Die Dassault Rafale is 'n Franse tweelingenjin, kanarddeltavlerk, multirolvegvliegtuig wat deur Dassault Aviation ontwerp en gebou word. Met 'n hoë vlak van behendigheid, [3] is die Rafale bedoel om lugoppergesag-, verbod-, verkennings- en kernaanvalsmissies uit te voer.

Rafale
'n Rafale van die Franse Lugmag by RIAT in 2009
Tipe Aanvalsvliegtuig
Vervaardiger Dassault
Nooiensvlug 4 Julie 1986
Vrygestel 18 Mei 2001
Status In gebruik
Hoofgebruikers Franse Lugmag
Indiese Lugmag
Franse Vloot
Vervaardig 1986–huidig
Aantal gebou 237 teen 2021
Programkoste €45.9 miljard (2013)[1] (VS$62.7 miljard)
Eenheidskoste Rafale B: €74 miljoen, VS$101 miljoen (wegvliegprys, 2013)[2]

Geskiedenis wysig

Teen die laat 1970's het die Franse Lugmag en Vloot beplan om hul huidige vloot van vliegtuie te vervang en te konsolideer. Ten einde die ontwikkelingskoste te verminder en voornemende verkope te bevorder, het Frankryk in 'n ooreenkoms met vier ander Europese lande getree om 'n ratse veeldoelvegter te produseer. Daaropvolgende argumente oor die werksverdeling en verskille in vereistes het gelei tot Frankryk se onttrekking en die stigting van sy eie ontwikkelingsprogram vir vegvliegtuie.

Die Rafale, bekendgestel in 2001, word geproduseer vir beide die Franse Lugmag en vir vliegdekskip-gebaseerde bedrywighede in die Franse Vloot. Terwyl die Rafale bemark word vir uitvoer na verskeie lande, het net die Indiese Lugmag besluit om dit aan te koop. Die Rafale is gebruik in gevegte oor Afghanistan, Libië, Mali en Irak. Kenmerke soos die SPEKTRA geïntegreerde verdedigende-hulpmiddelstelsel is van kardinale belang in Libië. Verskeie opgraderings aan die Rafale se wapens en avionika sal in 2018 bekendgestel word.

Nadat dit oorspronklik geskeduleer was om in 1996 reeds in diens te gaan, het die Rafale onder beduidende vertragings gely weens na-Koue Oorlog begrotingsbesnoeings en veranderinge in weermagprioriteite. Die vliegtuig is tans beskikbaar in drie weergawes: Rafale C enkelsitplek-landgebaseerde weergawe, Rafale C tweesitplek-landgebaseerde weergawe, en die Rafale M enkelsitplek-vliegdekskipgebaseerde weergawe.

Kenmerke wysig

Baie van die vliegtuig se avionika en funksies, soos direkte steminsette, aktiewe elektroniesgeskandeerde verskeidenheid radar en die "Optronique secteur frontal" infrarooi soek-en-spoorsensor, is plaaslik in Frankryk ontwikkel en vervaardig vir die Rafale program.

Die tuig is toegerus met twee SNECMA M88-2-enjins en word gekenmerk deur die kanard-vlerkopstelling soos die Saab JAS 39 Gripen en Eurofighter Typhoon ook het.

Standaardtoerusting
  • twee aparte navigasie- en gevegsrekenaars van die tipe SAGEM Sigma 90, wat saam die uiters akkurate kombinasie van girolaser en GPS moontlik maak
  • 'n geïntegreerde Spectra-ECM-stelsel vir elektroniese oorlogvoering, met alle moontlikhede soos infrarooi- en laseropties
  • 'n optroniese bewaakte voorste sigsektor met outomatiese infrarooiopsporing, spoorvideo en lasertelemetrie
  • 'n kodebeveiligde, terreinvolgende radarnavigasiestelsel waarmee teikens ongemerk op baie lae vlieghoogte genader kan word
  • 'n Thomson-CSF rbe-2-radarnavigasiestelsel
  • 'n tweedegenerasie vlieghelm waarin alle vlieg- en aanvalsgegewens vir die vlieënier geprojekteer word
  • 'n Martin Baker MK16F zero-skietstoel wat vanaf die grond gebruik kan word

Sien ook wysig

Verwysings wysig

  1. "Projet de loi de finances pour 2014 : Défense : équipement des forces et excellence technologique des industries de défense" (in Frans). Senate of France. 21 November 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Mei 2020. Besoek op 2 Julie 2014.
  2. "Projet de loi de finances pour 2009". Senate (in Frans). 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 5 November 2011.
  3. Prashanth, G. N. (12 Februarie 2011). "French Rafale is best at dogfight". Times of India (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Augustus 2013. Besoek op 30 Maart 2011.


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.