Teose
In die Oosters-Ortodokse geloof is teose, of vergoddeliking, basies die doel van ’n mens se lewe: die mistieke eenwording van die mens en God. Dit word meegebring deur die reiniging van ’n mens se gedagtes en liggaam en deur oorpeinsing.[1][2][3]
Sint Athanasius van Alexandrië het van die vleeswording geskryf: "Hy (Jesus) het ’n mens geword sodat ons god kan word."[4] Die Kerk glo die mens het op ’n tydstip aan die begin van sy bestaan voor ’n keuse te staan gekom: om die verskil tussen goed en kwaad te leer deur waarneming of deur deelname. Die Bybelse storie van Adam en Eva verteenwoordig hierdie keuse deur die mens om aan die bose deel te neem. Die sondeval verteenwoordig ’n fundamentele verandering in die menslike natuur. Wanneer Ortodokse Christene verwys na die Oorspronklike Sonde, verwys hulle na hierdie vermoë om die bose in die menslike natuur op te neem.
Weens dié sonde was die mens gedoem om van God geskei te wees. Die oplossing vir die probleem was vir God om nog ’n verandering in die menslike natuur teweeg te bring. Hy is gebore en het gelewe, gesterf en weer opgestaan deur die mag van die Heilige Gees. Deur God se deelname aan die mensdom is die menslike natuur weer verander en is die mens van die verdoemenis gered. Dit sluit almal in van die vroegste tye af – tot by Adam en Eva. Die eindelike doel van hierdie verlossing is teose.
Daarom is die doel van Ortodokse Christene van hul doop om deur hul hele lewe nader aan God te groei en so teose te bereik.
Verwysings
wysig- ↑ Theosis as the goal human life by Archimandrite George Abbott
- ↑ Deification As The Purpose Of Man's Life deur Archimandrite George Abbott of the Holy Monastery of St. Gregorios on Mount Athos [1]
- ↑ "Deification in Eastern Orthodox theology" ISBN 978-0-85364-956-4
- ↑ Athanasius of Alexandria, On the Incarnation of the Word, §54.