Teenpous Ursinus

Ursinus of Ursinicus[1] was die vierde teenpous van die Rooms Katolieke Kerk. Hy is in 366 verkies deur die aanhangers van Pous Liberius. Die aanhangers van Teenpous Felix II, wat al die vorige jaar oorlede was, kies egter Pous Damasus I. Ursinus het as diaken gedien by Liberius.

Teenpous Ursinus
Sterfdatum na 381
Teenpous van Pous Damasus I
Begin van pontifikaat 366
Einde van pontifikaat 367

Die skisma het ontstaan omdat in die 4de eeu die hele gemeente die reg gehad het om die biskop aan te stel. Die stelsel het gesorg, dat soos die kerk gegroei het, verdeeldheid groter geword het. Ook die Romeinse keiser het gedink hy het die reg om sy goedkeuring aan die pousverkiesing te gee. Die stryd het geweldadig geraak en Ursinus is op 16 November 367 deur keiser Valentianus I na Gallië verban.

In 378 word Damasus met steun van St. Hieronius en Rufinus as die ware pous uitgeroep en Ursinus se mag het vinnig afgeneem. Selfs na die dood van Damasus kon hy nie daarin slaag om pous te word nie. Ambrosius beweer later dat Ursinus hom by die Ariane in Milaan aangesluit het. Die bewering het moontlik op 'n onderlinge vete berus.

Pous Simmachus het in 520 probeer om die probleem op te los deur te bepaal dat slegs hoë kerklui mag stem tydens 'n pousverkiesing.

Verwysings wysig

  1. Ursinus. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.