikaans]]e musikant en skrywer. Hy het bekendheid verwerf in die laat-1980's as deel van die anti-establishment [[Alternatiewe Afrikaanse Musiekbeweging]] wat 'n hoogtepunt bereik het met die kampustoer ''Voëlvry''. Ander musici wat deel uitgemaak het van die beweging was [[Johannes Kerkorrel]] en [[Bernoldus Niemand]] (James Phillips). Dit was 'n groep jong [[Afrikaners]] wat gekant was teen [[apartheid]] en die regerende [[Nasionale Party]].
 
==Biografie==
===Geboorte en Vroeëvroeë jare===
AndréKoos le Roux du ToitKombuis is op [[5 November]] [[1954]] in [[Kaapstad]] gebore as André le Roux du Toit, een van drie seuns. Sy ma was ’n onderwyseres en sy pa ’n maatskaplike werker. Hy het in [[Riversdal]], [[Paarl]], [[Wellington, Weskaap|Wellington]], [[Kuruman]] en in [[Bellville]], grootgeword voor die gesin hulle in [[Stellenbosch]] en later in [[Pretoria]] gevestig het, waar hy sy matriek in 1972 aan die Menlopark Hoërskool voltooi het. Hy was onder andere in Paul Roos Gimnasium op Stellenbosch op skool, waar hy saam met Etienne[[Ettienne van Heerden]] in die klas was.<ref name=Terblanche>Erika Terblanche, [http://www.litnet.co.za/cgi-bin/giga.cgi?cmd=cause_dir_news_item&cause_id=1270&news_id=58836 Koos Kombuis (1954– )], [[Litnet]], Besoekbesoek op 30 deseberDesember 2009.</ref>
 
Na skool het Du Toit diesy militêre diensplig afgelê, wat destyds vir wit Suid-Afrikaanse mans verpligteverplig militêre diensplig afgelêwas. Na sy diensplig het hy vir twee jaar by die [[Universiteit van Pretoria]] studeer sonder om 'n graad te behaal. Hierna het hy na [[Johannesburg]] getrek waar hy in 'n woonstel in Hillbrow gewoon het. Hier het hyen by verskeie plekke gewerk het; onder meer by Kentucky Fried Chicken, by pizzarestaurante, as polisverkoper, brandweerman, klerk in die staatsdiens, en as fortuinvertellerwaarsêer.
 
Nadat hy vir 'n aantal jare van sy ouers vervreem was, het hy 1976 weer by sy ouershulle gaan bly. In die tydperk het hy 'n jaar in die hospitaal vir geestessiekes, Weskoppies, in Saal 6 deurgebring.<ref>[http://www.exclusivebooks.com/ Exclusive Books], [http://www.exclusivebooks.com/features/authors/kkombuis2.php Koos Kombuis], Besoekbesoek op 10 Augustus 2008.</ref>
 
===Begin van Skrywersloopbaanskrywersloopbaan===
 
In 1977, terwyl hy steeds 'n pasiënt by Weskoppies was, is sy eerste kortvehaalkortverhaal gepubliseer, "Die Man met die Lang Ding", wat gehandel het oor 'n homoseksuele man wat nie sy seksuele voorkeure kon verwerk nie. Dit is in die ondergrondse literêre tydskrifletterkundetydskrif ''[[Donga]]'' gepubliseer.<ref>Koos Kombuis, Die Tyd van die Kombi's - 'n Persoonlike blik op die Afrikaanse rock-rebellie, p50</ref> In Oktober 1978 is ’n gedig, "Gebed", in Donge se opvolger, ''Inspan'', wat Donga opgevolg het gepubliseer. Dit sou later in 1981 lei tot 'n hofsaak teen Isobel Hofmeyr, die redakteur van die tydskrif, waarin die staat beweer het dat sy ’n ongewenste publikasie uitgegee het aangsienaangesien die gedig God aanspreek en dat dit ’n parodie op die "Onse Vader”Vader" is. Die aansoek is egter ter syde gestel.<ref name=Terblanche/>
 
Na sy ontslag uit Weskoppies het hy na die Kaap teruggekeer, waar hy vir 'n tydlank kortverhale vir [[Huisgenoot]] geskryf het. Sy eerste kortverhaal wat in Huisgenoot verskyn het was "My pa se huis" (1979).<ref name=Terblanche/> Die verhale was opsetlike kitsch kortverhale vir vrouetydskrifte,.
 
In 1980 is van sy poësie onder die naam André le Roux du Toit, in die digbundel "Brêkfis met vier", deur die uitgewery Skoppensboer gepubliseer, saam met werk van drie ander debutante, Daniel Hugo, Peter Snyders en Ettienne van Heerden, deur die Uitgewery Skoppensboer gepubliseer. Du Toit se werk begin in postmodernistiese styl met 'n "apologie waarin eksperimentering met dwelms openlik bely word en A.G. Visser grondig herskryf word". In die bundel handel die gedigte nie net oor "mooi" onderwerpe nie, "maar ook oor die on-mooie, oor dwelms, waansin, apartheid, kanker, die dood".<ref>Joan Hambidge, [http://152.111.11.6/argief/berigte/volksblad/2005/05/23/VB/4Bk/01.html Tydsdokument 'n stukkie Africana - BREKFIS MET VIER], VOLKSBLAD - MAANDAG 23 MEI 2005, besoek op 30 desemberDesember 2009.</ref>
 
Ook in 1980 het hy die tydskrif ''Hunch'' uitgegee waarvan slegs 12 eksemplare gedruk is. Daarna het 'n enkele uitgawe van die satiriese tydskrif ''Graffiti'' verskyn as deel van die literere tydskrifletterkundetydskrif ''Graffier'', asook '' Tagtiger'', wat 'n langer leeftyd geniet het. Letoit het in die tydperk ook as uitgewer opgetree met ''Uitgewery Skeurbuik'' wat volgens die bekendstellingspamflet 'n "liefdadigheidsbeweging ter bevordering van Punkafrikaans" was.<ref>WILLEM ANKER, [http://152.111.1.87/argief/berigte/dieburger/2004/01/19/DB/11LDNk/06.html Koos skop nog teen die vinger in elkeen se kop],[[Die Burger]], Maandag 19 Januarie 2004, besoek op 30 Desember 2009.</ref>
 
In 1982 is die digbundel ''Surburbia'' deur [[Perskor]] uitgegee. SurburbiaDie bundel is as naaswenner van die Perskor-prys aangewys.<ref name=Terblanche/> In 1985 is Surburbia gevolg is deur sy tweede digbundel, ''Die Geel Kafee''. Volgens Kombuis self is daar twee opvallende aspekte aan Die Geel Kafee naamlik dat dit al nader aan sy latere liriekskryfwerk lirieke beweeg het en dat die bundel "onbeskaamd Eurosentries" in terme van taalgebruik en verwysingsveld is. Die digkuns is volgens hom gewortel in die metafore van [[Van Gogh]], Sartre en die Simboliste.<ref name = exclusivebooks>[http://www.exclusivebooks.com/ Exclusive Books],[http://www.exclusivebooks.com/features/authors/kkombuis.php?PHPSESSID=PHPSESSID Koos Kombuis], besoek op 30 Desember 2009.</ref>
 
Gedurende die vroeë 1980's is 'n aantal kortverhale gepubliseer.<ref>[http://www.kooskombuis.co.za Koos Kombuis], [http://www.kooskombuis.co.za/Biografie.html Biografie], Besoek op 10 Augustus 2008</ref> DiéHulle sluit in ''Nou´s die Kaap Weer Hollands'' (1982), ''My Nooi Is In ´n Tikmasjien'' (1983) en ''Breekwater'' (1986). Ligte literatuurwerke, insluitend ''Kleingeld vir ´n terreurdaad'' (1984) en ''’n Roos vir die Karoomeisie'', is ook deur Perskor uitgegee.
 
Andre Letoit se eerste vollengte-roman, die eksperimentele ''Somer II '', het in 1985 verskyn. Volgens Kombuis het Somer II gespot met die rolprent ''Somer'' wat 'n jaar of twee te vore uitgegee is en nie met CM van den Heever se ''Somer'' nie.<ref>Koos Kombuis, Die Tyd van die Kombi's - 'n Persoonlike blik op die Afrikaanse rock-rebellie, p60</ref> Verskeie resensies beskou Somer II as 'n "punk-roman" , die eerste in Afrikaans. <ref>Jan Vermaak het in ''Prisma'' van Junie 1991 geskryf dat dit volgens Braam de Vries die eerste "punk-roman" in Afrikaans is.</ref> Resensies verwys ook na die "sterk invloed van Kerouac se On the road, met dieselfde doelloosheid, ewigdurende adolessensie en, uiteindelik, pathos, van die Beats."<ref>Verwysing</ref> "Die roman toon met sy afwisseling en rommelrigheid ’n verwantskap met Jack Kerouac se On the road, die ‘beat generation’ se klassieke roman oor seks, jazz en vryheid."<ref>Barend J. Toerien, [http://152.111.1.87/argief/berigte/dieburger/1986/07/03/8/2.html Mandjie vol gedagtes - Somer II - 'n Plakboek deur andré le Toit], [[Die Burger]], 3 Julie 1986, besoek op 30 desember 2009</ref>