Transgressiewe fiksie

Transgressiewe fiksie is 'n literêre genre wat fokus op karakters wat beperk voel deur die norme en verwagtinge van die samelewing en hul losmaak van daardie beperkinge op ongewone of onwettige wyses.

Omdat die karakters in 'n toestand van opstand verkeer teen die basiese norme van die samelewing, mag protagoniste van transgressiewe fiksie soms as geestesversteurd, antisosiaal of nihilisties voorkom. Die genre handel breedvoeriglik met taboe onderwerpe soos dwelms, seksuele aktiwiteit, geweld, bloedskande, pedofilie, en misdaad. Die genre van transgressiewe fiksie was gedefinieër deur die Los Angeles Times literêre kritikus Michael Silverblatt.

Michel Foucault se essay "A Preface to Transgression" (1963) voorsien 'n belangrike metodologiese oorsprong vir die begrip van transgressie in literatuur. Die essay gebruik "Story of the Eye" deur Georges Bataille as 'n voorbeeld van transgressiewe fiksie.

Rene Chun, 'n joernalis vir die "The New York Times", het transgressiewe fiksie beskryf as (vryelik vertaal):

“'n Literêre genre wat op grafiese wyse onderwerpe soos bloedskande, en ander verfoeilike seksuele praktyke ondersoek soos mutilasie, die voorkoms van seksuele organe op verskeie plekke op die menslike liggaam, stedelike geweld en geweld teenoor vroue, dwelmgebruik, en hoogs disfunksionele gesinsverhoudinge; en wat gebaseer is op die uitgangspunt dat kennis gevind kan word op die buiterand van menslike ondervinding, en dat die liggaam die bron van daardie kennis is."