Laserskyf: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Bygewerk |
k Bygewerk |
||
Lyn 8:
Die laserskyf is in [[1979]] deur [[Philips]] en [[Sony]] ontwikkel en vir die eerste keer vervaardig.
In 1982 het dié twee ondernemings hul sogenaamde ''Red Book''-standaard vir oudio-laserskywe vasgelê. Volgens hierdie internasionale standaard is laserskywe, wat hulle fisiese stoorvermoë betref, in blokke verdeel. Slegs digitale ja/nee-inligting word met 'n hoë digtheid gestoor. In CD-spelers stuur 'n laser-aftaster 'n straal op die skyf wat juis op twee maniere ("ja of nee") gereflekteer word. In teenstelling met viniel-plate word laserskywe van binne na buite gelees.
Aanvanklik is laserskywe met 'n deursnee van 30 sentimeter wat in hierdie opsig analoog met viniel-langspeelplate was. Hulle video-stoorvermoë was matig (30 minute), maar meer as groot genoeg vir musiekopnames (13 ure en meer). Die musiekbedryf was egter ten gunste van kleiner skywe sodat die deursnee van laserskywe uiteindelik twaalf sentimeter beloop het met 'n speeltyd van 74 minute - net genoeg om die dirigent Wilhelm Furtwängler se opvoering van die Negende Simfonie van Ludwig van Beethoven uit die jaar 1951 daarop te stoor.
| |||