Dirk Winterbach

Dirk Winterbach (gebore 30 Augustus 1951) is ’n Afrikaanse digter en beeldhouer. Die skrywer Ingrid Winterbach is sy suster.

Lewe en werk

Dirk Jacobus Winterbach is op 30 Augustus 1951 in Johannesburg gebore as die tweede van drie kinders van die onderwysers Jan Winterbach en Helena Dorothea Terblanche. Die skrywer Ingrid Winterbach is sy ouer suster en hy het ’n jonger broer, Hougaard. Hy word groot in Langlaagte en Florida en matrikuleer in 1968 aan die Hoërskool Florida. Hierna studeer hy ’n jaar in die Regte aan die Universiteit van die Witwatersrand waarna hy ’n ruk werk op konstruksie as skrynwerker. Hy studeer dan verder aan die Universiteit van Stellenbosch, een jaar in Beeldende Kunste waarna hy ’n B.A.-graad in Tale en Sosiologie verwerf en later ook die B.A. Honneurs-graad en in 1981 die M.A.-graad in Sosiologie met ’n verhandeling oor “Subkultuur: ’n Konsepsuele Analise”. Dan werk hy vir twee jaar by die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing aan navorsing oor dwelms en prostitusie, waarna hy in 1981 ’n pos as lektor in Sosiologie aan die Universiteit van Wes-Kaapland aanvaar. In 1989 is hy ’n onafhanklike medewerker vir Vrye Weekblad, waar hy ’n reeks artikels oor die sosiale kwessies van die dag doen. Hy is sedert sy studentejare getroud met Linda Uys (hulle skei later) en die egpaar het vier kinders, die drie seuns Uys (gebore September 1977), Jan-Louw (April 1979) en Marshall James (Februarie 1993) en die dogter Lia (Mei 1987). Hy bly op Stellenbosch en as kunstenaar spits hy hom primêr toe op beeldhouwerk. Later verhuis hy na Tamboerskloof Farm aan die voet van Seinheuwel.

Skryfwerk.

In die vroeë tagtigerjare begin hy gedigte skryf en lê in 1986 reeds ’n bundel voor vir publikasie. Totaal uiteenlopende reaksie van keurders laat hom besluit om eerder nog ’n ruk te wag. Sy rymlose gedigte word dan in “Die Oranje Boek” gebundel, waar oranje die kleur van lewe en passie is, maar in die Tibetaanse geloof die kleur van dood. Hierdie tematiek word ontgin en die gedigte bevat vele ongewone en verrassende teenstellings. Die gedigte word in drie afdelings verdeel, waar die eerste afdeling ingelei word deur die “Narcissus”-reeks, wat die wellustige elemente van manlikheid verken. Geweld is die vernaamste tema van die tweede afdeling, terwyl die derde afdeling verse bevat oor die vergeefse strewe na vervulling. Sy styl is onkonvensioneel en brutaal en die bundel is ’n onthutsende en verontrustende blik op die samelewing. Die beeld van die wolf of hond word dwarsdeur die bundel getrek, dikwels as simbool of metafoor van die bloeddorstigheid van die menslike natuur en sy vernielsug. Die Oranje Boek haal die kortlys vir die Eugène Marais-prys. Van sy verse word opgeneem in “Groot verseboek”.

Hy skryf ook kortverhale wat in Stet en Vrye Weekblad gepubliseer word en in 1987 is hy op die eerste kortlys van skrywers in De Kat se kortverhaalkompetisie. Saam met sy suster Ingrid vertaal hy haar “Die Boek Van Toeval En Toeverlaat” as “The Book Of Happenstance”, waarvoor hulle in 2009 die literêre vertalingsprys van die Suid-Afrikaanse Vertalersinstituut verwerf en in dieselfde jaar ook die Suid-Afrikaanse Letterkundetoekennings se Vertalersprys.

Publikasies

• 1993 - Die Oranje Boek. Hond.

Bronnelys

Boeke

• Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria. Eerste uitgawe 2005

Internet

• Magazine: http://www.magazine.co.za/campaigns/site.nsf/pages/dirk_winterbach Geargiveer 7 Augustus 2009 op Wayback Machine