Wet op die Erkenning van die Onafhanklikheid van Namibië, 1990
Die Wet op die Erkenning van die Onafhanklikheid van Namibië, 1990 is 'n wet van die Parlement van Suid-Afrika waardeur die Suid-Afrikaanse regering die onafhanklikheid van Namibië, wat onder die omstrede Suid-Afrikaanse regering as Suidwes-Afrika bekend was, erken het. Die wet het die toestemming van staatspresident FW de Klerk op 20 Maart 1990 ontvang en die volgende dag in werking getree, die datum van Namibiese onafhanklikheid. Dit het nie onafhanklikheid toegestaan aan Namibië nie, maar eerder die Republiek van Namibië as " 'n soewereine en onafhanklike staat" erken.
Die wet doen afstand van alle Suid-Afrikaanse gesag oor Namibië, en bepaal dat, wat Suid-Afrika betref, Suid-Afrikaanse wette nie meer in Namibië van krag is nie. (Die Grondwet van Namibië maak egter voorsiening vir die wette wat in Namibië voor onafhanklikheid van krag was, om van krag te bly, onderhewig aan wysiging.) Die wet bevat ook 'n uitsluitingsklousule wat bepaal dat dit nie 'die geldigheid van enige bepaling van die Grondwet van Namibië erken wat afwyk van die soewereiniteit van die Republiek oor sy gebied nie. Dit is 'n verwysing na die Oranjerivier-grensgeskil; Suid-Afrika hou vol dat sy grens met Namibië langs die noordoewer van die Oranjerivier loop, terwyl Namibië beweer dat dit langs die middel van die rivier loop en het 'n bepaling daartoe in sy grondwet opgeneem.
Die wet is daarna gevolg deur die Suid-Afrikaanse burgerskap by die bereiking van onafhanklikheid deur die Namibiese reguleringswet, 1990, wat voorsiening gemaak het vir die verlies of behoud van hul Suid-Afrikaanse burgerskap deur inwoners van Namibië, en deur twee toepassing van sekere wette op die afskaffingswette van Namibië en verskeie Algemene wetswysigingswette wat spesifieke wette vir Suidwes-Afrika ingetrek het en wette gewysig het om verwysings na die voormalige gebied te verwyder.