Voorhuid
Die voorhuid in menslike anatomie is ’n dubbellaag-vou van gladde spierweefsel, are, senuwees, vel en slymvlies wat die eikel van die penis bedek. Dit is redelik beweegbaar en rekbaar, en dien as ’n natuurlike smeermiddel.
1. Blaas, 2. Skaambeen, 3. Penis, 4. Swelliggaam, 5. Eikel, 6. Voorhuid, 7. Urinebuis, 8. Dikderm, 9. Rektum, 10. Saadblasie, 11. Saadleier, 12. Prostaat, 13. Cowper se klier, 14. Anus, 15. Saadleier, 16. Bytestis, 17. Testis, 18. Skrotum
Die voorhuid kan gewoonlik teruggetrek word oor die eikel. Die mate van bedekking van die eikel in ’n slap of erekte toestand hang van die lengte van die voorhuid af.[1] Die voorhuid is met geboorte aan die eikel vas en kan gewoonlik nie by kinders teruggetrek word nie.
Volgens die Wêreldgesondheidsorganisasie is die doel van die voorhuid onseker – dit kan onder meer wees om die eikel klam te hou, die ontwikkelende penis te beskerm of seksuele plesier te verhoog vanweë die teenwoordigheid van senuweereseptors.[2]
Die voorhuid kan deur verskeie siektetoestande geraak word.[3] Die meeste gevalle is skaars en kan maklik behandel word. In sommige gevalle, veral as die toestand chronies is, kan behandeling besnydenis insluit, ’n prosedure waarydens die voorhuid gedeeltelik of heeltemal verwyder word.
Ook niemenslike primate het ’n voorhuid. Dit sluit die sjimpansee in.[2]
Ontwikkeling wysig
Agt weke ná bevrugting begin die voorhuid oor die kop van die penis, of eikel, groei. Teen 16 weke is die eikel heeltemal bedek. In hierdie stadium deel die voorhuid en eikel ’n slymlaag wat die twee laat saamsmelt.
By kinders bedek die voorhuid die eikel heeltemal, maar by volwassenes nie. Tydens ’n ereksie kan die mate van outomatiese terugtrekking van die voorhuid aansienlik verskil van man tot man; soms bedek die voorhuid steeds die hele eikel totdat dit met die hand of deur seksuele omgang teruggetrek word. Daar word aanbeveel dat die voorhuid dikwels teruggetrek en daaronder gewas word, veral as die voorhuid besonder lank is.[4] As die voorhuid korter as die stywe penis is, sal dit self terugtrek tydens ’n ereksie.
Sommige mans kan huiwerig wees om hulle eikel te ontbloot omdat dit ongemaklik is as die eikel teen klere skuur, hoewel berig is die ongemak kan ná ’n week van voortdurende blootstelling afneem.[5] Guochang (2010) meen mans wie se voorhuid te nou is om terug te trek, moet dit nie terugdwing nie omdat dit beserings kan veroorsaak.[6]
Die WGO sê daar is "’n debat oor die rol van die voorhuid" – moontlike funksies kan insluit om die eikel klam te hou, die ontwikkelende penis in die baarmoeder te beskerm of seksuele plesier te verhoog vanweë die teenwoordigheid van senuweereseptors.[2] Dit beskerm die eikel,[7] onder meer teen ontlasting in ’n baba se doek en teen skaafplekke en trauma later in die lewe.[8]
Verwysings wysig
- ↑ "Coverage Index". Newforeskin.biz (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Januarie 2018. Besoek op 3 November 2013.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "Male circumcision: Global trends and determinants of prevalence, safety and acceptability" (PDF). World Health Organization. 2007.
- ↑ Manu Shah (Januarie 2008). The Male Genitalia: A Clinician's Guide to Skin Problems and Sexually Transmitted Infections. Radcliffe Publishing. pp. 37–. ISBN 978-1-84619-040-7.
- ↑ Chengzu, Liu (2011). "Health Care for Foreskin Conditions". Epidemiology of Urogenital Diseases. Beijing: People's Medical Publishing House.
- ↑ Xianze, Liang (2012). Tips on Puberty Health. Beijing: People's Education Press.
- ↑ Guochang, Huang (2010). General Surgery. Beijing: People's Medical Publishing House.
- ↑ College of Physicians; Surgeons of British Columbia (2009). "Circumcision (Infant Male)" (PDF) (in Portugees). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 31 Mei 2012. Besoek op 22 April 2012.