Die Istwaeone (ook genoem Istaewone, Istriaone, Istrione, Sthraone, Thracone, Ryn-Germane of Ryn-Weser-Germane) was volgens Tacitus een van drie hoofgroepe van die Germane. Die drie groepe word teenswoordig ingedeel as die Wes-Germane.

Die voorgestelde verspreiding van die primêre Germaanse dialekgroepe in Europa rondom 1 n.C. Die uitbeelding van Jutland as 'n Wes-Germaanse gebied val in die Duitse wetenskaplike tradisie. ██ Noord-Germaans ██ Noordseegermaans (Ingwaeonies) ██ Ryn-Weser-Germaans (Istwaeonies) ██ Elbe-Germaans (Irminonies) ██ Oos-Germaans
Hoofgroepe van die Germane
Istwaeone (Weser-Ryn-Germaans) in oranje

Die verspreidingsgebied van die Istwaeone stem ooreen met die van die Ryn-Weser-Germane. Dit korrespondeer aldus geografies ook met die stamgebied van die latere Franke, van wie onder meer die Nederlande die erfgename is. Die ou etniese benaming leef voort in die taalkundige begrip Istwaeoons.

Mitologie

wysig
 
Bevolking van Germania Magna ten tyde van die Romeins keiser Augustus se bewind.
(NB: die kaartagtergrond gee nie die situasie aan die begin van ons jaartelling weer nie)

Tacitus noem in sy De origine et situ Germanorum die drie seuns van die mitiese persoonlikheid Mannus, wat die stamvaders van die drie hoofgroepe (proto-stamme): Ingwaeone, Herminone en Istwaeone sou word. Tot hierdie drie groepe word onder andere die volgende stamme gereken:

 
So sien die gebied van die huidige Nederland in werklikheid daar uit rondom die jaar 10

Plinius die ouere noem in boek IV van sy Naturalis historia vyf Germaanse stamverbande:

Die Vandale word teenswoordig as Oos-Germaans ingedeel; die klassifikasie van die Basternae is omstrede.

In die 19e eeu lei die grondlegger van die Keltologie, Johann Kaspar Zeuß, die naam Istwaeone terug na die goties/vandaliese geslag van die Azdingi, wat volgens Jacob Grimm verbonde was aan Hazdiggo (Haddingr).[1] Aldus sou die Istwaeone oorspronklik uit die gebied van die Weichsel kom. Hierdie teorieë word egter nie deur moderne argeologie gestaaf nie.

Verwysings

wysig
  1. Viktor Rydberg 1886: Undersökningar i germanisk Mythologi, Göteborg.

Bronnelys

wysig
  • Viktor Rydberg 1886: Undersökningar i germanisk Mythologi, Göteborg.