Aluminiumnitried

chemiese verbinding

Aluminiumnitried is 'n verbinding van aluminium en stikstof met die chemiese formule AlN.

Eienskappe

Algemeen

Naam Aluminiumnitried
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule AlN
Molêre massa 40,98[1]
CAS-nommer 24304-00-5[1]  
Voorkoms wit tot roomkleurige vastestof[1]  
Reuk reukloos [1]
Fasegedrag  
Selkonstantes a=311,3; c=497,9pm[2]  
Ruimtegroep P63mc 
Nommer 186  
Strukturbericht B4
Smeltpunt 2200 °C[3]
Kookpunt 2517 °C (ontbind)[3]
Digtheid 3,260[1]
Oplosbaarheid Reageer met water 
Cp(s) 780 J/kgK[3]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Kristalstruktuur

wysig

Die stabiele fase onder kameromstandighede het die heksagonale wurtziet-struktuur (B4 in die strukturbericht-klassifikasie). Daar is ook 'n metastabiele β-AlN-fase wat die sfaleriet-struktuur het (B3).[4]

Fisiese eienskappe

wysig

Dit is 'n meganies harde materiaal met 'n hoë smeltpunt en 'n baie hoë termiese geleibaarheid (320 W/mK).[5] Die elektriese geleibaarheid is baie laag. α-AlN het 'n indirekte bandgaping van 6,2 eV wat die materiaal deursigtig maak in 'n groot deel van die ultravioletdeel van die elektromagnetiese spektrum.[4]

Chemiese eienskappe

wysig

Die stof is gevoelig vir suurstof.[4] AlN hidroliseer in water, maar teen 'n pH<7 vind die reaksie baie stadig plaas. Teen 'n hoër pH vind 'n hidrolisereaksie plaas wat ammoniak vrystel en die nitried in oplossing laat:[5]

 
 
 

AlN word gewoonlik vervaardig deur karbonitridering van Al2O3. Dit verg egter baie hoë temperature en onsuiwerhede in die alumina en die koolstof wat gebruik word neig om in die nitriedpoeier tereg te kom. Hierdie poeiers moet nog verdig word deur sintering of warmpers.[6]

Gebruike

wysig

Die ontwikkeling van AlN-keramiekmateriale is grootliks weens die vraag na materiaal met 'n hoë termiese geleidingsvermoë, maar wat ook 'n elektriese isolator is. Hierdie kombinasie is belangrik vir toepassings soos substrate en omhulsels in hibriede stroombane, kragelektronika of mikrogolfbuise.[6]

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "SDS Sigma". Fisher.
  2. N.P. Bezhenar, S.A. Bozhko, N.N. Belyavina, V.Ya. Markiv (1997). "X-ray diffraction analysis of aluminum nitride sintered with cubic boron nitride". Diamond and Related Materials. 6 (8): 927-930doi=10.1016/S0925-9635(96)00708-X.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  3. 3,0 3,1 3,2 "Aluminum Nitride". American Elements.
  4. 4,0 4,1 4,2 D.W. Palmer (2011). 4.12 - Electronic Energy Levels in Group-III Nitrides; In: Comprehensive Semiconductor Science and Technology. Elsevier. pp. 390–447. doi:10.1016/B978-0-44-453153-7.00114-0. ISBN 9780444531537. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  5. 5,0 5,1 Nosaka, Atsushi; Hiraki, Takehito; Akiyama, Tomohiro (2011). ""Hydrolysis Rate of Aluminum Nitride in a Sodium Hydroxide Solution"". High Temperature Materials and Processes. 30 (4): 339–343. doi:10.1515/htmp.2011.054.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  6. 6,0 6,1 A. Kranzmann (1991). Aluminum Nitride; In: Concise Encyclopedia of Advanced Ceramic Materials. Pergamon. pp. 8–9. doi:10.1016/B978-0-08-034720-2.50011-3. ISBN 9780080347202. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)