Wikipedia

Vooruitskouing (Toekomskunde)

konsep in toekomskunde

Vooruitskouing (Engels: Foresight) word algemeen gebruik in toekomskunde of toekomsstudies om aktiwiteite te beskryf soos:

  • kritiese denke rakende langtermynontwikkelings,
  • debat en vir sommige futuriste wat normatief is en fokus op aksie wat gedryf word deur hul waardes, wat moontlik besig is met die poging om breër deelnemende demokrasie te skep. Vooruitskouing is egter 'n stel vaardighede en nie 'n waardesisteem nie.
  • die toekoms te skep, veral deur openbare beleid te beïnvloed.

In die afgelope paar dekades word scenario-metodes byvoorbeeld baie gebruik in Noord Amerika en Europa vir beleidsvormings doeleindes.[1] Die ForSociety-netwerk versamel nasionale vooruitskouingspanne van die meeste Europese lande, en die European Foresight Monitoring Project versamel materiaal oor vooruitskouingsaktiwiteite regoor die wêreld. Daarbenewens word vooruitskouingsmetodes meer en meer gebruik in streeksbeplanning en besluitneming ('streeksvooruitskouing'). Verskeie nie-Europese dinkskrums soos Strategic Foresight Group is ook besig met vooruitskouingstudies.

Die vooruitskouing van toekomskunde staan ook bekend as strategiese vooruitskouing. Hierdie vooruitskouing wat gebruik word en beskryf professionele futuriste wat opgelei is in onder andere magisterprogramme. Vooruitskouing is 'n navorsingsgedrewe praktyk om die verwagte en alternatiewe toekomste te ondersoek en die gebruik van leidende toekomsstudies om strategie voor te lig. Vooruitskouing sluit die begrip van die relevante onlangse verlede in; toekomsskandering om insig oor die toekoms te versamel, insluitend tendensnavorsing; omgewingsnavorsing om moontlike tendensbreuke van ontwikkelings op die rand en ander afwykings wat tot alternatiewe toekoms kan lei, te ondersoek. Ander take sluit in visioneering om voorkeur toekomstige situasies te definieer; strategieë te ontwerp om hierdie toekoms te skep; en die aanpassing van die huidige dryfkragte om hierdie plan te implementeer. Daar is opvallende, maar nie volledige oorvleueling tussen vooruitskouing , strategiese beplanning, veranderingsbestuur, voorspelling en ontwerpdenke nie.

Terselfdertyd word die gebruik van vooruitskouing vir maatskappye (“korporatiewe vooruitskouing”) al hoe meer professioneel en wydverspreid.[2][3][4][5] Korporatiewe vooruitskouing word gebruik om strategiese bestuur te ondersteun, nuwe besigheidsvelde te identifiseer[6][7] en die innovasievermoë van 'n onderneming te verhoog.[8]

Vooruitskouing is nie dieselfde as toekomsnavorsing of strategiese beplanning nie, maar daar is heelwat raakpunte. Dit bevat 'n reeks benaderings wat die drie bogenoemde komponente kombineer, wat herskep kan word as:

  • toekomste (voorspelling, vooruitskouing, vooruitsigte),
  • beplanning (strategiese analise, prioriteitsstelling), en
  • netwerk skepping (deelnemende, dialogiese) metodologie en oriëntasies.

In teenstelling met sommige toekomskundige projekte wat soms teoreties is, is baie vooruitskouingsprogramme ontwerp om beleid te beïnvloed - dikwels navorsing en ontwikkeling-beleid. Soms is veral tegnologiebeleid elitisties; vooruitskouing probeer om verder te gaan as die "gewone verdagtes" en wyd verspreide intelligensie in te samel. Hierdie drie werkslyne was al algemeen in Franse toekomsstudies wat la prospective genoem is. In die negentigerjare was daar 'n sterk oplewing in die stelselmatige organisering van hierdie metodes in grootskaalse programme vir Tegnologie-Vooruitsig in Europa en elders geword het.

Vooruitskouing maak dus gebruik van tradisies van langtermynbeplanning, strategiese beplanning, horisontale beleidskepping, demokratiese beplanning en deelnemende toekomskunde - maar is ook sterk beïnvloed deur sistemiese benaderings tot innovasiestudies, wetenskap- en tegnologiebeleid sowel as analise van 'kritieke tegnologieë'

Baie van die metodes wat gewoonlik met vooruitskouing geassosieer word - Delphi-opnames, scenario-werkswinkels, ensovoorts - kom uit die toekomskunde. Die vloeidiagram aan die regterkant gee 'n oorsig van sommige van die tegnieke soos dit verband hou met die scenario soos omskryf in die intuïtiewe logika-tradisie. [9]

Vooruitskouing hom besig hou met:

  • Die langtermyn - toekomste wat gewoonlik minstens tien jaar ver is (hoewel daar enkele uitsonderings hierop is, veral in die gebruik daarvan in die privaatsektor). Aangesien vooruitskouing aksiegerig is (die beplanningskakel), sal dit selde gerig wees op perspektiewe buite enkele dekades weg (hoewel besluite soos vliegtuigontwerp, kragstasie-konstruksie of ander belangrike infrastruktuurbesluite ter sprake is, kan die beplanningshorison heel moontlik die helfte van 'n eeu wees).
  • Alternatiewe toekomste: dit is nuttig om alternatiewe weë van ontwikkeling te ondersoek, nie net wat tans waarskynlik geglo word nie, of soos gewoonlik nie. Vooruitskouing sal dikwels verskeie scenario's opstel. Dit kan 'n tussentydse stap wees om 'n positiewe visie, suksesscenario's, en 'n aspirasietoekoms te skep. Soms sal alternatiewe scenario's 'n groot deel van die uitset van die vooruitskouing-werk wees, en die besluit oor die toekoms wat gebou moet word, word aan ander meganismes oorgelaat.

Verwysings wysig

  1. ↑ van Steenbergen, Bart: Scenarios As a Powerful Tool for Public Policy. As presented at the Prague Workshop on Futures Studies Methodology, Oktober 2005, http://ceses.cuni.cz/english/051019.php Geargiveer 19 Desember 2005 op Wayback Machine.
  2. ↑ Ratcliffe, John: Challenges for Corporate Foresight: Towards Strategic Prospective Through Scenario planning|Scenario Thinking (presented at the conference “Foresight Management in Corporations and Public Organizations”, http://www.tukkk.fi/tutu/conference2005 Geargiveer 1 Maart 2007 op Wayback Machine, Helsinki 2005
  3. ↑ C. Daheim and G. Uerz, "Corporate foresight in Europe: from trend based logics to open foresight," Technology Analysis & Strategic Management, vol. 20, bl. 321-336, 2008)
  4. ↑ Schwarz, J.-O. (2008) Assessing the future of futures studies in management, Futures, Vol. 40, Iss. 3, 237-246.
  5. ↑ A. Hines & J. Gold, “An organizational futurist role for integrating foresight into corporations,” Technological Forecasting and Social Change, Available online 2 Mei 2014.
  6. ↑ Rohrbeck, Rene (2010) Corporate Foresight: Towards a Maturity Model for the Future Orientation of a Firm, Springer Series: Contributions to Management Science, Heidelberg and New York, ISBN 978-3-7908-2625-8
  7. ↑ Rohrbeck, R., S. Mahdjour, S. Knab, T. Frese (2009) Benchmarking Report - Strategic Foresight in Multinational Companies Report of the European Corporate Foresight Group: Berlin, Germany
  8. ↑ Rohrbeck, R. H.G. Gemuenden (2011) Corporate Foresight: Its Three Roles in Enhancing the Innovation Capacity of a Firm" Technological Forecasting and Social Change, 78(2), 231–243.
  9. ↑ Spaniol, Matthew J.; Rowland, Nicholas J. (2019). "Defining Scenario". Futures & Foresight Science. 1: e3. doi:10.1002/ffo2.3.

Notas wysig

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Vooruitskouing_(Toekomskunde)&oldid=2656037"