Veelhoringadder

slangspesie
(Aangestuur vanaf Bitis cornuta)

Die Veelhoringadder (Bitis cornuta) is 'n slang wat endemies is aan Suider-Afrika. Die adder kom voor vanaf Citrusdal en Graafwater in die Wes-Kaap, noordwaarts langs die Weskus tot by Meobbaai in Namibië. In die binneland kom dit tot by Calvinia voor. In Engels word dit die Many-horned adder genoem.

Veelhoringadder
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Filum:
Subfilum:
Klas:
Orde:
Suborde:
Familie:
Subfamilie:
Genus:
Spesie:
B. cornuta
Binomiale naam
Bitis cornuta
(Daudin, 1803)
Sinonieme
  • Vipera cornuta Daudin, 1803
  • Vipera armata A. Smith, 1826
  • Vip[era]. lophophris
    Cuvier, 1829
  • Vip[era]. lophophrys
    Wagler, 1830
  • Vipera lophophris
    Gray, 1831
  • Cerastes cornuta
    — Gray, 1842
  • Vipera (Echidna) atropoides A. Smith, 1846
  • Vipera atropoides
    — A. Smith, 1846
  • Clotho cornuta — Gray, 1849
  • Cerastes lophophrys
    A.M.C. Duméril, Bibron &
    A.H.A. Duméril, 1854
  • V[ipera]. (Cerastes) cornuta
    Jan, 1863
  • Vipera (Clotho) cornuta
    — Higgins, 1873
  • Bitis cornuta
    Boulenger, 1896
  • Bitis cornuta cornuta
    Bogert, 1940[1]
Fotograaf met 'n veelhoringadder in sy kameralens.

Identifikasie

wysig

Die slang word tot 75cm lank terwyl die gemiddelde lengte 30 tot 40cm is. Die wyfies is gewoonlik groter en meer geset as die mannetjies. Hulle kleur wissel van lig- tot donkerbruin, grysbruin of rooibruin met drie tot vier rye van donker, hoekige vlekke wat ligte rande kan hê. Die vlekke aan die bokant is gewoonlik groter as die vlekke aan die onderkant. Daar is 'n tros van 4 tot 7 horings bo elke oog en die pupille is vertikaal. Die kop is driehoekig en onderskeibaar van die res van die liggaam.

Habitat en gewoontes

wysig

Die slang bak graag op klipperige plekke en skuil soms in lae, digte plantegroei. Hy is meestal aktief met skemertyd of vroeg saans. Sy natuurlike vyande is roofvoëls, ander slange en klein karnivore. Die slang is gewild onder versamelaars.

Die gif is matig sitotoksies en nie dodelik vir die mens nie. Min gif word voortgebring en die byt word nie as potensieel gevaarlik beskou nie. Simptone is onder meer plaaslike pyn, uitermatige swelsel om die bytplek en moontlike nekrose. Polivante teengif is nie doeltreffend nie en moenie toegedien word nie. Byte moet simptomaties behandel word.

Sien ook

wysig

Verwysings

wysig
  1. McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, Volume 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).