James McBride (gebore op 11 September 1957) [1] is 'n Amerikaanse skrywer en musikant. Hy is die ontvanger van die 2013 Nasionale Boekprys vir fiksie vir sy roman The Good Lord Bird.

James McBride
James McBride tydens die 2013 Texas Boekfees.
Gebore11 September 1957 (1957-09-11) (67 jaar oud)
New York Stad, VSA
NasionaliteitAmerikaans
Alma materOberlin Kollege
BeroepSkrywer, musikant
Kinders3
Noemenswaardige werke
  • The Color of Water, The Good Lord Bird (Nasionale Boek-toekenning, 2013)
Webwerfjamesmcbride.com
Handtekening

Vroeë lewe

wysig

McBride se pa, eerw. Andrew D. McBride (8 Augustus 1911 - 5 April 1957) was 'n Afro-Amerikaner; hy is op 45-jarige ouderdom aan kanker oorlede. Sy moeder, Ruchel Dwajra Zylska (haar naam is later verander na Rachel Deborah Shilsky, en later weer na Ruth McBride Jordan; 1 April 1921 - 9 Januarie 2010), was 'n Joodse immigrant uit Pole. James is grootgemaak in Brooklyn se Red Hook-behuisingsprojek en was die laaste kind wat Ruth uit haar eerste huwelik gehad het, die laaste kind van eerw. Andrew McBride, en die agtste van 12 kinders.

McBride is as volg aangehaal:

"Ek is trots op my Joodse geskiedenis .... Tegnies sou jy seker kon sê dat ek Joods is omdat my ma Joods was ... maar sy het haar tot die Christendom bekeer. So dit is 'n vraag vir teoloë om te antwoord. ... ek staan net soggens op; gelukkig om te lewe."[2]

Sy memoires, The Color of Water: A Black Man's Tribute to His White Mother (1995), beskryf sy familiegeskiedenis en sy verhouding met sy moeder.

Loopbaan

wysig

Boeke en draaiboeke

wysig

McBride is veral bekend vir sy memoires uit 1995, die topverkoper The Color of Water, wat sy lewe beskryf as kind in 'n groot, arm, Afro-Amerikaanse gesin waarvan sy wit Joodse moeder aan die hoof van gestaan het. McBride se moeder was streng en die dogter van 'n Ortodokse rabbyn. Tydens haar eerste huwelik met eerw. Andrew McBride, het sy haar tot die Christendom bekeer en 'n toegewyde Christen geword. Die memoires was vir meer as twee jaar op die New York Times se topverkoperlys en het 'n Amerikaanse treffer geword. Dit word in hoërskole en universiteite regoor Amerika gelees en is in 16 tale vertaal, met verkope van 2.5 miljoen eksemplare. [3]

In 2002 publiseer hy sy roman getiteld Miracle at St. Anna, wat oor die geskiedenis van die merendeels Afro-Amerikaanse 92ste infanteriedivisie tydens die Italiaanse veldtog van mid-1944 tot April 1945 handel. Die boek is aangepas vir die rolprent Miracle at St. Anna en geregisseer deur Spike Lee. Dit is op 26 September 2008 vrygestel.

In 2005 publiseer McBride die eerste bundel van The Process, 'n CD-gebaseerde dokumentêr wat gebaseer is op die lewens van mindere jazz-musikante.

Sy roman van 2008 getiteld Song Yet Sung, handel oor 'n verslaafde vrou wat drome oor die toekoms het, en 'n wye verskeidenheid bevryde swart mense, verslaafde mense en wit mense wie se lewens bymekaarkom in die gebeure wat afspeel tydens die laaste weke van die vrou se lewe. Harriet Tubman het as inspirasie vir die boek gedien. Die boek behels die fiktiewe uitbeelding van 'n kommunikasiekode wat slawe van gebruik gemaak het om te ontsnap en hul vryheid te bekom. Die boek, wat gebaseer is op werklike gebeure wat in die ooste van Maryland plaasgevind het, sluit ook die berugte misdadiger Patty Cannon as karakter in.

In 2012 het McBride saam met Spike Lee geskryf aan Red Hook Summer (2012) en was hy ook saam met hom mede-regisseur daarvan. [4]

In Julie 2013 het McBride saam met die res van die Rock Bottom Remainders (gepubliseer deur Coliloquy) Hard Listening geskryf. [5]

In Augustus 2013 is The Good Lord Bird deur Riverhead Books vrygestel. Die werk beskryf die lewe van die berugte John Brown. Vir hierdie boek het McBride in 2013 die Nasionale Boekprys vir fiksie gewen. [6]

Op 22 September 2016 het Barack Obama die 2015 National Humanities Medal aan McBride toegeken.[7]

Sy lewe as komponis

wysig

McBride speel die saxofoon vir die Rock Bottom Remainders, 'n groep skrywers wat ook musikaal aangelê is. Hy het ook getoer saam met die jazzlegende Little Jimmy Scott en beskik ook oor sy eie orkes wat 'n eklektiese mengsel van musiek speel.

Hy het liedjies geskryf vir Anita Baker, Grover Washington jr., Pura Fé, en Gary Burton. [8] McBride het die temamusiek gekomponeer vir Jonathan Demme van Clint Harding Network se New Orleans-dokumentêr getiteld Right to Return en die "Off-Broadway"-musiekblyspel Bobos, wat geskryf is deur die dramaturg Ed Shockley.

McBride is in 1993 bekroon met die American Music Theatre Festival se Stephen Sondheim-toekenning, en in 1996 met die American Arts and Letters Richard Rodgers-toekenning en die eerste ASCAP Richard Rodgers Horizons-toekenning. [9]

Persoonlike lewe

wysig

McBride is tans 'n uitgelese skrywer aan die Universiteit van New York. Hy het drie kinders en woon in New York en Lambertville, New Jersey. [10]

Bibliografie

wysig

Filmografie

wysig

Eksterne skakels

wysig

Verwysings

wysig
  1. Good Reads
  2. Sherwin, Elisabeth (9 Februarie 1997). "One man's unique story about poverty, race, family" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 September 2019. Besoek op 7 Maart 2013.
  3. "One Book, One Philadelphia: The Color of Water Reading Guide" (in Engels). Free Library of Philadelphia. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Maart 2017. Besoek op 23 Mei 2020.
  4. "James McBride" (in Japannees). African American Literature Book Club. aalbc.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 April 2016. Besoek op 23 Mei 2020.
  5. "Hard Listening" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Oktober 2019.
  6. "2013 National Book Award Winner, fiction". National Book Foundation (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 September 2018. Besoek op 7 April 2015.
  7. Dwyer, Colin (22 September 2016). "At White House, A Golden Moment For America's Great Artists And Patrons" (in Engels). NPR. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Januarie 2020. Besoek op 22 September 2016.
  8. Brandeis.edu Geargiveer op Wayback Machine
  9. "James McBride (bio)". Rock Bottom Remainders (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Junie 2017. Besoek op 7 April 2015.
  10. Julie Bosman, "Traveling With John Brown Along the Road to Literary Celebrity", The New York Times, 24 November 2013.