Burgerlike solidariteitsooreenkoms
Die Burgerlike solidariteitsooreenkoms (Frans: Pacte civil de solidarité, kort PACS) is 'n burgerlike verbintenis met gemeenskap van goedere, gesamentlike belasting en erfregtelike voordele wat in 1999 in Frankryk ingevoer is.
Alhoewel dit nie afhanklik van seksuele oriëntasie is nie, word hierdie regstrument tans hoofsaaklik deur heteroseksuele pare aangewend (95 persent volgens amptelike statistieke).[1] Selfdegeslagpare gaan die ooreenkoms aan omdat hulle in Frankryk tans nie amptelik in die huwelik kan tree nie.
In teenstelling met huwelike word die ooreenkoms nie in aanwesigheid van 'n burgemeester aangegaan nie, maar in 'n geregshof onderteken. Nogtans maak die wet voorsiening vir 'n plegtigheid in 'n raadsaal wat deur 'n burgemeester bygewoon word. So gryp veral burgemeesters van linkse partye die kans om 'n plegtigheid vir elke paar te hou wat die ooreenkoms sluit en dit graag deur 'n burgemeester of stedelike administrasie wil laat bevestig.
Die PACS verplig pare tot wedersydse ondersteuning, alhoewel die besonderhede hiervan individueel gereël mag word. Die gemeenskaplike aanneming van kinders word nie toegestaan nie. Volgens Franse reg mag egter ook 'n enkelpersoon 'n kind aanneem.