Inhaca: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k robot Bygevoeg: fi
JMK (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 1:
'''Inhaca''' is ‘n [[Mosambiek]]se [[nedersetting]] op ‘n subtropiese eiland aan die [[Oos Afrika]]anse kuslyn. Die naam Inhaca verwys ook na die [[eiland]] waarop die nedersetting geleë is (''Ilha Da Inhaca'' in Portugees). Inhaca nedersetting sentreer om ‘n sendingstasie en is geleë ongeveer 32km oos van [[Maputo]] in die [[Maputo Provinsie]] van Mosambiek. Inhaca-eiland is geleë 26°S, 33°O, en skei [[Maputobaai]] (''Baia de Maputo'') aan die westekant, van die Indiese Oseaan na die ooste. Die eiland van 52 km² het ‘n onreëlmatige kuslyn en word van die Machangulo[[skiereiland]] op die vasteland geskei deur ‘n 500m-breë [[seestraat]] te Ponta Torres. Die skiereiland maak deel uit van die [[Lubombo Oorgrensbewaringsgebied]].
[[Image:delagoa_bay.jpg|thumb|300px|Inhaca Eiland en Skiereiland uit die ruimte, Januarie 1990]]
 
[[Image:delagoa_bay.jpg|thumb|300px|Maputobaai uit die ruimte, Januarie 1990. Inhaca-eiland en die Machanguloskiereiland is duidelik sigbaar onder, links van die baai.]]
* 'n Sending'''nedersetting''' aan die [[Indiese Oseaan]]. Geleë 32km oos van [[Maputo]], [[Maputoprovinsie]], [[Mosambiek]].
* Ook die '''eiland''' waarop die nedersetting geleë is, in Portugees bekend as ''Ilha Da Inhaca''.
* 'n 25km-lange '''skiereiland''' aan die vasteland (37km met Inhaca Eiland ingesluit) in [[Maputoprovinsie]], [[Mosambiek]]. Deel van die [[Maputo Olifantreservaat]], ingesluit onder die [[Lubombo Oorgrensbewaringsgebied]].
 
== Ligging Ekonomie==
 
‘n Bevolking van 2,000 mense word onderhou op visvangs en landbou. Met laaggety oes die vroue krappe, oesters en vis van die westelike vlakwater. Met hooggety verlaat visserbote die eiland vir diepseevisvangs.
Die eiland is geleë by 26°S, 33°O en skei die [[Maputobaai]] (''Baia de Maputo'') aan die westekant van die Indiese Oseaan na die ooste. Die eiland is ongeveer 12km (n-s) by 7km (o-w) met 'n onreëlmatige kuslyn. Die eiland word van die vasteland geskei deur 'n nou [[seestraat]] by Ponta Torres.
 
== Geografiese kenmerke ==
 
Die Inhaca nedersettingeilanddimensies is geleëongeveer aan12km die(n-s) weskusby van die7km eiland(o-w). Die hoogste punt bo seespieëlseevlak is 'ndie duin104m vanhoë 104mInhacaberg aanteen die noordoostelike kuslyn. 'n‘n Skiereiland aan die suidwestekant staan bekend as ''Ponta Punduine''. VyfPonta Torres aan die suidooste nader die vasteland. Twee binnelandse vleie word onderskeidelik by die noordelike vliegveld en suidelike Nhaquene aangetref. Benewens Inhaca-nedersetting aan die weskus is daar vyf kleiner gehuggies iswaaronder oorInguane, dieRidjeni eilandand verspreiNhaquene.
 
== Geskiedenis ==
 
Tsongahoofman Nhaca, ‘n ontfermer oor vroeë Portugese skipbreukelinge, verleen sy naam aan die latere nedersetting. Latere 16de eeuse Portugese handelaars het vanaf ‘n Inhaca-eilandbasis die riviere van die Baía da Lagoa's (Baai van die strandmeer) bevaar op ivoorsoektogte. ‘n Kaart van [[1747]] deur Emanuel Bowen dui 'Inhaqua' blykbaar onakkuraat op die vastelandse skiereiland aan en verwys na die eiland as 'I. S. Maria'. Die eerste vuurtoring dateer van 1894 en is in die 1920's verbeter. ‘n Marine biologiestasie (die 'MBS') is in 1951 gebou en strandgedeeltes is in 1976 tot natuurreservate verklaar. Meer onlangs is die biologiestasie onder bestuur van die [[Eduardo Mondlane Universiteit]] geplaas.
'n Kaart van 1747 deur Emanuel Bowen toon die nedersetting 'Inhaqua' effe suid van Inhaca-eiland wat hy "I. S. Maria" noem. Na alle waarskynlikheid is dit Inhaca nedersetting aangesien die eiland 'n veilige hawe vir Portugese seevaarders sou wees.
 
==Verblyf Toegangen toegang==
 
Reisigers het ‘n keuse van twee herberge waarvandaan verskillende ekskursies gereël kan word, insluitend [[skubaduik|skuba-]] en [[snorkelduik]]. Kampeerders kan ook oorbly in ‘n kampeerarea binne loopafstand van die kaai. Kampeerders moet gebottelde water en eie tente saamneem, maar voedsel is beskikbaar.
Normale toegang is by wyse van veerboot of boot uit [[Maputo]], [[Mosambiek]]. Reiskoste beloop tussen ongeveer R300 (SA Rand) per persoon per veerboot tot R500 per persoon per boot (2002). Die seevaart neem twee ure en kan met laaggety slegs die vlakwaters bereik.
 
Die herberge kan met retoervlugte vanaf Maputolughawe bereik word en die eilandvliegveld word binne tien minute bereik. ‘n Bootvaart per [[veerboot]] of boot uit Maputo duur twee na drie ure. Reisigers vertrek vanaf Maputo se veerbootterminaal en kan die eilandkaai met hooggety bereik, maar moet met laaggety ‘n gedeelte vlakwater te voet oorsteek. Reiskoste beloop R300 (Suid Afrikaanse [[Rand (geldeenheid)|Rand]]) per persoon per veerboot tot R500 per persoon per boot (2002).
== [[Ekotoerisme]] ==
 
== [[Ekotoerisme]] ==
Die eilandhabitat bestaan uit grasveld en [[usnea]]bedekte woude. Kuslangs word soutwater moddervlaktes gevind en beperkte koraalriwwe. Besoekers neem gebottelde water en eie tente. 'n Kampeerplek is geleë binne loopafstand van die strand. Die eiland bied tuiste aan 'n verskeidenheid stand- en migrerende voëls maar ondervind 'n ernstige [[Huiskraai]]besmetting tot nadeel van die inheemse dierlewe.
 
Die eilandhabitat bestaan uit sentrale bewerkte lande, grasvlaktes na die noorde en [[usnea]]-bedekte woude op die oostelike sandduine. Ekstensiewe ontblote [[moddervlakte]]s omsoom die wes- en suidkus met laaggety. Drie onbeskadigde [[koraal]]riwwe is binne 500m van die westelike kuslyne geleë. Almal is bewaarde [[marine reservaat|marine reservate]]. Aansienlike [[wortelboom]]bosse groei op die noordkus en in suidelike Sacobaai.
 
Onder die 160 [[koraal]]soorte is Tak- en Plaatkoraal. Opvallende vissoorte is [[Moraypaling]], [[Seebaars]], [[Barrakuda]] en [[Koningfish]]. Ander teenwoordig is [[Brindelbaars]], [[Skerpioenvis]], [[Skoenlappervis]], [[Blaasopies]], [[Papegaaivis]] en [[Seeperde]]. [[Walvishaai]]e en [[Manta]]s besoek die kus in somer.
 
[[Boggelrugwalvis]]se en [[Bottelneusdolfyn]]e migreer seisoenaal verby hierdie strande. [[Seeskilpad|Seeskilpaaie]] van verskillende spesies besoek die strande tydens somer. Inhaca bied tuiste aan ongeveer 300 stand- en migrerende voëlspesies, maar ondervind 'n ernstige [[Huiskraai]]besmetting wat inheemse dierelewe benadeel.
* Voëlspesies van bewaringbelang is [[Kleinpelikaan]], [[Kuifkopsterretjie]], [[Krapvreter]], [[Groot-]] en [[Mongoolse strandkiewiete]], [[Terekruiter]], [[Dubbelbandslangarend]], [[Mangliedvisvanger]], Gryskruisswael en [[Natallyster]]. Die suidelike Nhaquenevlei en Sacobaai is somertuistes van die rare [[Roetvalk]]. Die noordelike Portugese Eiland is ‘n rusplek van verskeie Sterretjiespesies.
* Spesiale voëls van beperkte verspreiding is Ruddse Kleinjantjie, Bloukruissuikerbekkie en Rooskeelkolpensie.
 
==Bronne en eksterne skakels==
 
* Reader's Digest Atlas ofvan Southern AfricaSuider-Afrika
* Natuurgeskiedenis van Inhaca-eiland, Mosambiek. Margaret Kalk, J de Koning, 1995
* Voëls van Inhaca-eiland, Mosambiek. de Boer, WF & Bento, CM, 76pp, 1999.
* [http://www.birdingecotours.co.za/africa/trip_reports/mozambique_inhaca_island_birding_report_310503.htm#/ Ornitologiese toerverslag, Inhaca-eiland, Mosambiek. Lotz, C & Oschadleus, D, 2003]
* [http://www.businessinafrica.net/travel/385608.htm#/ ''Mosambiek, Eilande in die Son'' deur Keri Harvey] 26 Oktober 2004
* [http://www.mozambique.co.za/africa_inhaca.html/ Bestemming Mosambiek]
* [http://www.diveafrica.com/inhaca/mexp.html/ Duik Mosambiek]
 
== Bronnelys ==
* Reader's Digest Atlas of Southern Africa
 
[[Kategorie:Eilande]]