Andes-gans
Die Andes-gans (Chloephaga melanoptera) word in die hoë Andesgebergtes in Suid-Peru, Bolivia, Chili en die Catamarca-provinsie in Noordwes-Argentinië aangetref.
Andes-gans | |
---|---|
Wetenskaplike klassifikasie | |
Domein: | |
Koninkryk: | |
Filum: | |
Klas: | |
Orde: | |
Familie: | |
Genus: | |
Spesie: | C. melanoptera
|
Binomiale naam | |
Chloephaga melanoptera (Eyton, 1838)
|
Beide mannetjies en wyfies het 'n identiese veredos, hoofsaaklik wit, met swart gespikkelde vlerke en swart stertvere. Hulle liggaamsbou, waaronder 'n klein, pienk puntsnawel, herinner bietjie aan dié van 'n hoender of duif. Die wyfies is ietwat kleiner as die mannetjies. Die mannetjie uiter 'n hoë fluitgeluid, terwyl die wyfie 'n kras kwaakgeluid maak. Andes-ganse is baie aggressief, ook teenoor ander watervoëls, veral as hulle in 'n beknopte gebied is.
Hierdie voëls se dieet bestaan hoofsaaklik uit plante en gras, maar hulle sal ook die lêkorrels van hoenders en eende vreet.
Andes-ganse broei tussen Oktober en Januarie. Hulle bou 'n nes van gras, alhoewel hulle ook 'n mensgemaakte neskas op die grond sal gebruik. Die wyfie lê vyf tot tien gryswit eiers wat na 30 dae uitbroei. Die kuikens is na twee tot drie jaar self broeigereed.
Sien ook
wysigBronnelys
wysig- BirdLife International (2004). Chloephaga melanoptera. 2006 IUBN-rooilys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2006. Verkry op 11 Mei 2006.
- Hilko Insel, (2005): Eksotiese Watervoëls. LAPA Uitgewers, Pretoria. ISBN 0799334286