Tiki-styl

Tiki-styl of tiki-kultuur was 'n belangrike stroming in die Amerikaanse populêre kultuur wat sy hoogtyd in die 1940's, 1950's en 1960's gevier het. Tiki-styl het gestileerde elemente uit die kuns en kultuur van Polinesiese eilande op 'n fantasievolle manier op mode, musiek, gastronomie en argitektuur toegepas. Gewilde stylelemente het bamboes, rietdakke, houtmaskers en ander houtsnykuns, lawastene en hula-dansers ingesluit. Tiki-styl behels die romantiese visie van 'n Suidsee-eilandparadys en sy kulturele inbesitneming deur die Amerikaanse vryetyds-, restaurant- en onthaalbedryf.

Tiki-styl-beker in 'n Kaliforniese kroeg

'n Poskaart van 1959 wys die Bali Ha'i-restaurant in New Orleans waar Kantonese en Polinesiese disse in 'n gestileerde Polinesiese gebou bedien is. Die restaurant is in die 1980's gesluit en intussen afgebreek

Gewilde skemerkelkies uit die Tiki-periode sluit Mai Tai (volgens 'n resep van Vic Bergeron) en...

...Suffering Bastard in

Die styl word verbind met persoonlikhede soos Ernest Raymond Beaumont Gantt (1907–1989), beter bekend as Don the Beachcomber, 'n boorling van Texas wat tydens sy reise na die Karibiese See en Suidelike Stille Oseaangebied die inspirasie vir 'n ontspanne eksoties-Polinesiese styl gevind het wat in 1934 as konsep vir die opening van sy eerste tiki-kroeg in Los Angeles se befaamde laan Hollywood Boulevard sou dien. Die ongewone dekorasie het die eskapistiese ingesteldheid van bekende en minder bekende persoonlikhede bevredig wat hier eksotiese kookkuns (Chinese Kantonese geregte wat volgens die Amerikaanse smaak effens aangepas is en destyds nog min bekend was) en dranke soos rum geniet het.

In dieselfde jaar het Victor J. Bergeron, bekend as "Trader" Vic Bergeron, 'n soortgelyke kroeg in Oakland geopen wat orspronklik as Hinky Dinks bekendgestaan het, maar sy naam in 1937 na Trader Vic's gewysig het. Ook hier het Polinesies-geïnspireerde eksotiese boukuns, versierings, kos en dranke skare gaste gelok. Danksy die groot sukses, wat Bergeron met sy konsep behaal het, kon hy verdere kroeë in plekke soos Seattle en Hawaii open om 'n ketting van sestien kroeë en restaurante te vestig wat van tiki-kultuur gaandeweg 'n hoofstroomstyl gemaak het. Albei kroeg- en restaurantkettings bestaan steeds, terwyl kroeë en eetplekke, wat die tiki-styl eweneens as konsep gebruik en as subkategorie van Amerikaanse restaurantkultuur beskou word, in metropole dwarsoor die wêreld aangetref word - van Londen en Berlyn tot Tokio en van Stockholm tot Kaapstad.