Waterdigting

Waterdigting is die proses om 'n voorwerp of struktuur waterdig of waterbestand te maak, sodat dit steeds relatief onaantasbaar is deur water of weerstand bied teen die binnedringing van water onder bepaalde toestande. Sulke items kan in nat omgewings of onder water gebruik word tot gespesifiseerde dieptes.

Die buitekant van 'n tonnel word gewaterdig.

Waterbestand en waterdig verwys dikwels na die deurdringing van water in vloeibare vorm  en moontlik onder druk; terwyl dampdigtheid verwys na die bestandheid teen humiditeit en klammigheid. Deurlating van waterdamp deur 'n materiaal word aangemeld as waterdamp deurlatingstempo.

Die rompe van bote en skepe was eens op 'n tyd waterdig gemaak met 'n aanwending van teer of pik. Moderne items kan waterdig gemaak word deur 'n laag waterafweermiddel daarop aan te wend of om die nate af te dig met seisings of o-ringe.

Waterdigting word gebruik ten opsigte van strukture (soos kelders, dekke of nat gebiede), watervaartuie, tentdoek, klere ( reënjasse of waterstewels), elektroniese toestelle en papier verpakking (soos melkkartonne).

Waterdigting in konstruksie

Tydens konstruksie word 'n gebou of struktuur waterdig gemaak met membrane en bedekkings ten einde die inhoud sowel as die strukturele integriteit te beskerm.

In konstruksie is waterdigting 'n fundamentele aspek in die skep van 'n gebou omhulsel, wat 'n beheerde omgewing is. Die dak bedekkingsmateriaal, buitemuurbekleding, fondasies en al die verskillende oppervlaktes moet waterbestand en soms waterdig wees. Die dakmateriaal is oor die algemeen ontwerp om waterbestand te wees en die water teen 'n helling af te werp, maar in sommige gevalle soos ys opdamming op platdakke moet die dak waterdig wees. Daar is baie verskillende soorte waterdigte membraanstelsels beskikbaar, insluitend dakvilt of teerpapier met asfalt of teer om 'n dak te maak  -  ander bitumineuse waterdigting, EPDM rubber, hypalon, polivinielchloried, vloeibare dakbedekking, en meer.

Mure is nie onderworpe aan staande water nie en die waterbestande membrane wat gebruik word as huisomhulsel is ontwerp om asem te haal en vog te laat ontsnap. Mure het ook damp versperrings of lug versperrings. Dampdigting is 'n ander aspek van waterdigting. Klipmure word gebou met 'n dampbestande laag terwyl die beton in die fondasies waterdig gemaak moet word met 'n vloeibare bedekking, 'n basaalvlies of 'n byvoeging tot die betonmengsel. 'n Potensiële probleem in grondhuise is te veel humiditeit en dus is waterdigting van kritieke belang in hierdie huise. Deursypeling van water kan skimmel laat groei wat aansienlike skade kan aanrig en die kwaliteit van lug affekteer. Fondasiemure moet behoorlik waterdig gemaak word om agteruitgang en watersypeling te voorkom.

'n Verdere gespesialiseerde gebied van waterdigting is balkonne en dekke bo-op geboue se dakke. Waterdigting stelsels het 'n baie gesofistikeerde en gespesialiseerde area geword. Die grootste probleme in die konstruksie bedryf kom voor wanneer inkorrekte produkte verkeerdelik gebruik word. Terwyl die term "waterdig" gebruik word vir baie produkte het elkeen van hulle 'n baie spesifieke toepassing, en wanneer vervaardiger spesifikasies en installasie prosedures nie gevolg word nie, kan die gevolge ernstig wees. 'n Ander faktor is die impak van uitsetting en inkrimping op waterdigtingstelsels wat vir dekke gebruik word. Dekke beweeg gedurig as gevolg van veranderinge in temperatuur, wat stres plaas op die waterdigtingstelsels. Daar is talle komplimenterende elemente betrokke by die watrdigting van dekke en balkonne. Dit sluit in die waterdigtingmembraan wat gebruik word, voldoende helling/dreinering, behoorlike daklap detail en toepaslike konstruksie materiale.

Oor die afgelope twee dekades het die konstruksie-industrie tegnologiese vooruitgang in waterdigting materiaal beleef, insluitend integrale waterdigting stelsels sowel as meer gevorderde membraan materiaal. Integrale stelsels soos hycrete werk binne die matriks van 'n beton struktuur  gee die beton self 'n waterdigte gehalte. Daar is twee hoof tipes van integrale waterdigting stelsels: die hidrofiliese en die hidrofobiese stelsels. 'n Hidrofiliese stelsel gebruik 'n kristallisasie tegnologie wat die water in die beton vervang met 'n onoplosbare kristalle. Verskillende handelsmerke wat beskikbaar is in die mark maak aanspraak op soortgelyke eienskappe, maar nie almal kan reageer op 'n wye verskeidenheid van sement hidrasie byprodukte nie en vereis daarom omsigtigheid. Hidrofobiese stelsels gebruik vetsure  om porieë binne die beton te blokkeer en voorkom waterdeurlating.

Soms kan dieselfde materiaal wat water uit geboue uithou, gebruik word om water binne te hou, soos vir visdam of swembad voering.

Nuwe membraan materiale poog om die tekortkominge van ouer metodes soos PVC en HDPE te oorkom. Oor die algemeen maak nuwe tegnologie in waterdigtingsmembrane staat op polimeer-gebaseerde materiaal wat oor uiterse adhesiekrag beskik om 'n naatlose versperring rondom die buitekant van 'n struktuur te skep.

Waterdigting van ander voorwerpe

Waterdigtingstegnieke is geïmplementeer in verskeie soorte voorwerpe, van verskillende klereprodukte tot papierverpakking, skoonheidsmiddels en, meer onlangs, verbruiker elektronika. Selfs al is dit moontlik om waterdigte omhulsels en ander soorte beskermende omhulsels te kry vir elektroniese toestelle, het nuwe tegnologie nou die vrystelling van verskeie waterbestande slimfone en tablette moontlik gemaak in 2013. Hierdie metode is gebaseer op  spesiale nanotegnologie wat gekodeer is om 'n duisend keer dunner as menslike hare te wees en wat waterskade in elektronika verhoed. Verskeie vervaardigers wend nou die nanobedekking aan op hul slimfone, tablette en digitale kameras.

'n Waterdruppel op 'n super-hidrofobiese oppervlak

'n Navorsingsdokument is aanlyn gepubliseer op 21 Oktober 2013, in Advanced Materials. Hierin het 'n groep wetenskaplikes by die U.S Department of Energy se Brookhaven National Laboratory voorgestel dat nanotekstuur oppervlaktes wat kegelvormig is, 'n uiters waterbestande oppervlak produseer. Hierdie nanocone teksture is "superhidrofobies" en beskik oor groot waterafstotende krag.

Standaarde

WATERDIG teenoor WATERBESTAND: Waterdig beteken dat die voorwerp groot hoeveelhede water kan weerstaan. Waterbestand beteken dat die voorwerp kleiner hoeveelhede water oor 'n korter tydperk kan weerstaan.