Venus de Milo
sculpture, archaeological artifact
Datum van stigting of ontstaan2. century BCEWysig
Naam van werkVénus de MiloWysig
BewegingHellenistiese beeldhouwerkWysig
KultuurAntieke Griekeland, Hellenistiese tydperkWysig
LandFrankrykWysig
LiggingKamer 345Wysig
Geografiese ligging48°51′36″N 2°20′14″EWysig
EienaarFrench StateWysig
Afgeleide werkVénus de Milo aux tiroirs, Q29912668Wysig
Genrenaakbeeld, mitologiese beeldhouwerkWysig
Skepperonbekende waardeWysig
Land van oorsprongGriekelandWysig
Materiale gebruikPariaanse MarmerWysig
VersamelingDepartment of Greek, Etruscan, and Roman Antiquities of the LouvreWysig
InventarisnommerN 527, LL 299, Ma 399Wysig
Ligging van vervaardigingMilosWysig
Vervaardiging metodeWysig
TydperkHellenistiese tydperkWysig
Ontdekkingsdatum8 April 1820Wysig
Ligging van ontdekkingMilosWysig
Kopiereg statuspublieke domeinWysig
Map

Afrodite van Milos (Grieks: Αφροδίτη της Μήλου, Aphroditi tis Milou), meer bekend as Venus de Milo is antieke Griekse beeld en een van die bekendste werke van die Antieke Griekse kuns. Dit is geskep tussen 130 en 100 v.C. en daar word vermoed dat 'n beeld van Afrodite is; die Griekse god van liefde en skoonheid (Venus in Romeinse mitologie). Die beeld is geskep uit marmer en is 203 cm hoog. 'n Gedeelte van die arm en voetstuk het afgebreek nadat dit ontdek is. Daar word vermoed dat die geskep is deur Alexandros van Antioch. Dit staan tans in die Louvre, Parys. Dit is vernoem na die Griekse eiland Milos waar dit gevind is.

Beeldhou-styl wysig

Die standbeeld is gedurende die Hellenistiese periode (323 vC - 30 vC) gemaak. Gedurende hierdie periode, deur sy kontak met die Ooste, het Griekse beeldhouwerk ontwikkel in die rigting van realisme, individualisme en naturalisme. Die kunstenaars wou die tipiese, die menslike van alle soorte figure, dus 'regte' mense, wys. Die beeldhouers het ook daarop gemik om 'n sekere gevoel (patos) te vertoon. Vroulike beelde het hul naaktheid in hierdie periode sonder huiwering getoon.

Die beeld wysig

 
Foto dui op die oorspronklike vorm van die Venus de Milo

Die standbeeld verteenwoordig die Griekse godin Afrodite (Romeinse godin Venus), die godin van liefde en skoonheid. Dit is 2,02 m lank en is van marmer gemaak. Die standbeeld is 'n werk van die skool van Rhodes en die beeldhouer het waarskynlik sy inspirasie gekry uit 'n standbeeld wat deur Praxiteles, die Afrodite van Cnidus, gemaak is. Die standbeeld is waarskynlik 'n voorstelling van Venus Victrix (die oorwinnende Venus) met 'n goue appel in haar hand wat sy van Paris van Troje gekry het.

In die Venus de Milo sien ons duidelike kenmerke van die Hellenistiese en die klassieke periode. Die bopunt van die beeld is byvoorbeeld klassiek en die onderkant is Hellenisties. 'n Ander kenmerk is die teenposisie, waarvan hierdie beeld 'n wonderlike voorbeeld is. Die beeld is geheel en al gesteun op die regterbeen, terwyl die linkerbeen ontspanne is. Die linkerbeen en die regterarm is vorentoe en skep 'n S-vorm met 'n byna onnatuurlike posisie. Die kop word gelig en straal waardigheid uit.

Standbeelde uit die Hellenistiese periode is van verskillende blokke marmer gemaak en daarna versigtig saamgesmee. Die Venus de Milo, byvoorbeeld, is van 7 marmerstene gemaak. Een klip vir die naakte bolyf, een vir die mantel en die bene, een vir die twee arms elk, een vir die linkervoet, een vir die voetstuk en een vir die pilaar wat waarskynlik langs die standbeeld gestaan het. Hierdie metode is hoofsaaklik gebruik om materiaal te bespaar. Dit was makliker om 'n paar klein blokke te hanteer as net een groot blok.

Die standbeeld sou met verskillende kleure geverf gewees het en met juwele versier wees. Daar is egter vandag geen spore van die kleure nie. Die enigste tekens van die armbande, halssnoere, oorbelle en die kroon is die monteergate.

Die arms van die standbeeld is verlore. Die standbeeld hou waarskynlik 'n appel in die linkerhand en hoegenaamd niks in die regterhand nie. Daar word aanvaar dat die linkerarm met die appel in die hand op 'n pilaar rus en die regterarm en hand op die vlak van die pelvis was om die afgesakte peplos vas te hou.

Twee stukke van 'n linkerarm en 'n linkerhand met 'n appel is tydens die opgrawings gevind. Daar word geglo dat dit die oorblyfsels van die arms van die standbeeld is. Verskeie pogings is aangewend om die standbeeld te rekonstrueer; maar dit is nooit herstel nie.

'n Tekening deur Adolf Furtwängler suggereer die oorspronklike vorm. Hierdie tekening kan gevind word in die artikel van Kousser, tesame met die oorblyfsels van die arm en hand.[1]

Verwysings wysig

Bronne wysig

  • Curtis, Gregory (2003). Disarmed: The Story of the Venus de Milo. New York: Alfred A. Knopf. ISBN 978-0375415234. OCLC 51937203. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Duyker, Edward (2014). Dumont d’Urville: Explorer and Polymath. Dunedin, New Zealand: Otago University Press. ISBN 978-1877578700. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Nicholas, Lynn H. (Mei 1995) [1994]. The Rape of Europa: The Fate of Europe's Treasures in the Third Reich and the Second World War. New York City: Vintage Books. ISBN 978-0-679-40069-1. OCLC 32531154. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Venus de Milo: The Oxford Dictionary of Art
  • James Grout, Venus de Milo, part of the Encyclopædia Romana

Koördinate: 48°51′36″N 2°20′14″O / 48.859958°N 2.337269°O / 48.859958; 2.337269

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.