Epsilon Eridani (ε Eri) is ’n ster in die suidelike sterrebeeld Eridanus. Dit het ’n deklinasie van 9,46° suid van die hemelewenaar en kan dus van enige plek op aarde gesien word. Dit is 10,5 ligjare van die Aarde af en het ’n skynbare magnitude van 3,73. Dit is die derde naaste individuele ster van ’n sterstelsel wat met die blote oog gesien kan word en het die naaste planeet aan die Sonnestelsel gehad tot met die ontdekking van Alpha Centauri Bb. Dit is minder as ’n miljard jaar oud.

Epsilon Eridani
Epsilon Eridani se ligging (in die rooi sirkel).
Epsilon Eridani se ligging (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Eridanus
Spektraaltipe K2 V
Soort Hoofreeksster
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 03h 32m 55,84496s
Deklinasie -09° 27′ 29,7312″
Skynmagnitude (m) ~4,61
B-V-kleurindeks  0,887[1]
U-B-kleurindeks  0,571[1]
Besonderhede
Massa (M) 0,82
Radius (R) 0,735
Ligsterkte (L) 0,34
Ouderdom (jaar) 0,2-0,8 miljard
Temperatuur (K) 5 084
Afstand (ligjaar) 10,49
Eienskappe
Planete Dalk minstens 1
Ander name
18 Eridani, BD -09°697, GCTP 742.00, GJ 144, HD 22049, HIP 16537, HR 1084, LHS 1557, SAO 130564, WDS 03330-0928.[2]
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Eienskappe

wysig
 
’n Kunstenaarsvoorstelling van ’n waarskynlike planeet, Epsilon Eridani b, wat om die ster wentel. In die middel onder is ’n moontlike maan.

Omdat dit so jonk is, het Epsilon Eridani ’n hoër vlak van magnetiese aktiwiteit as die Son, met ’n sterwind van 30 keer so sterk. Sy rotasieperiode is 11,2 dae by die ewenaar. Epsilon Eridani is kleiner as die Son en het ’n kleiner massa. Dit het ook ’n laer vlak van elemente swaarder as helium.[3] Dit word geklassifiseer as ’n hoofreeksster van spektraaltipe K2 – dit is dus ’n oranjerige ster met ’n oppervlaktemperatuur van sowat 5 000 kelvin.

Die ster se radiale snelheid word al die afgelope 20 jaar bestudeer. Dit dui op ’n reuseplaneet wat daarom wentel.[4] Die voorwerp, Epsilon Eridani b, is in 2000 amptelik aangekondig deur ’n span sterrekundiges onder Artie Hatzes.[4] Huidige data dui aan die planeet wentel elke sewe jaar om die ster, sowat 3,4 AE daarvandaan (1 AE is die gemiddelde afstand tussen die Aarde en die Son).[5]

Die stelsel het twee asteroïdegordels: een sowat 3 AE en ’n tweede sowat 20 AE van die ster af. Dit kan kom van ’n hipotetiese tweede planeet, Epsilon Eridani c.[6] Daar is ’n aansienlike skyf van ruimterommel om die ster van toe die stelsel gevorm het.[7]

Die ster se naam is in 1603 deur Johann Bayer gevestig. Dit kan lid wees van die Ursa Major- bewegende groep sterre wat ’n soortgelyke beweging deur die Melkweg volg, wat beteken die sterre kan ’n gemeenskaplike oorsprong in ’n oop sterreswerm hê. Sy naaste buurman, die dubbelster Luyten 726-8, sal oor sowat 31 500 jaar baie na aan hom kom: sowat 0,93 ligjare.[8]

Sien ook

wysig

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 Cousins, A. W. J. (1984), "Standardization of Broadband Photometry of Equatorial Standards", South African Astronomical Observatory Circulars 8: 59, Bibcode1984SAAOC...8...59C. 
  2. "V* eps Eri – variable of BY Dra type", SIMBAD (Centre de Données astronomiques de Strasbourg), http://simbad.u-strasbg.fr/simbad/sim-basic?Ident=V*+eps+Eri, besoek op 2010-11-05. 
  3. Di Folco, E. et al. (November 2004), "VLTI near-IR interferometric observations of Vega-like stars. Radius and age of α PsA, β Leo, β Pic, ε Eri and τ Cet", Astronomy and Astrophysics 426 (2): 601–617, doi:10.1051/0004-6361:20047189, Bibcode2004A&A...426..601D. 
  4. 4,0 4,1 Hatzes, Artie P. et al. (December 2000), "Evidence for a long-period planet orbiting ε Eridani", The Astrophysical Journal 544 (2): L145–L148, doi:10.1086/317319, Bibcode2000ApJ...544L.145H. 
  5. Schneider, Jean, "Star: Eps Eridani", Extrasolar Planets Encyclopaedia (Paris Observatory), http://exoplanet.eu/star.php?st=eps+Eridani, besoek op 2010-07-04. 
  6. Aguilar, David A.; Pulliam, Christine (October 27, 2008), Solar System's young twin has two asteroid belts, Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, http://www.cfa.harvard.edu/press/2008/pr200822.html, besoek op 2008-11-10. 
  7. Backman, D. et al. (2008), "Epsilon Eridani's planetary debris disk: structure and dynamics based on Spitzer and CSO observations", The Astrophysical Journal 690 (2): 1522–1538, doi:10.1088/0004-637X/690/2/1522, Bibcode2009ApJ...690.1522B. 
  8. Potemine, Igor Yu. (April 12, 2010). "Transit of Luyten 726-8 within 1 ly from Epsilon Eridani". [astro-ph.SR]. Bibcode2010arXiv1004.1557P. 

Eksterne skakels

wysig