Friedrich Rückert

Friedrich Rückert (16 Mei 1788 - 31 Januarie 1866) was 'n Duitse digter, vertaler en professor in Oosterse tale.

Friedrich Rückert
Gebore	(1788-05-16)16 Mei 1788 Schweinfurt, Unterfranken, Heilige Romeinse Ryk
Sterf	31 Januarie 1866 (op 77) Neuseß, Coburg, Duitse Konfederasie
Nasionaliteit	Duitsland
Beroep	Professor van Oosterse tale
Jare aktief	1814-1866
Eggenoot	Luise Wiethaus-Fischer
Noemenswaardige werke	Die Weisheit des Brahmanen (Die Wysheid van die Brahmane) en Liebesfrühling (Lente van Liefde)

Biografie

Rückert is in Schweinfurt gebore en was die oudste seun van 'n advokaat. Hy is opgelei aan die plaaslike Gimnasium en studeer aan die universiteite van Würzburg en Heidelberg. Van 1816 tot 1817 werk hy aan die redaksie van die Morgenblatt in Stuttgart. Hy het byna die hele jaar van 1818 in Rome deurgebring en daarna 'n paar jaar in Coburg (1820–1826) gewoon. Rückert is aldaar in 1821 met Luise Wiethaus-Fischer getroud. Hy word in 1826 aangestel as professor in Oosterse tale aan die Universiteit van Erlangen, en in 1841 word hy in 'n soortgelyke pos in Berlyn aangestel. In 1849 bedank hy sy professoraat in Berlyn en gaan woon voltyds op sy landgoed Gut in Neuses (nou 'n deel van Coburg).

Toe Rückert sy literêre loopbaan begin het was Duitsland midde in haar lewe-en-dood-stryd met Napoleon. In sy eerste bundel, Deutsche Gedichte (Duitse gedigte), gepubliseer in 1814 onder die skuilnaam Freimund Raimar, gee hy, veral in Geharnischte Sonette 'n kragtige uitdrukking aan die heersende sentiment van sy landgenote. Van 1815 tot 1818 verskyn Napoleon, eine politische Komödie in drei Stücken (Napoleon, 'n politieke komedie in drie dele) waarvan slegs twee dele gepubliseer word; en in 1817 Der Kranz der Zeit.

Hy reik in 1822 'n digbundel getiteld Östliche Rosen uit; en van 1834 tot 1838 word sy Gesammelte Gedichte (Versamelde gedigte) in ses dele gepubliseer, 'n verskeuse wat reeds deur baie uitgawes is.

Rückert was 'n kenner van sowat dertig tale, en het veral sy merk gemaak as 'n vertaler van Oosterse poësie en as 'n skrywer van gedigte wat in die gees van Oosterse meesters verwek is. Baie aandag is verwek deur sy vertaling van die Maqamat van Al-Hariri van Basra (Hariris Makamen) in 1826, Nal und Damajanti, 'n Indiese verhaal, in 1828, Rostem und Suhrab, eine Heldengeschichte (Rostem en Suhrab, 'n verhaal van helde) in 1830, en Hamasa, oder die ältesten arabischen Volkslieder (Hamasa, oftewel die oudste Arabiese volksliedjies), in 1846.

Van sy oorspronklike werk wat oor Oosterse onderwerpe handel, is:

• Morgenländische Sagen und Geschichten (Oosterse mites en gedigte ) (1837)
• Erbauliches und Beschauliches aus dem Morgenland (Oordenkinge en bepeinsings uit die Ooste) (1836–1838)
• Brahmanische Erzählungen ( Brahmin Verhale) (1839).

Die mees uitgebreid van sy werke is Die Weisheit des Brahmanen (Die wysheid van die Brahmane ), gepubliseer in ses dele van 1836 tot 1839. Liebesfrühling (Lente van liefde) (1844), 'n siklus liefdesliedere, is die bekendste van al die werke uit Rückert se pen.

Van 1843 tot 1845 skryf hy die dramas Saul und David (1843), Herodes der Große ("Herodes die Grote") (1844), Kaiser Heinrich IV (1845) en Christofero Colombo (1845). Die werke is egter van 'n mindere gehalte as die waaraan hy sy plek as meester in die Duitse letterkunde te danke het. Ten tye van die Deense oorlog in 1864 het hy Ein Dutzend Kampflieder für Schleswig-Holstein ('n Dosyn vegliedere vir Sleeswyk-Holstein) geskryf, wat, alhoewel dit anoniem gepubliseer is, 'n groot indruk op die publiek gemaak het.

Rückert is in 1866 in Neuses (Coburg), nou deel van Coburg, oorlede. Hy is in die begraafplaas daar begrawe.

Sy werk oefen steeds 'n aansienlike invloed uit op Oosterse studies in Duitsland.

Rückert se digkuns was 'n kragtige inspirasie vir komponiste; daar bestaan ongeveer 121 toonsettings van sy werk - wat hom agter slegs Goethe, Heine en Rilke in die opsig plaas. Onder die komponiste wat sy gedigte getoonset is Schubert, Robert en Clara Schumann, Brahms (twee liedjies vir Stem, Altviool en Klavier, onder andere), Josef Rheinberger, Mahler (die liederesiklusse Kindertotenlieder, Rückert-Lieder ), Max Reger, Richard Strauss, Zemlinski, Hindemith, Bartók, Berg, Hugo Wolf, Heinrich Kaspar Schmid en Jah Wobble.

Gedenktekens

Rückert Denkmal (monument) in Schweinfurt in 2014.

Daar is 'n monument vir Rückert op Marktplatz in Schweinfurt. Die monument vir Rückert, wie se geboortehuis op die suidoostelike hoek van die stadsaal geleë is, staan sedert 1890 in die sentrale plein van Schweinfurt. Dit is geskep deur argitek Friedrich Ritter von Thiersch en die beeldhouer Wilhelm von Rühmann. Allegoriese figure uit sy werke - Geharnischte Sonette en Weisheit des Brahmanen ("Die Wysheid van die Brahmane") - is aan die voete van die brons standbeeld van Rückert geleë.

Rückert word ook herdenk deur 'n klein museum in sy huis in Neuses (nou in Friedrich-Rückert-Strasse) en 'n park, Rückertpark, met 'n borsbeeld. Die museum in die Friedrich-Rückert-Straße huisves meer as 1 000 poppe, waaronder die grootmoeder van die wêreldbekende "Barbie".

Letterkunde

'n Omvattende maar geensins volledige uitgawe van Rückert se digterlike werke het in 1868–1869 in 12 volumes verskyn. Daaropvolgende uitgawes is geredigeer deur L. Laistner (1896), C. Beyer (1896), G. Ellinger (1897). Kyk B. Fortlage, F. Rückert und seine Werke (1867); C. Beyer, Friedrich Rückert, ein biographisches Denkmal (1868), Neue Mitteilungen über Rückert (1873), en Nachgelassene Gedichte Rückerts und neue Beiträge zu dessen Leben und Schriften (1877); R. Boxberger, Rückert-Studien (1878); P. de Lagarde, Erinnerungen an F. Rückert (1886); F. Muncker, Friedrich Rückert (1890) en G. Voigt, Rückerts Gedankenlyrik (1891).

• Hans Wollschläger und Rudolf Kreutner (Red.): Historisch-kritische Ausgabe in Einzelbänden, Schweinfurt 1998ff; tot dusver 4 vol. In 5 dele (vanaf Julie 2004):
  • Die Weisheit des Brahmanen, 2 dele, 1998.
  • Gedichte von Rom, 2000.
  • Liedertagebuch I / II, 1846–1847, 2001
  • Liedertagebuch III / IV, 1848–1849, 2002.
  • Liedertagebuch V / VI, 1850–1851, Eerste Band, 2003.
• Hans Wollschläger (Red.): Kindertotenlieder [1993, ook as insel taschenbuch 1545].
• Hartmut Bobzin (Red.): Der Koran in der Übersetzung von Friedrich Rückert, 4de uitg., Würzburg 2001.
• Friedrich Rückert: Firdosi's Königsbuch (Schahname) Sage I – XIII. Aus dem Nachlaß herausgegeben von EA Bayer. 1890. Nachdruck: epubli GmbH, Berlyn, 2010ISBN 978-3-86931-356-6
• Friedrich Rückert: Firdosi's Königsbuch (Schahname) Sage XX – XXVI. Aus dem Nachlaß herausgegeben von EA Bayer. Nachdruck der Erstausgabe. epubli Berlyn, 2010,ISBN 978-3-86931-555-3 . (Besonderhede)
• Wolfgang von Keitz (Hrsg. ): Oestliche Rosen. epubli, Berlyn 2012,ISBN 978-3-8442-0415-5 . (Besonderhede)

In 1847 het Rückert ook uitgesoekte verse van die Tirukkural, 'n antieke en klassieke Tamil-werk, in Duits vertaal.

Verwysings

• Robert Boxberger (1889), "Rückert, Friedrich ", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in Duits), 29, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 445–453

Eksterne skakels

• Lys van toonsettings^{[dooie skakel]} 
• Gedigte deur Friedrich Rueckert - volledige lys
• Pamflet oor Rückert wat uitgegee is deur die stad Coburg (Duits) Geargiveer 18 Oktober 2020 op Wayback Machine
• Friedrich Rückert-sterfkennis, The Atlantic. Maandeliks (1866)