Le Havre: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Uitleg |
|||
Lyn 3:
Die stad, wat aan die regteroewer van die [[Seine]] naby sy monding in die [[Atlantiese Oseaan]] geleë is, huisves die tweede grootste seehawe in Frankryk ná [[Marseille]] - vandaar sy bynaam ''Porte Océane''. Volgens sy inwonertal is Le Havre die grootste stad in Normandië en volgens sy oppervlak die tweede grootste ná [[Rouen]].
Le Havre is ná die uitgebreide verwoesting deur bomaanvalle gedurende die [[Tweede Wêreldoorlog]] volgens planne van Auguste Ferret en sy span van sestig argitekte tussen 1945 en 1954 as 'n moderne stad heropgebou. Die stadskern met sy kenmerkende kleuurryke betonargitektuur is die enigste dergelike projek van die [[20ste eeu]] wat deur [[UNESCO]] as [[wêrelderfenisgebied]] gelys is.
== Kuns en argitektuur ==▼
In [[1944]] is vier vyfdes van die beboude stadsgebied deur gealliëerde lugaanvalle volledig vernietig. Die argitek Auguste Perret (1874-1954) het ná die oorlog besluit om die ou stadskern nie te herstel nie en in plaas daarvan sy visie van 'n moderne, vriendelike stad verwesenlik wat volgens 'n eenvormige roosterpatroon aangelê is en grotendeels uit industrieel vervaardigde betonelemente bestaan. Die straatblokke se afmetings is noukeurig beplan om enersyds 'n maksimum van sonlig te laat binnedring, maar om andersyds ook as 'n beskerming teen die koue seewind te dien. ▼
[[Lêer:Baie-du-Havre 14 07 2005.jpg|thumb|center|700px|Uitsig oor die strand van Le Havre en 'n deel van die stadsentrum]]▼
{{clear}}▼
Die see, die hawe en die belangrike geboue is van orals in die middestad sigbaar.▼
Perret se nuwerwetse gebruikmaking van die boumateriaal beton en die indrukwekkende aantoning van sy potensiaal was vir [[UNESCO]] rede genoeg om die stadsentrum van Le Havre op [[15 Julie]] [[2005]] tot [[wêrelderfenisgebied]] te verklaar - die enigste 20ste eeuse middestad wat met dié toekenning vereer is. Die stadskern met 'n oppervlak van 133 hektaar verteenwoordig volgens UNESCO "'n buitengewone voorbeeld van die argitektuur en die urbanisme van die na-oorlogse tydperk" en is een van min destydse Europese objekte op die lys van die wêrelderfenisgebiede.▼
Ander besienswaardighede is die strand met 'n lengte van sowat twee kilometer midde-in die stadsentrum, die klein universiteit met 7 500 studente en die ou hawe wes van die stadsentrum. Sy historiese dokke is nou 'n elegante winkel- en vermaaklikheidsentrum. 'n Metaaltoring van 120 meter, wat deur die bekende Franse argitek Jean Nouvel opgerig is, is die nuwe baken van die stad. Ook [[Oscar Niemeyer]], die argitek en beplanner van die [[Brasilië|Brasiliaanse]] hoofstad [[Brasilia]], het 'n bydrae tot Le Havre se nuwe argitektuur gelewer. Sy kulturele sentrum ''Le Volcan'' is 'n ronde betongebou wat soos 'n hoogoond lyk en met Auguste Perret se reghoekige geboue kontrasteer. Die [[Pont de Normandie]], wat Le Havre met [[Honfleur]] in die département [[Calvados (département)|Calvados]] verbind, is in [[1995]] ingewy en behoort tot die langste brûe in Europa.▼
Die André-Malraux-museum (''Musée des Beaux-Arts André Malraux'') bewaar die erfenis van die impressionistiese skilders soos Monet, Boudin, Dufy en Pissaro, wat die lig en die bekoorlike landskap van Calvados as hulle gunstelingmotiewe ontdek het.▼
== Geskiedenis ==
Line 29 ⟶ 19:
Ouer dele van Le Havre se seehawe is geherstruktureer soos die Vauban-dokke waar in die somer van 2008 'n moderne swembad, ''Les Bains des Docks'', geopen is. Doe swemsentrum is deur die argitek Jean Nouvel ontwerp. Net langsaan het 'n winkelsentrum en 'n nuwe woonkwartier, die ''Quartier Saint-Nicolas de l'Eure'', ontstaan.
▲== Kuns en argitektuur ==
▲In [[1944]] is vier vyfdes van die beboude stadsgebied deur gealliëerde lugaanvalle volledig vernietig. Die argitek Auguste Perret (1874-1954) het ná die oorlog besluit om die ou stadskern nie te herstel nie en in plaas daarvan sy visie van 'n moderne, vriendelike stad verwesenlik wat volgens 'n eenvormige roosterpatroon aangelê is en grotendeels uit industrieel vervaardigde betonelemente bestaan. Die straatblokke se afmetings is noukeurig beplan om enersyds 'n maksimum van sonlig te laat binnedring, maar om andersyds ook as 'n beskerming teen die koue seewind te dien.
▲[[Lêer:Baie-du-Havre 14 07 2005.jpg|thumb|center|700px|Uitsig oor die strand van Le Havre en 'n deel van die stadsentrum]]
▲{{clear}}
▲Die see, die hawe en die belangrike geboue is van orals in die middestad sigbaar.
▲Perret se nuwerwetse gebruikmaking van die boumateriaal beton en die indrukwekkende aantoning van sy potensiaal was vir [[UNESCO]] rede genoeg om die stadsentrum van Le Havre op [[15 Julie]] [[2005]] tot [[wêrelderfenisgebied]] te verklaar - die enigste 20ste eeuse middestad wat met dié toekenning vereer is. Die stadskern met 'n oppervlak van 133 hektaar verteenwoordig volgens UNESCO "'n buitengewone voorbeeld van die argitektuur en die urbanisme van die na-oorlogse tydperk" en is een van min destydse Europese objekte op die lys van die wêrelderfenisgebiede.
▲Ander besienswaardighede is die strand met 'n lengte van sowat twee kilometer midde-in die stadsentrum, die klein universiteit met 7 500 studente en die ou hawe wes van die stadsentrum. Sy historiese dokke is nou 'n elegante winkel- en vermaaklikheidsentrum. 'n Metaaltoring van 120 meter, wat deur die bekende Franse argitek Jean Nouvel opgerig is, is die nuwe baken van die stad. Ook [[Oscar Niemeyer]], die argitek en beplanner van die [[Brasilië|Brasiliaanse]] hoofstad [[Brasilia]], het 'n bydrae tot Le Havre se nuwe argitektuur gelewer. Sy kulturele sentrum ''Le Volcan'' is 'n ronde betongebou wat soos 'n hoogoond lyk en met Auguste Perret se reghoekige geboue kontrasteer. Die [[Pont de Normandie]], wat Le Havre met [[Honfleur]] in die département [[Calvados (département)|Calvados]] verbind, is in [[1995]] ingewy en behoort tot die langste brûe in Europa.
▲Die André-Malraux-museum (''Musée des Beaux-Arts André Malraux'') bewaar die erfenis van die impressionistiese skilders soos Monet, Boudin, Dufy en Pissaro, wat die lig en die bekoorlike landskap van Calvados as hulle gunstelingmotiewe ontdek het.
== Eksterne skakels ==
| |||