Habitatverlies is die proses waardeur 'n natuurlike habitat nie in staat word om sy inheemse spesies te ondersteun nie. Die organismes wat voorheen die terrein bewoon het, is verplaas of dood, waardeur biodiversiteit en spesies-volopheid verminder word.[1][2] Habitatverlies is die hoofoorsaak van biodiversiteitverlies.[3] Fragmentasie en verlies van habitat het een van die belangrikste onderwerpe van navorsing in ekologie geword, aangesien dit groot bedreigings vir die voortbestaan van bedreigde spesies is.[4]

Kaart van die wêreld se biodiversiteit-warmkolle, wat almal ernstig bedreig word deur habitatverlies en agteruitgang

Aktiwiteite soos die oes van natuurlike hulpbronne, industriële produksie en verstedeliking is menslike bydraes tot habitatverlies. Druk van landbou is die vernaamste menslike oorsaak. Sommige ander sluit in mynbou, houtkapping, treilvissery, en stedelike verspreiding. Habitatverlies word tans wêreldwyd as die primêre oorsaak van spesies uitsterwing beskou.[5] Omgewingsfaktore kan meer indirek bydra tot habitatverlies. Geologiese prosesse, klimaatverandering,[2] bekendstelling van indringerspesies, ekostelsel voedingstowwe uitputting, water en geraasbesoedeling is 'n paar voorbeelde. Habitatverlies kan voorafgegaan word deur 'n aanvanklike habitatfragmentasie.

Pogings om habitatverlies aan te spreek is in internasionale beleidsverpligtinge beliggaam deur Sustainable Development Goal 15 "Life on Land" en Sustainable Development Goal 14 "Life Below Water". Alhoewel, die Verenigde Nasies Omgewingsprogram se verslag oor "Making Peace with Nature" wat in 2021 vrygestel is, het bevind dat die meeste van hierdie pogings nie hul internasionaal ooreengekome doelwitte bereik het nie.[6]

Verwysings

wysig
  1. Calizza, Edoardo; Costantini, Maria Letizia; Careddu, Giulio; Rossi, Loreto (17 Junie 2017). "Effect of habitat degradation on competition, carrying capacity, and species assemblage stability". Ecology and Evolution. Wiley. 7 (15): 5784–5796. doi:10.1002/ece3.2977. ISSN 2045-7758. PMC 5552933. PMID 28811883.
  2. 2,0 2,1 Sahney, S; Benton, Michael J.; Falcon-Lang, Howard J. (1 Desember 2010). "Rainforest collapse triggered Pennsylvanian tetrapod diversification in Euramerica" (PDF). Geology. 38 (12): 1079–1082. Bibcode:2010Geo....38.1079S. doi:10.1130/G31182.1. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Oktober 2011. Besoek op 29 November 2010 – via GeoScienceWorld.
  3. Marvier, Michelle; Kareiva, Peter; Neubert, Michael G. (2004). "Habitat Destruction, Fragmentation, and Disturbance Promote Invasion by Habitat Generalists in a Multispecies Metapopulation". Risk Analysis. 24 (4): 869–878. doi:10.1111/j.0272-4332.2004.00485.x. ISSN 0272-4332. PMID 15357806. S2CID 44809930. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Julie 2021. Besoek op 18 Maart 2021.
  4. WIEGAND, THORSTEN; REVILLA, ELOY; MOLONEY, KIRK A. (Februarie 2005). "Effects of Habitat Loss and Fragmentation on Population Dynamics". Conservation Biology. 19 (1): 108–121. doi:10.1111/j.1523-1739.2005.00208.x. ISSN 0888-8892. S2CID 33258495.
  5. Pimm & Raven, 2000, pp. 843–845.
  6. United Nations Environment Programme (2021). Making Peace with Nature: A scientific blueprint to tackle the climate, biodiversity and pollution emergencies. Nairobi. https://www.unep.org/resources/making-peace-nature Geargiveer 23 Maart 2021 op Wayback Machine

Bronne

wysig