Alpha Antliae (ook α Antliae of α Ant genoem) is die helderste ster in die sterrebeeld Lugpomp (Antlia), maar het nie ’n gewone naam nie.[9] Dit is sowat 320 ligjare van die Sonnestelsel af en is ’n K-tipe reusester met ’n skynbare magnitude van 4,25. Dit het ’n massa van 2,2 sonmassas en het uitgesit tot 41 keer die sonradius. Dit het net 41% van die metale van die Son (elemente benewens waterstof en helium).

Alpha Antliae
Die ligging van Alpha Antliae aan die bopunt van die groen driehoek.
Die ligging van Alpha Antliae aan die bopunt van die groen driehoek.
Sterrebeeld Lugpomp
Spektraaltipe K4 III[1]
Soort Reusester
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 10h 27m 09.10313s[2]
Deklinasie −31° 04′ 03.9830″[2]
Skynmagnitude (m) 4,25[3] (4,22 tot 4,29[4])
Absolute magnitude (M) −0,97[5]
B-V-kleurindeks  +1,45[6]
U-B-kleurindeks  +1,63[6]
Besonderhede
Massa (M) 2,2[7]
Radius (R) 41[2]
Ligsterkte (L) 412[2]
Temperatuur (K) 4 070[2]
Metaalinhoud [Fe/H] -0,39[8]
Eienskappe
Veranderlikheid Na verwagting
Ander name
α Ant, Alpha Antliae, Alpha Ant, 2MASS J10270911-3104039, CD−30 8465, CPC 17 5084, CPD−30 3121, HD 90610, HIP 51172, HR 4104, NSV 4862, PPM 287713, SAO 201405
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

α Ant se helderheid wissel na in 1879 berig is tussen ’n magnitude van 4,22 en 4,29, maar dit is nog nie in die moderne tyd bevestig nie.[4] Sy evolusiestatus is nie duidelik nie, maar dit val na verwagting in die asimptotiese reusetak, met ’n onaktiewe koolstofkern.[7]

Verwysings

wysig
  1. Houk, Nancy (1983). Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars. Michigan Spectral Survey. Vol. 3. University of Michigan. Besoek op 22 Oktober 2009.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Brown, A.G.A.; et al. (Gaia collaboration) (Augustus 2018). "Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties". Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. {{cite journal}}: Onbekende parameter |displayauthors= geïgnoreer (hulp)
  3. Hoffleit, Dorrit; Jaschek, Carlos (1991). The Bright star catalogue. Bibcode:1991bsc..book.....H. {{cite book}}: |journal= ignored (hulp)
  4. 4,0 4,1 NSV 4862, database entry, New Catalogue of Suspected Variable Stars, the improved version, Sternberg Astronomical Institute, Moskou, Rusland. Besoek op 3 Oktober 2008.
  5. Cardini, D. (Januarie 2005), "Mg II chromospheric radiative loss rates in cool active and quiet stars", Astronomy and Astrophysics 430: 303–311, doi:10.1051/0004-6361:20041440, Bibcode2005A&A...430..303C. 
  6. 6,0 6,1 Hoffleit, D.; Warren jr., W. H. "HR 4104". The Bright Star Catalogue (5de hersiene uitg.). Centre de Données astronomiques de Strasbourg. Besoek op 3 Oktober 2008.
  7. 7,0 7,1 Alpha Antliae, Stars, Jim Kaler. Besoek op 3 Oktober 2008.
  8. McWilliam, Andrew (Desember 1990). "High-resolution spectroscopic survey of 671 GK giants. I - Stellar atmosphere parameters and abundances". Astrophysical Journal Supplement Series. 74: 1075–1128. Bibcode:1990ApJS...74.1075M. doi:10.1086/191527.
  9. Schneider, Howard; Wood, Sandy (2009). National Geographic Backyard Guide to the Night Sky. National Geographic Books. p. 173. ISBN 1-4262-0281-4.

Eksterne skakels

wysig