Huis van Braganza-Sakse-Koburg en Gotha
Die Huis van Braganza-Sakse-Koburg en Gotha[1] of Braganza-Sakse-Koburg en Gotha, was 'n tak van die Huis van Sakse-Koburg en Gotha wat oor die Koninkryk van Portugal regeer het – van 1853 tot dit in 1910 'n republiek geword het.
Huis van Braganza-Sakse-Koburg en Gotha | |
---|---|
Wapen van die Huis van Braganza-Sakse-Koburg en Gotha
| |
Land | Portugal |
Laaste heerser | Manuel II |
Titel | Koning van Portugal |
Stigters | Ferdinand II en Maria II |
Gestig | 1836 |
Stam van | Huis van Sakse-Koburg en Gotha |
Afsetting | 1910 |
Geskiedenis
wysigDie koningshuis is deur prins Ferdinand van Sakse-Koburg en Gotha gestig. Hy het op 9 April 1836 getrou met koningin Maria II van Portugal van die Huis van Bragança en so Ferdinand van Sakse-Koburg-Gotha-Koháry van die Huis van Wettin geword. Lede van die koningshuis het die titels Infante/Infanta van Portugal en Hertog/Hertogin van Sakse gehad.[2]
Op 15 November 1853 is koningin Maria II dood en deur haar oudste seun opgevolg as Pedro V, die eerste koning van die Braganza-Sakse-Koburg en Gotha dinastie.
Die familie sou op die troon bly tot met die begin van die 5 Oktober 1910-rewolusie in Portugal toe koning Manuel II afgesit is en die Eerste Portugese Republiek gestig is. Manuel II het 'n banneling geword en is op 2 Julie 1932 dood.[3]
Vandag gebruik die afstammelinge van prinses Theresa van Sakse-Koburg en Gotha (1902–1990), wat die kleindogter van prinses Leopoldina van Brasilië van die Huis van Bragança was, steeds die van Tasso de Saxe-Coburgo e Bragança.[4] Dit word ook gebruik deur Maria Pia van Sakse-Koburg en Gotha Braganza, 'n vrou wat beweer sy is die buite-egtelike kind van koning Carlos I.
Heersers
wysigPedro V | 1853–1861 |
Luis I | 1861–1889 |
Carlos I | 1889–1908 |
Manuel II | 1908–1910 |
Verwysings
wysig- ↑ Maclagan, Michael (2002). Lines of Succession. Tables by Jiri Louda. Time Warner Books. p. 187. ISBN 0-316-72428-9.
- ↑ Almanach de Gotha (146th uitg.). Justus Perthes. 1909. p. 66.
- ↑ Almanach de Gotha (175th uitg.). Justus Perthes. 1938. p. 112.
- ↑ McNaughton, Arnold (1973). The Book of Kings: A Royal Genealogy. Garnstone Press. p. 368.