Andris Nelsons (gebore op 18 November 1978) is 'n Letlandse dirigent. Hy is tans die musikale direkteur van die Boston Simfonieorkes en die Gewandhauskapellmeister van die Leipzig Gewandhaus Orkes.

Andris Nelsons
Gebore18 November 1978 (1978-11-18) (45 jaar oud)
BeroepDirigent
Jare aktief2003–huidig
Webwerfwww.andrisnelsons.com

Vroeë lewe wysig

Nelsons was in Riga (Letland) gebore. Sy moeder was die stigter van die eerste groep musici in Letland wat gespesialiseer het in die uitvoering van vroeë musiek, en sy vader (stiefvader) was 'n koordirigent, tjellis en onderwyser.[1] Sy moeder en stiefvader ('n koordirigent) het hom na 'n uitvoering van Richard Wagner se Tannhäuser geneem, waarna Nelsons verwys as 'n besonders formatiewe ondervinding: "...dit het 'n hipnotiese effek op my gehad. Ek was oorweldig deur die musiek. Ek het gehuil toe Tannhäuser sterf. Ek dink steeds dit was die grootste gebeurtenis uit my kinderdae."[2]

Nelsons het as 'n jeugdige klavier studeer, en op die ouderdom van twaalf jaar ook trompet begin speel.[2] Hy het ook as bas-bariton, met 'n spesiale belangstelling in vroeë musiek, in sy moeder se ensemble gesing.[3] Hy het vir een somer by die Dartington Internasionale Somerskool saam met Evelyn Tubb studeer. Hy het as trompetspeler gedien in die orkes van die Lettiese Nasionale Opera.[4]

Loopbaan as dirigent wysig

Nelsons het saam met Alexander Titov in Sint Petersburg, Rusland gestudeer om dirigent te word en deelgeneem aan meesterklasse met Neeme Järvi, Roberto Carnevale en Jorma Panula. Hy het die aandag van Mariss Jansons getrek toe hy tydens 'n noodgeval as plaasvervanger moes optree in die trompet afdeling van die Oslo Filharmoniese Orkes gedurende 'n orkestoer.[4] Nelsons beskou Jansons as 'n mentor en is al sedert 2002 sy student.[5]

In 2003 het Nelsons prinsipiële dirigent van die Lettiese Nasionale Opera geword. Hy het na vier jaar sy tyd daar in 2007 afgesluit.[6] In 2006 het Nelsons hoofdirigent van die Nordwestdeutsche Philharmonie van Herford, Duitsland, geword, welke pos hy tot die einde van die 2008/09 seisoen sou hou. Sy eerste verskyning as dirigent by die Metropolitan Opera was in Oktober 2009 tydens 'n produksie van Turandot.[7] Nelsons het in Julie 2010 sy buiging by die Bayreuth-fees gemaak, met die dirigeer van 'n produksie van Wagner se Lohengrin tydens die openingskonsert van die fees.[8]

City of Birmingham Symphony Orchestra wysig

Nelsons se vroeëre werk in die Verenigde Koninkryk het ateljee-konserte met die BBC Filharmoniese Orkes in Manchester ingesluit, en sy eerste BBC Filharmoniese orkes konsert by die Bridgewater Hall het in November 2007 plaasgevind.[9] In Oktober 2007 het die City of Birmingham Symphony Orchestra (CBSO) vir Nelsons as die orkes se twaalfde prinsipiële dirigent en musikale direkteur aangekondig, met ingang van die 2008/2009 seisoen. Die kontrak was aanvanklik vir drie jaar. Die aanstelling was ongewoon aangesien Nelsons die CBSO slegs tydens 'n private konsert en tydens 'n opname-sessie gedirigeer het, sonder die voordeel van 'n openbare geleentheid, voordat hy vir die pos benoem is.[5] Sy eerste openbare optrede as dirigent van die CBSO het op 11 November 2007 plaasgevind tydens 'n matineekonsert,[10] en sy eerste ingeskrewe konsert verskyning met die CBSO het in Maart 2008 plaasgevind.[11] In Julie 2009 het Nelsons sy kontrak met die CBSO vir 'n bykomende drie jaar verleng, met inbegrip van die 2013/14 seisoen.[12] In Augustus 2012 het die CBSO die verlenging van die kontrak formeel aangekondig, met inbegrip van die 2014/15 seisoen, en daarna vir die daaropvolgende seisoene op grond van van die jaarlikse hernuwing daarvan.[13][14] In Oktober 2013 het die CBSO die afsluiting van Nelsons se tyd as musikale direkteur daarvan aangekondig na die afloop van die 2014/2015 seisoen.[15][16]

Boston Simfonieorkes wysig

Toneel van die dokumentêre prent Nelsons No. 5 met die Koninklike Royal Concertgebouw Orkes

Nelsons het sy eerste optrede as gas-dirigent in die VSA in Maart 2011 saam met die Boston Simfonieorkes (BSO) by Carnegie Hall gemaak as plaasvervanger vir James Levine tydens 'n noodgeval.[17] Hy het gevolglik as gas-dirigent van die BSO tydens die Tanglewood Musiekfees in Julie 2012 opgetree,[18] en in Januarie 2013 sy eerste verskyning met die BSO by Symphony Hall, Boston gemaak. In Mei 2013 het die BSO vir Nelsons as die orkes se vyftiende musikale direkteur met ingang van die 2014/2015 seisoen aangekondig. Sy aanvanklike kontrak was vir 'n termyn van vyf jaar en maak voorsiening vir agt tot tien weke se geskeduleerde verskynings in die eerste jaar van die kontrak en twaalf weke in die daaropvolgende jare.

Nelsons het tydens die 2013/2014 seisoen die titel van Aangewese Musikale Direkteur gehou.[19][20] In Augustus 2015 het die BSO die verlenging van Nelsons se kontrak as musikale direkteur daarvan aangekondig tot en met die 2021/22 seisoen, met 'n nuwe kontrak van agt jaar wat die aanvanklike vyf-jaar kontrak vervang het. Dit bevat ook 'n klousule vir die outomatiese hernuwing daarvan.[21]

Leipzig Gewandhaus-orkes wysig

Nelsons het die eerste keer in 2011 as gas-dirigent by die Leipzig Gewandhaus-orkes opgetree. Sedert Februarie 2018 is Nelsons die een-en-twintigste Gewandhauskapellmeister (musikale direkteur) daarvan. Die orkes het die aanstelling aangekondig met 'n aanvanklike kontrak van vyf seisoene.[22][23]

Konserte en operas wysig

In die 2016/17 seisoen het Nelsons voortgegaan met sy samewerkingsprojekte met die Berliner Philharmoniker, Wiener Philharmoniker, Het Koninklijk Concertgebouworkest en die Philharmonia Orchestra.

In Desember 2016 het hy teruggekeer na die Royal Opera House en Der Rosenkavalier van Richard Strauss gedirigeer in 'n nuwe produksie wat deur Robert Carsen gelei is. Nelsons is 'n gereelde gas by die Metropolitan Opera in New York, die Bayreuth-fees en is Kunstenaar-in-Residensie by die Konzerthaus Dortmund.

In Januarie 2019 het die Wiener Philharmoniker (Weense Filharmoniese Orkes) aangekondig dat Nelsons die orkes se 2020 Weense Nuwejaarskonsert sal dirigeer.[24][25]

Opname geskiedenis wysig

Nelsons het saam met die CBSO musiek van Pjotr Tsjaikofski,[26][27] Richard Strauss,[28] en Igor Strawinski[29] vir die Orfeo plate-etiket opgeneem. Nelson het ook behalwe vir sy opnames met die CBSO, opnames vir die BR-Klassik etiket gemaak.[30] Nelsons het ook vir Deutsche Grammophon kommersiële opnames gemaak saam met die Boston Simfonieorkes.[31] Hul plaat genaamd "Under Stalin's Shadow", met 'n opname van Sjostakowitsj se Simfonie No. 10, het in 2015 'n Grammy vir die beste orkestrale uitvoering gewen.[32] Die DG album is deel van 'n langtermyn kontrak tussen die Boston Simfonieorkes, Nelsons en DG, soos verleng in Mei 2016.[33]

Verwysings wysig

  1. Mark Kanny (8 Oktober 2008). "Conductor savors ties with Jansons". Pittsburgh Tribune-Review (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2008. Besoek op 9 Oktober 2008.
  2. 2,0 2,1 Richard Morrison (18 Desember 2009). "Andris Nelsons's rapid rise to the top". The Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Mei 2012. Besoek op 25 Desember 2009.
  3. Geoffrey Norris (13 September 2008). "Andris Nelsons: 'I've wanted to conduct since I was five'". The Daily Telegraph (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Desember 2019. Besoek op 21 Februarie 2009.
  4. 4,0 4,1 Terry Grimley (8 Oktober 2007). "Andris takes the CBSO helm". Birmingham Post (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Oktober 2013. Besoek op 1 Desember 2007.
  5. 5,0 5,1 Charlotte Higgins (9 Oktober 2007). "Young Latvian steps up to lead City of Birmingham orchestra". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Desember 2019. Besoek op 1 Desember 2007.
  6. Geoffrey Norris (26 November 2007). "The young ones seize the baton". Telegraph (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Augustus 2019. Besoek op 1 Desember 2007.
  7. Anthony Tommasini (29 Oktober 2009). "He's Come to Melt the Heart of an Ice Princess". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Julie 2019. Besoek op 28 September 2010.
  8. George Loomis (21 April 2010). "Young Conductor at the Forefront of His Field". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Desember 2019. Besoek op 28 September 2010.
  9. Tim Ashley (13 November 2007). "BBCPO/Nelsons". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 September 2018. Besoek op 1 Desember 2007.
  10. Rian Evans (13 November 2007). "CBSO/Nelsons". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 November 2018. Besoek op 1 Desember 2007.
  11. Andrew Clements (7 Maart 2008). "CBSO/Nelsons, Symphony Hall, Birmingham". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 November 2018. Besoek op 12 Julie 2008.
  12. Terry Grimley (24 Julie 2009). "CBSO's Andris Nelsons to stay for three more years after record season". Birmingham Post (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Maart 2012. Besoek op 25 Julie 2009.
  13. City of Birmingham Symphony Orchestra (16 Augustus 2012). "Andris Nelsons renews contract with City of Birmingham Symphony Orchestra". Persberig. http://www.cbso.co.uk/resources/press/013_Andris_renewal.pdf. Besoek op 18 Augustus 2012. [dooie skakel]
  14. Ben Hurst (24 Augustus 2012). "Andris Nelsons extends contract with CBSO". Birmingham Post (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 September 2018. Besoek op 3 Oktober 2013.
  15. City of Birmingham Symphony Orchestra (2 Oktober 2013). "The search begins for the new Music Director of the City of Birmingham Symphony Orchestra". Persberig. http://www.cbso.co.uk/resources/press/013_2%20Oct_Announcement.pdf. Besoek op 3 Oktober 2013. [dooie skakel]
  16. Graeme Brown (2 Oktober 2013). "CBSO music director Andris Nelsons to stand down at end of contract". Birmingham Post (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Augustus 2018. Besoek op 3 Oktober 2013.
  17. James R. Oestreich (19 Maart 2011). "A Fresh Face Confronts a Seasoned Mahler". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Augustus 2019. Besoek op 19 Mei 2013.
  18. James R. Oestreich (16 Julie 2012). "Tanglewood Tries Out a New Face: Andris Nelsons Conducts Boston Symphony at Tanglewood". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Julie 2018. Besoek op 19 Mei 2013.
  19. Boston Symphony Orchestra (16 Mei 2013). "Boston Symphony Orchestra Appoints Andris Nelsons As Its 15th Music Director Since Its Founding in 1881". Persberig. http://www.bso.org/brands/bso/press/press-releases/archived-press-releases/031213/pr_andris-nelsons-music-director.aspx. Besoek op 19 Mei 2013. [dooie skakel]
  20. Geoff Edgers (16 Mei 2013). "Andris Nelsons named new music director of BSO". The Boston Globe (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 September 2018. Besoek op 16 Mei 2013.
  21. Boston Symphony Orchestra (3 Augustus 2015). "Boston Symphony Orchestra And Andris Nelsons Announce Extension of Mr. Nelsons' Contract As BSO Music Director Through 2022!". Persberig. http://www.bso.org/brands/bso/features/2015-16-bso-season/andris-nelsons-contract-extension.aspx. Besoek op 2015-08-03. [dooie skakel]
  22. Stadt Leipzig & Gewandhausorchester Leipzig (9 September 2015). "Andris Nelsons soll 21. Gewandhauskapellmeister werden". Persberig. http://www.gewandhausorchester.de/fileadmin/intern/Pressemitteilungen/Andris_Nelsons_Gewandhauskapellmeister_Boston_Leipzig_Kooperation.pdf. Besoek op 2015-09-10. [dooie skakel]
  23. Michael Cooper (9 September 2015). "Andris Nelsons Named Music Director of Leipzig Gewandhaus Orchestra". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Desember 2019. Besoek op 10 September 2015.
  24. "New Year's Concert 2020 with Andris Nelsons". Vienna Philharmonic (in Engels). Januarie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 April 2020. Besoek op 3 Januarie 2019.
  25. Ender, Stefan (1 Januarie 2019). "Andris Nelsons: Ein jovialer Genießer für die Philharmoniker". Der Standard (in Duits). Vienna. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 September 2019. Besoek op 3 Januarie 2019.
  26. Christopher Morley (24 Junie 2009). "First love rekindled for Andris Nelsons and CBSO". Birmingham Post (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Junie 2017. Besoek op 25 Desember 2009.
  27. Tim Ashley (9 Februarie 2012). "Tchaikovsky: Francesca da Rimini; Symphony No 4". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Augustus 2017. Besoek op 18 Augustus 2012.
  28. Andrew Clements (5 Februarie 2010). "Strauss: Ein Heldenleben; Rosenkavalier Suite, City of Birmingham SO, Nelsons". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Augustus 2017. Besoek op 5 Julie 2010.
  29. Tim Ashley (13 Mei 2010). "Stravinsky: The Firebird; Symphony of Psalms". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Augustus 2017. Besoek op 5 Julie 2010.
  30. Andrew Clements (4 April 2013). "Antonín Dvořák: Symphony No 9; A Hero's Song – review". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Augustus 2017. Besoek op 4 April 2013.
  31. Erica Jeal (20 Augustus 2015). "Nelsons: Shostakovich Symphony No 10 CD review - genuinely catacylsmic". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 September 2018. Besoek op 10 September 2015.
  32. Steve Smith (15 Februarie 2016). "Andris Nelsons, BSO, Seiji Ozawa win Grammy Awards". The Boston Globe (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Junie 2017. Besoek op 17 Februarie 2016.
  33. Boston Symphony Orchestra (2 Mei 2016). "Shostakovich Under Stalin's Shadow: Symphonies 5, 8, and 9". Persberig. Archived from the original on 5 Oktober 2016. https://web.archive.org/web/20161005032628/https://www.bso.org/brands/bso/press/press-releases/archived-press-releases/32416/may-2-2016-press-release.aspx. Besoek op 2016-05-25. 

Eksterne skakels wysig

Kulturele poste
Voorafgegaan deur
Gintaras Rinkevičius
Musikale Direkteur, Lettiese Nasionale Opera
2003–2007
Opgevolg deur
Modestas Pitrėnas
Voorafgegaan deur
Toshiyuki Kamioka
Hoofdirigent, Nordwestdeutsche Philharmonie
2006–2009
Opgevolg deur
Eugene Tzigane