Die Vulgata of Vulgaat (Engels: Vulgate; ook genoem Biblia Vulgata, "Bybel in die algemene taal") is 'n Latynse vertaling van die Bybel uit die laat 4de eeu.

Die titelblad van die Clementine Vulgate van 1592.

Die vertaling is grotendeels die werk van Hieronimus, wat in 382 opdrag van pous Damasus I gekry het om die Vetus Latina (die evangelies wat deur die Romeinse Kerk gebruik is) te hersien. Later het Hieronimus op eie inisiatief sy werk uitgebrei en die meeste boeke van die Bybel oorvertaal.

Die Vulgata is algaande as die Bybelteks in die Westelike Kerk aanvaar. Dit het oor die volgende eeue die Vetus Latina vervang. Teen die 13de eeu het dit die naam versio vulgata ("die algemeen gebruikte weergawe"), of die verkorte naam Vulgata, van die vorige weergawe oorgeneem.[1] Die Vulgata bevat ook sommige vertalings van die Vetus Latina waaraan Hieronimus nie gewerk het nie.

Die Vulgata het later die Katolieke Kerk se amptelike Latynse Bybel geword, eers as die Sixtine Vulgate (1590), toe as die Clementine Vulgate (1592) en daarna as die Nova Vulgata (1979). Die Vulgata word steeds in die Latynse Kerk gebruik. Die Katolieke Kerk het dit op die Konsilie van Trente (1545-'63) as die amptelike Latynse Bybel bevestig.[2] Die Clementine Vulgate was die amptelike Bybel van die Katolieke Kerk tot in 1979, toe die Nova Vulgata gepromulgeer is.

Verwysings

wysig
  1. T. Lewis, Charlton; Short, Charles. "A Latin Dictionary | vulgo". www.perseus.tufts.edu. Besoek op 5 Oktober 2019.
  2. Metzger, Bruce M. (1977). The Early Versions of the New Testament. Oxford: Clarendon Press. p. 348.

Skakels

wysig