Trom
Die trom is 'n lid van die perkussiefamilie van musiekinstrumente en word tegnies onder die membranofone geklassifiseer.[1] Tromme bestaan minstens uit een membraan, wat die tromkop of tromvel heet, wat oor 'n holte gestrek is en deur die speler se hande of met behulp van 'n tromstok geslaan word om 'n klank voort te bring. Ander tegnieke kan ook gebruik word om klank uit tromme voort te bring, soos die "duimrol". Gewoonlik word 'n paar tromme gerangskik om 'n trommestel in 'n orkes te vorm.
Tromme is die wêreld se oudste instrumente in die aangetekende geskiedenis en hulle is ook die alomteenwoordigste. Die basiese ontwerp het oor duisende jare virtueel onveranderd gebly.[1] Die meeste tromme word as ongestemde instrumente gesien, maar moderne musici het begin om tromme tot liedjies te stem; Terry Bozzio het bv. 'n trommestel gekonstrueer deur van diatoniese en chromatiesgestemde tromme gebruik te maak. Sommige tromme, soos die timpani, is altyd tot 'n sekere toonhoogte gestem.
Sien ook
wysigVerwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 Grove, George (2001). Stanley Sadie (red.). The New Grove Encyclopædia of Music and Musicians (2nd uitg.). Grove's Dictionaries of Music. pp. Volume 5, pp638–649. ISBN 1561592390.