Wikipedia

Cary Stayner

Cary Anthony Stayner (gebore 13 Augustus 1961) is ’n Amerikaanse reeksmoordenaar en die ouer broer van Steven Stayner, wat as kind ontvoer is. Cary is skuldig bevind aan die moord op vier vroue tussen Februarie en Julie 1999. Die moorde is in Kalifornië gepleeg, naby die Yosemite- Nasionale Park. Hy is ter dood veroordeel vir die vier moorde en is steeds in die dodeselle van die San Quentin-gevangenis in Kalifornië.[1]

Cary Stayner
Gebore  13 Augustus 1961 (1961-08-13) (62 jaar oud)
Merced, Kalifornië, VSA
Land  VSA
Bynaam  Die Yosemite-moordenaar
Misdaad  Reeksmoord
Misdaadbesonderhede
Plek Kalifornië
Datum(s)  Februarie-Julie 1999
Slagoffers  4
Vonnisbesonderhede
Aangekeer  1999
Vonnisdatum  2002
Vonnis  Doodstraf

Vroeë lewe wysig

Cary Stayner is in Merced, Kalifornië, gebore. Sy jonger broer, Steven, is in 1972 deur die kindermolesteerder Kenneth Parnell ontvoer toe Cary 11 was, en is sewe jaar lank gevange gehou voordat hy ontsnap het en met sy gesin herenig is.[2] Stayner het later gesê het het verwaarloos gevoel terwyl sy ouers oor Steven se verdwyning getreur het.[3]

Toe Steven in 1980 uit Parnell se kloue ontsnap, het hy groot aandag in die media gekry. ’n Boek en TV-fliek, albei met die naam I Know My First Name is Steven, is daaroor gemaak. Steven het in 1989 in ’n motorfietsongeluk gesterf. Die volgende jaar is Stayner se oom Jesse, by wie hy toe gebly het, vermoor. Stayner het later beweer sy oom het hom gemolesteer in dieselfde tyd dat Steven ontvoer is.[4]

Stayner het na berig word in 1991 probeer selfmoord pleeg,[5] en is in 1997 in hegtenis geneem vir die besit van dagga[3] en tik.[6] Dié aanklagte is egter later laat vaar.

Misdade wysig

In 1997 is Stayner as ’n nutsman in diens geneem by die Cedar Lodge Motel in El Portal, Kalifornië, net buite die Highway 140-ingang na Yosemite-park.[3] Tussen Februarie en Julie 1999 het hy vier vroue vermoor: die 42-jarige Carole Sund, haar 15-jarige dogter, Juli Sund, en hulle 16-jarige reisgenoot, Juli se vriendin Silvina Pelosso; asook ’n naturalis van die Yosemite-instituut, die 26-jarige Joie Ruth Armstrong.[4]

Die eerste twee slagoffers, Sund en Pelosso, is in die kattebak van die verbrande wrak van Sund se huurmotor ontdek.[4] Die liggame was so verbrand dat hulle met behulp van tandrekords uitgeken moes word. ’n Nota is aan die polisie gestuur met ’n getekende kaart waarop die ligging van die derde slagoffer, Juli, aangedui is.[4] Boaan die nota het gestaan: "Ons het pret met dié een gehad." Ondersoekers is na die plek op die kaart en het die liggaam van Juli gekry met die keel afgesny.

Speurders het werknemers by die Cedar Lodge Motel begin ondervra waar die eerste drie slagoffers voor hulle dood tuisgegaan het. Een van die werknemers was Stayner, maar hy is nie as ’n verdagte beskou nie omdat hy geen misdaadrekord gehad het nie en kalm gebly het tydens die ondervraging.[7]

Toe die onthoofde liggaam van Joie Ruth Armstrong gevind word, het ooggetuies gesê hulle het ’n blou International Scout van 1979 geparkeer gesien staan buite die kamer waar sy gebly het. Dit het die speurders op Stayner se spoor gebring en hy het die hoofverdagte geword.[4] Die FBI-agente John Boles en Jeff Rinek het Stayner opgespoor waar hy in die Laguna del Sol-nudisteoord in Wilton woon. Hy is in hegtenis geneem en na Sacramento geneem vir ondervraging. Stayner het die agente geskok toe hy nie net skuld beken op Armstrong se moord nie, maar ook dié van Pelosso en die Sunds, en beken dat hy die kaart gestuur het om aan te dui waar Juli se liggaam gevind kon word.[8] Bewyse is in sy voertuig gevind wat hom met Armstrong se moord verbind het.

Stayner het ná sy ingetenisneming beweer hy het op sewe jaar oud al daarvan gedroom om vroue te vermoor, lank voor sy broer se ontvoering.[9]

Verhoor en skuldigbevinding wysig

Stayner het skuld ontken op grond van geestesteuring. Sy advokate het beweer die Stayner-gesin het ’n geskiedenis van seksuele misbruik en geestesteurings gehad. Dit het nie net in uiting gekom in die moorde nie, maar ook in sy obsessief-kompulsiewe steuring en sy versoek dat hy van kinderpronografie voorsien word in ruil vir sy bekentenis.[10] Dr. Jose Arturo Silva het getuig Stayner het obsessief-kompulsiewe steuring, ligte outisme en parafilie.[11] Hy is egter geestelik gesond verklaar en op 27 Augustus 2002 op vier aanklagte van moord skuldig bevind.[12]

Vonnis wysig

In 2002 is Stayner tot dood veroordeel en is hy verskuif na die dodeselle van die San Quentin-gevangenis in Kalifornië.[13] Hy is steeds in die dodeselle,[14] hoewel daar geen teregstellings in Kalifornië was nadat ’n hof in 2006 bevind het daar is gebreke in die administrasie van die doodstraf in dié staat nie.[14]

Verwysings wysig

  1. ↑ "Stayner, Cary Anthony". Inmate Locator. California Department of Corrections and Rehabilitation. Besoek op 19 Julie 2019.[dooie skakel]
  2. ↑ "Crash ends life scarred by childhood abduction". The Spokesman-Review. Spokane, Washington: Cowles Company. Associated Press. 18 September 1989. pp. A1–A2. Besoek op 12 Junie 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Sward, Susan; Finz, Stacy; May, Meredith; Minton, Torri (30 Julie 1999). "Overshadowed All His Life". San Francisco Chronicle. San Francisco: Hearst Corporation. Besoek op 15 Junie 2015.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Finz, Stacy (15 Desember 2002). "The case of a lifetime". San Francisco Chronicle. San Francisco: Hearst Corporation. Besoek op 12 Junie 2015.
  5. ↑ Gray, Orrin (11 September 2017). "The Yosemite Killer: Cary Stayner's Twisted Mind". The Lineup. Besoek op 28 Junie 2018.
  6. ↑ Bailey, Eric; Arax, Mark (26 Julie 1999). "Man Is Suspect in Both Yosemite Murder Cases". Los Angeles Times. Los Angeles: Tronc. Besoek op 28 Junie 2018.
  7. ↑ Finz, Stacy (14 Desember 2002). "The Case of a Lifetime, Part Two". San Francisco Chronicle. San Francisco: Hearst Corporation. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Junie 2008. Besoek op 13 Augustus 2016.
  8. ↑ "Yosemite suspect confesses to 4 killings". CNN. Atlanta, Georgia. 27 Julie 1999. Besoek op 12 Junie 2015.
  9. ↑ Hammer, Joshua (1 November 1999). "The Yosemite Horror". Outside. Besoek op 9 Junie 2018.
  10. ↑ Geringer, Joseph (12 Februarie 1999). "Cary Stayner and the Yosemite Murders". truTV Crime Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Mei 2008. Besoek op 9 April 2011.
  11. ↑ Finz, Stacy (30 Julie 2002). "Stayner called mentally impaired / Psychiatrist testifies for defense". San Francisco Chronicle. San Francisco: Hearst Corporation. Besoek op 15 Julie 2015.
  12. ↑ Finz, Stacy (27 Augustus 2002). "Stayner guilty of 1st-degree murder / Former handyman could now face death penalty". San Francisco Chronicle. San Francisco: Hearst corporation. Besoek op 9 Junie 2018.
  13. ↑ Finz, Stacy (13 Desember 2002). "Yosemite killer sentenced to death / Terrible details of Stayner case stun even the judge". San Francisco Chronicle. San Francisco: Hearst Corporation. Besoek op 1 Junie 2018.
  14. ↑ 14,0 14,1 Jardine, Jeff (26 Julie 2014). "Waiting out the death penalty". Modesto Bee. Modesto: McClatchy. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Augustus 2018. Besoek op 1 Junie 2018.

Nog leesstof wysig

  • Mara Bovsun, 2012, "Justice Story: Twisted trail of 'Yosemite murders' leads to resort handyman," New York Daily News (aanlyn), 30 September 2012, sien [1], besoek op 12 Junie 2015.
  • CNN, 2001 [1999], "Yosemite suspect confesses to 4 killings, cnn.com (aanlyn), 27 Julie 1999, sien [2], besoek op 12 Junie 2015.
  • Smith, Carlton (1999), Murder at Yosemite, St. Martin's True Crime Library, St. Martins Press, ISBN 978-0312974572 
  • McDougal, Dennis (2000), The Yosemite Murders, Ballantine Books, ISBN 978-0345438348 

Skakels wysig

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Cary_Stayner&oldid=2640612"