Supermarine Spitfire
Die Supermarine Spitfire is 'n Britse enkelsitplekvegvliegtuig wat tydens en na die Tweede Wêreldoorlog deur die Royal Air Force en baie ander geallieerde magte gebruik is. Die Spitfire is in baie variante gebou, deur gebruik van verskeie vlerkkonfigurasies, en is in groter hoeveelhede as enige ander Britse vliegtuig vervaardig. Dit was ook die enigste Britse vegter wat aaneenlopend deur die oorlog in produksie was. Die Spitfire bly 'n gewilde vliegtuig, met ongeveer 53 wat steeds lugwaardig is, terwyl baie ander op statiese uitstallings in lugvaartmuseums dwarsoor die wêreld pryk.
| Spitfire | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Vegvliegtuig |
| Vervaardiger | Supermarine |
| Nooiensvlug | 5 Maart 1936 |
| Vrygestel | 4 Augustus 1938 |
| Onttrek | 1961 |
| Status | In gebruik |
| Hoofgebruikers | Britse Lugmag Suid-Afrikaanse Lugmag |
| Vervaardig | 1938-1948 |
| Aantal gebou | 30 351 |
| Eenheidskoste | £12 604 (Estonië se bestelling vir 12 Spitfires in 1939) |
Die Spitfire is ontwerp as 'n kortbereik, hoë-prestasie onderskepvliegtuig deur RJ Mitchell, hoofontwerper by Supermarine Aviation Works. In ooreenstemming met sy rol as 'n onderskepper, het Mitchell die Spitfire ontwerp met sy kenmerkende elliptiese vlerke op die dunste moontlike deursnit; hierdie dun vlerke het die Spitfire in staat gestel om 'n hoër topsnelheid as 'n paar kontemporêre vegters, insluitend die Hawker Hurricane, te behaal. Mitchell het voortgegaan om die ontwerp te verfyn tot en met sy dood aan kanker in 1937, waarna sy kollega Joseph Smith oorgeneem het as hoofontwerper, en toesig gehou het oor die ontwikkeling van die Spitfire deur sy menigte variante.