Gouerotsluislang

Die gouerotsluislang (Python kyaiktiyo) is 'n luislangspesie wat waarskynlik geïsoleerd aan die westekant van die Tenghyo-gebergte in Mianmar voorkom. Die slang word in 2011 die eerste keer op grond van 'n wyfie beskryf wat in 2002 in die Mianmese Mon-staat in 'n klein, droë spruitbed gevang is naby 'n klein betelpalmplantasie. Die slangsoort is na die Goue Rots (Birmaans: kyaiktiyo)-pagode in die stad Kyaikto vernoem, wat een van die heiligste Boeddhistiese plekke in Mianmar is.

Gouerotsluislang
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:	Animalia
Filum:	Chordata
Subfilum:	Vertebrata
Klas:	Reptilia
Orde:	Squamata
Suborde:	Serpentes
Familie:	Pythonidae
Genus:	Python
Spesie:	P. kyaiktiyo
Binomiale naam
Python kyaiktiyo Zug, Gotte & Jacobs, 2011

Kenmerke

Die holotipe, 'n volgroeide wyfie, het 'n totale lengte van 1,52 meter gehad en 3,6 kilogram geweeg. Die kop was 6,8 cm lank en 4 cm breed en die stert 11,8 cm lank. Die slang het 'n ligbruin grondkleur met 'n roesskakering op die agterste tweederdes van die lyf gehad. Die kop is geelbruin, die onderkant van die onderkaak, die keel en die pens is wit- tot roomkleurig. Die bokant van die kop is eenkleurig geel. Die leiselsskilde (Lorealia) en die aangrensende bolipskilde (Supralabialia) is vaalbruin, die kante van die kop is donkerbruin en van die bruin snoet deur 'n wit diagonale streep geskei. Die bruin kleur op die kante van die kop loop op die voorste romp aaneenlopend voort en word van die helderwordende pens deur 'n wit streep geskei. Hierdie bruin kleur los verder agtertoe in 'n ry bruin vlekke op wat al hoe groter en toenemend roesbruin word. In die agterste derde van die lyf word die vlekke weer kleiner, is toenemend verder uit mekaar gespasieer en lê al hoe meer gelyk met die pens (ventraal). Op die rug is 'n roesbruin band wat na agter toe al hoe breër word. Die stert is bo en aan die sye eenkleurig donkerbruin en op die onderkant is daar drie bruin vlekke.

Soos alle luislange plant die gouerotsluislang voort deur die lê van eiers (ovipariteit); die eierleier van die holotipe het ses eiers bevat met afmetings van 6 x 9 cm.

Klassifikasie

Die gouerotsluislang behoort aan die kortstertluislange (Python curtus-spesiegroep) en is daarmee die naaste aan die bloedluislang (P. brongersmai), die Borneose (P. breitensteini) en Soematraanse kortstertluislang (P. curtus) verwant. Van die drie verwante spesies word die gouerotsluislang onderskei deur die groter getal (180 of meer) van die eenryige agtereenvolgende pensskubbe en deur die aanwesigheid van bruin oogvlekke op die rugmiddellyn. Daarbenewens word die slang ook van die Borneose en Soematraanse kortstertluislang onderskei deur die aanwesigheid van 'n supraokulêre skild (bo-oogse skild) tussen die oog en die bolipskilde.

Bedreiging en beskerming

Die IUBN-rooilys voer aan dat die gouerotsluislang 'n bedreigde dier is, want ten spyte van verskeie ondersoeke in die verspreidingsgebied kon geen ander slang soos die holotipe gevind word nie. Dit dui op 'n baie klein bevolking wat oorbly. Alle luislange word vir hul vleis, vir die vervaardiging van leer en tradisionele medisyne gejag. Weens sy seldsaamheid sal die gouerotsluislang ook van groot belang in die internasionale dierehandel wees.

Soos die meeste luislange word die gouerotsluislang ook deur CITES beskerm. Dit is gelys in Bylae II en derhalwe is invoergoedkeuring nodig. Die uitvoer uit Mianmar word deur nasionale wetgewing verbied.