Wysiging soos op 11:32, 29 Januarie 2012 wysig Oesjaar (besprekings \| bydraes) Burokrate, Administrateurs 196 142 edits No edit summary ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 11:40, 29 Januarie 2012 wysig maak ongedaan Oesjaar (besprekings \| bydraes) Burokrate, Administrateurs 196 142 edits No edit summary Nuwer wysiging →
Lyn 4: Die ENIAC was van onmiddelike belang. Met die aankondiging daarvan in 1946 was daarna verwys as die "Enorme Brein" deur die media. Dit het gespog met 'n spoed duisend keer vinniger as elektro-meganiese masjiene, 'n sprong in rekenkundige krag wat geen enkele masjien nog kon bereik nie. Die wiskundige krag, gepaard met algemeen-doelige programmering, het wetenskaplikes en industrialiste baie opgewonde gehad. Die uitvinders het die nuwe idees versprei deur 'n reeks [[Moore School Lectures\|lesings]] aan te bied oor rekenaar argitektuur. Die ENIAC se ~~ontwer~~ontwerp en konstruksie was ~~gefinasier~~gefinansieër deur die [[Vereenigde State Weermag]] gedurende die [[Tweede Wêreldoorlog]]. Die konstruksie kontrak was geteken op [[5 Junie]], [[1943]], en werk op die rekenaar ~~was~~het, die volgende maand, in die geheim begin onder die skuilnaam "Projek PX" deur die [[Universiteit van Pennsylvania]] se [[Moore Skool van Elektriese Ingenieurswese]]. Die volledige masjien was onthul op [[14 Februarie]], [[1946]] by die Universiteit van Pennsylvania, en het $500,000 gekos. Dit is formeel deur die V.S. Weermag Artillerie afdeling ~~aanvaar~~in diens geneem in Julie 1946. ENIAC was ~~afgesit~~afgeskakel op [[9 November]], [[1946]] vir opknappings en 'n geheue opgradering, en was ~~verplaas~~geskuif na [[Aberdeen Toets Grond]], [[Maryland]] in 1947. Daar, op [[29 Julie]], [[1947]], is dit weer aangeskakel en was in ~~voortsettende~~voortdurende gebruik tot 11:45 pm, [[2 Oktober]], [[1955]]. [[Image:Two women operating ENIAC.gif\|right\|thumbnail\|300px\|thumb\|Programmeerders [[Jean Bartik\|Betty Jean Jennings]] (links) en [[Frances Spence\|Fran Bilas]] (regs) besig op die ENIAC se hoof kontrole paneel by die [[Moore Skool van Elektriese Ingenieurswese]]. (V.S. Weermag foto van die argiewe van die ARL Tegniese biblioteek )]] Lyn 24: ==Beskrywing== Die ENIAC was 'n modulere rekenaar, saamgestel uit individuele panele om verskillende funksies te verrig. Twintig van hierdie modules was versamelaars, wat nie net kon optel en aftrek nie, maar kon ook 'n tien-syfer [[desimale]] nommer stoor in sy geheue. Nommers was aangegee tussen twee eenhede oor 'n aantal algemeen-doelige busse, of borde, soos dit genoem was. Om die hoë spoed te bereik moes die panele die nommers ontvang en aanstuur, bereken, die antwoord stoor, en die volgende stap aktiveer - alles sonder bewegende ~~parte~~onderdele. Die sleutel tot sy veelsydigheid was die vermoë om te vertak; dit kon verskillende bewerkings, wat afhanklik was van die berekende resultaat, aktiveer Naas die spoed, was die mees merkwaardige ~~ding~~kenmerk omtrent die ENIAC die grootte en kompleksiteit daarvan. ENIAC het 17,468 [[vakuum buis]]e, 7,200 kristal [[diode]]s, 1,500 [[aflosser]]s, 70,000 [[resistor]]s, 10,000 [[kondensator]]s en ongeveer 5 miljoen handge[[soldeer]]de skarniere. Dit het 30 [[kort ton]]ne (27 t) geweeg, was rofweg 8.5 voet by 3 voet by 80 voet (2.6 m by 0.9 m by 26 m), het 680 vierkante voet (63 m²) op geneem, en het 150 [[Kilowatt\|kW]] krag verbruik.<ref>{{cite web \| url=http://ed-thelen.org/comp-hist/BRL-e-h.html \| title=http://ed-thelen.org/comp-hist/BRL-e-h.html \| accessdate=2008-05-23 }}</ref> Invoer was moontlik deur 'n IBM kaart leser, en 'n IBM kaartpons was gebruik vir die uitvoer. Hierdie kaarte kon gebruik word om 'n aflyn gedrukte uitvoer te lewer deur 'n [[IBM]] berekeningsmasjien te gebruik, by voorbeeld die [[IBM 405]]. ENIAC het tien-posisie [[ringteller]]s gebruik om syfers te stoor; elke syfer het 36 vakuum buise gebruik, 10 daarvan was tweevoudige triodes wat die [[Flip-flop(elektronies)\|flip-floppe]] van die ringteller. Rekenkunde was uitgevoer deur die impulse "te tel" met die ringtellers en genereer dan dra-impulse as die teller "rond spring", die idee was om in elektronika die bewerking van die syfer wiele van 'n meganiese optel masjien, na te jaag. ENIAC het twintig tien-syfer getekende [[Akkumulator (bereken)\|akkumulator]] wat [[tien se komplement]] voorstelling gebruik het en kon 5,000 eenvoudige optel en aftrek bewerkings doen tussen enige van hulle an 'n bron (bv, nog 'n akkumulator, of 'n konstante seintoestel) elke sekond. Dit was moontlik om 'n paar akkumulators te koppel en gelyktydig te hardloop, so die top spoed van die bewerking was moontlik baie hoër weens die parallelle bewerkings.

ENIAC: Verskil tussen weergawes