TEE Mistral
Die TEE Mistral of TEE le Mistral was 'n luukse sneltreindiens van die Franse spoorwegmaatskappy SNCF wat die hoofstad Parys met die Mediterreense hawestede Marseille en Nice verbind het. Dit is vernoem na die koue Mistral-wind wat vanuit 'n noordwestelike rigting oor Frankryk en die Mediterreense gebied waai. Met 'n reissnelheid van 127,7 kilometer per uur is die TEE Mistral tot 1981 as die snelste gereelde treindiens in Europa beskou.
Sy voorloper Rapide Mistral is in 1951 met eersteklaswaens tussen Parys en Marseille ingestel. Die treindiens se roete is in 1952 tot by Nice verleng. Sedert 1954 is nuwe Inox-waens van vlekvrye staal vir die trein gebruik.
Die treindiens is in die somer van 1965 in die Trans Europ Express-netwerk geïntegreer. Dit het as TEE 1 Parys met Nice verbind en as TEE 2 in die teenoorgestelde rigting geloop. Die trein het op Dijon (tot Februarie 1969 net die trein Nice toe), Lyon, Valence, Avignon, Marseille, Toulon, Saint-Raphaël, Cannes en Antibes stilgehou.
Die TEE 1 het om 13:10 uit Parys vertrek en om 23:20 (later om 22:25) in Nice gearriveer. Die trein uit die teenoorgestelde rigting het om 13:10 (later 14:35) uit Nice vertrek en om 23:25 (23:35) uur in die Franse hoofstad gearriveer.
Sedert 1969 is die trein met 'n nuwe reeks moderne hoësnelheidslokomotiewe, die tipes BB 9300 en CC 6500 en Inox-waens van die tipe Mistral 69 toegerus.
Met die instelling van die hoësnelheidstrein TGV is die TEE-spoorwegverbindings, wat intussen TEE 10 en TEE genoem is, in die winter van 1982/1983 gestaak.