Wikipedia

FSB

Die FSB (voormalige KGB) is die binnelandse intelligensiediens van Rusland. FSB staan vir Federale Veiligheidsdiens van die Russiese Federasie (Федеральная служба безопасности Российской Федерации: Federalnaja sloezjba bezopasnosti Rossijskoi Federatsii). Die diens beveg onder meer korrupsie, terrorisme en georganiseerde misdaad.

FSB-embleem

Die FSB is in 1995 gestig as opvolger van die FSK (Federale Teenintelligensiediens), wat weer op sy beurt die KGB in 1991 vervang het. In 1995 het die FSB ook groter bevoegdhede gekry, wat hom byna net soveel mag gee as wat die destydse KGB gehad het. Sy hoofkwartier is in die Loebjanka op Loebjanka-plein in Moskou, net soos dié van die KGB.

Tussen Julie 1998 en Augustus 1999 was Wladimir Poetin, tot 7 Mei 2008 president van die land, hoof van die FSB. Die hoof sedert 2008 is Aleksandr Bortnikof.

Die FSB oefen steeds ’n betekenisvolle invloed op die vinnig groeiende ekonomie van die Russiese Federasie uit, en ’n groot aantal hoof- uitvoerende beamptes van belangrike Russiese ondernemings is voormalige lede en medewerkers van die FSB.

Struktuur

wysig

Die FSB is in verskeie departemente ingedeel, onder meer:

  • Intelligensie
  • Anti-terrorisme
  • Strategiese beplanning
  • Menslike hulpbronne
  • Operasioneel

Werksaamhede

wysig

Die FSB is verantwoordelik vir die binnelandse sekuriteit van die Russiese staat, teenspioenasie en die stryd teen georganiseerde misdaad, terrorisme en onwettige dwelmhandel. Teenstanders beweer egter dat dit betrokke is by die onderdrukking van andersdenkendes, dat dit die hele bevolking probeer beheer en belangrike politieke aangeleenthede beïnvloed, nes die KGB in die verlede gedoen het. Om hierdie doelwitte te bereik, gebruik die FSB onder meer massa-monitering, disinformasie, propaganda deur die staatsbeheerde massamedia en die vervolging van politici van die opposisie en ondersoekende joernaliste.[1][2][3][4][5][6][7][8]

Polemiek

wysig

Die FSB het die mag om enige huis of besigheid sonder ’n lasbrief binne te gaan as daar genoegsame rede is om te glo "dat ’n misdaad daar gepleeg is of gepleeg word".[9][10]

Menseregte-aktiviste het al beweer dat die FSB nie baie gretig is om sy KGB-mantel af te gooi nie en daar is ook al beweer dat dit sake teen vermeende andersdenkendes gefabriseer het en dreigemente gebruik om agente te werf.

Baie Russiese opposisie-wetgewers en ondersoekende joernaliste het al in sluipmoordaanvalle gesterf terwyl hulle korrupsie en beweerde misdaad deur die FSB en staatsowerhede ondersoek het: Sergei Joesjenkof, Joeri Sjtsjekotsjichin, Galina Starowoitowa, Anna Politkofskaja, Alexander Litvinenko, Paul Klebnikof, Nadezjda Tsjaikowa, Nina Jefimowa en baie ander.[11][12] Die voormalige KGB-offisier Oleg Gordijefski glo dat die moorde op die skrywers Sjtsjekotsjichin ("Slaves of KGB"[13]) en Politkofskaja asook op Litvinenko wys dat die FSB weer betrokke is by politieke sluipmoorde,[14] wat in die verlede uitgevoer is deur die Dertiende Departement (KGB).[15] Net voor sy dood het Litvinenko Wladimir Poetin daarvan beskuldig dat hy persoonlik opdrag gegee het vir die moord op Politkofskaja.[16]

Van die Tsjeka tot die FSB

wysig

Van 1917 af het die Sowjet- en Russiese geheime agentskappe verskeie name gehad:

Datum Afrikaanse naam Russiese naam
Desember 1917 Tsjeka, ook bekend as die Wetsjeka, Geheel-Russiese Spesiale Kommissie vir die Bevegting van Teenrewolusie en Sabotasie ЧК, ВЧК, Всероссийская Чрезвычайная Комиссия по Борьбе с Контрреволюцией и Саботажем (Wserossijskaja Tsjrezwitsjainaja Komissija po Borbe s Kontrrewoljoetsiei i Sabotazjem)
Februarie 1922 Ingelyf by die NKWD (Volksadministrasie vir Binnelandse Sake) as GPOe, Politieke Staatsadministrasie ГПУ, Государственное Политическое Управление (Gosoedarstwennoje Polititsjeskoje Oeprawlenije)
Julie 1923 OGPOe, Gesamentlike Politieke Staatsadministrasie ОГПУ, Объединённое Государственное Политическое Управление при СНК СССР (Obedinnjonnoje Gosoedarstwennoje Oeprawljennije pri SNK SSSR)
Julie 1934 Ingelyf by NKWD as GOeGB, Hoofadministrasie vir Staatsveiligheid ГУГБ, Главное Управление Государственной Безопасности (Glawnoje Oeprawljenije Gosoedarstwennoi Bezopasnosti)
Februarie 1941 NKGB, Volksadministrasie vir Staatsveiligheid НКГБ, Народный Комиссариат Государственной Безопасности (Narodni Komissariat Gosoedarstwennoi Bezopasnosti)
Julie 1941 Heringelyf by die NKWD as GOeGB ГУГБ
April 1943 NKGB НКГБ
Maart 1946 MGB, Ministerie van Staatsveiligheid МГБ, Министерство Государственной Безопасности (Ministerstwo Gosoedarstwennoi Bezopasnosti)
Maart 1953 MGB smelt saam met MWD (Departement van Binnelandse Sake) om ’n groter MWD te vorm МВД, Ministerstwo Внутренних Дел (Ministerstwo Wnoetrennich Del)
Maart 1954 KGB, Komitee vir Staatsveiligheid КГБ, Комитет Государственной Безопасности (Komitet Gosoedarstwennoi Bezopasnosti)
November 1991 FSK, Federale Teenintelligensiediens ФСК, Федеральная Служба Контрразведки (Federalnaja Sloezjba Kontrrazwedki)
April 1995 FSB, Federale Veiligheidsdiens ФСБ, Федеральная Служба Безопасности (Federalnaja Sloezjba Bezopasnosti)

Hoofde van die FSK en FSB

wysig
  • Wiktor Pawlowitsj Barannikof, 1992–1993
  • Nikolai Michailowitsj Goloesjko, 1993–1994
  • Sergei Wadimowitsj Stepasjin, 1994 1998- 1995
  • Michail Iwanowitsj Barsoekof, 1995–1996
  • Nikolai Dmitriewitsj Kowalef, 1996–1998
  • Wladimir Poetin, 1998–1999
  • Nikolai Platonowitsj Patroesjef, sedert 1999

Verwysings

wysig
  1. ↑ The Perils of Putinism Geargiveer 4 Julie 2008 op Wayback Machine, deur Arnold Beichman, Washington Times, 11 Februarie 2007
  2. ↑ Putinism on the March, deur George F. Will, Washington Post, 30 November 2004
  3. ↑ The Essence of Putinism: The Strengthening of the Privatized State, deur Dmitri Glinski Vassiliev, Sentrum vir Strategiese en Internasionale Studies, November 2000
  4. ↑ What is ‘Putinism’? Geargiveer 5 Februarie 2009 op Wayback Machine, deur Andranik Migranyan, Russia in Global affairs, 13 April 2004
  5. ↑ Putinism: Highest Stage of Robber Capitalism, deur Andrei Piontkovsky, The Russia Journal, 7 Februarie 2000
  6. ↑ Resensie van Andrei Pionkovsky se Another Look into Putin's Soul deur sy edele Rodric Braithwaite Geargiveer 27 September 2007 op Wayback Machine, Hoover Institute
  7. ↑ Andrei Illarionov: Approaching Zimbabwe (Russian) – [1] Geargiveer 5 Julie 2007 op Wayback Machine – Gedeeltelik Engelse vertaling
  8. ↑ Russia After the Presidential Election, deur Mark A. Smith Konflikstudies-navorsingsentrum
  9. ↑ Aleksandr Platkovskiy, "Pod novoy vyveskoy vozrozhdayetsya staroe KGB," Izvestiya, 18 Maart 1995, pp. 1-2
  10. ↑ "Russia, Keeps Getting Back," Economist, 15 April 1995, pp. 51-52.
  11. ↑ "Amnesty International condemns the political murder of Russian human rights advocate Galina Starovoitova". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Januarie 2007. Besoek op 13 Januarie 2007.
  12. ↑ Yushenkov: A Russian idealist
  13. ↑ «Рабы ГБ. XX век. Религия предательства»
  14. ↑ "Бывший резидент КГБ Олег Гордиевский не сомневается в причастности к отравлению Литвиненко российских спецслужб - svobodanews.ru". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Februarie 2008. Besoek op 28 Maart 2008.
  15. ↑ * Christopher Andrew en Vasili Mitrokhin, The Mitrokhin Archive: The KGB in Europe and the West, Gardners Books (2000), ISBN 0-14-028487-7
  16. ↑ Alexander Litvinenko at the Frontline Club accusing Vladimir Putin of the assassination of journalist Anna Politkovskaya Geargiveer 10 Februarie 2012 op Wayback Machine (In Russies en Engels)

Bronnelys

wysig
  • Yuri Felshtinsky, Alexander Litvinenko en Geoffrey Andrews. Blowing up Russia : Terror from within. 2002. ISBN 1-56171-938-2
  • Yevgenia Albats en Catherine A. Fitzpatrick. The State Within a State: The KGB and Its Hold on Russia – Past, Present, and Future. 1994. ISBN 0-374-52738-5.
  • David Satter. Darkness at Dawn: The Rise of the Russian Criminal State. Yale University Press. 2003. ISBN 0-300-09892-8.

Notas

wysig

Eksterne skakels

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=FSB&oldid=2709968"