Die Toyota HiAce is 'n motorvoertuig wat deur die Japannese motorvervaardiger Toyota gebou en bemark word. Sedert sy bekendstelling in 1967, is die HiAce beskikbaar in 'n wye verskeidenheid van konfigurasies, insluitende 'n miniwa (MPV) en minibus, paneelwa, bakkie, taxi, en ambulans. In Japan is die HiAce eksklusief aan "Toyopet Store" handelaars.

Toyota HiAce
Oorsig
Vervaardiger Toyota
Produksie Oktober 1967–huidig[1]
Bakwerk en onderstel
Klas Ligte handelsvoertuig
Volgrootte wa
Bakstyl Paneelwa, minibus
Platform H-series

Die HiAce en sy variante is nie in die Verenigde State en Kanada beskikbaar nie.

1ste generasie wysig

Die Hiace, wat in 1967 bekendgestel is, is aangebied as 'n kajuitbakkie, afleweringswa en pendelaar. En ook Hiace Commercial as 'n kampeerwa genoem. 'n Baie skaars model deesdae meestal as gevolg van weerslytasie en roes, in Europa word die meeste van die bakkies na Afrika uitgevoer aangesien hulle 'n langer lewe daar geniet.

2de generasie wysig

Die nuwe Hiace van 1977 het 'n gladder kajuit met enkelhoofligte gehad. Benewens die petrolenjin is 'n 2,2-liter-dieselenjin in sekere markte aangebied. Nuut vir die "20-40-reeks" Hiace was dubbelkajuitbakkie, super-lang-wielbasis-bussie en hoëdak-pendelaar.

Toe die derde generasie in 1982 vrygestel is, is sekere variante van die 2de generasie nog vir etlike jare daarna gebou.

3de generasie wysig

'n Nuwe Hiace-bussie is in 1982 bekendgestel, met die Hiace-bakkie wat later kom; die kajuit is gedeel met die groter Toyota-ligte vragmotor, maar met ander frontale stilering. Die Van is gekodeer 50-reeks vir kort asafstand, 60 vir lank, en 70 vir super lank. Die bakkies is 80- en 90-reekse. Die Toyota Mobile Lounge, wat by die 1987 Tokio-motorskou vertoon is, is gebaseer op die Hiace hoëdak-pendelaar. Terwyl die bussie en Commuter in 1989 herontwerp is, het die bakkie tot middel 1990's geduur. Dit was die laaste Hiace-bakkie.

4de generasie wysig

Die vierde generasie model het in 1989 verskyn en was beskikbaar as 'n "wa" in standaard- en lang-asafstand; 'n Grand Cabin; standaard- en langafstandwa; lang- en super-lang-wielbasis hoëdakwa. Laasgenoemde deel 'n liggaam met die Commuter, wat 'n 15-sitplek minibus is.

’n Wye reeks enjins is in die 4de generasie voertuie gebruik, wat wissel van 2-liter petrolenjins tot 3-liter turbo-dieselenjins. Die meeste van die weergawes gebruik deeltydse vierwielaandrywing, maar sommige modelle het agterwielaandrywing of permanente vierwielaandrywingstelsel. Die basismodel is die DX, met CD-, GL- en super GL-modelle ook beskikbaar.

Verwysings wysig

  1. "Toyota Vehicle Identification Manual", Toyota Motor Corporation, Overseas Parts Department, Catalog No.97913-84, 1984. Japan


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.