Kaapse grysbok
Die Kaapse grysbok (Raphicerus melanotis) is 'n klein boksoort wat endemies aan die Wes-Kaap van Suid-Afrika is. Hulle bewoon 'n klein streek wat strek van Zoeloeland tot in die Kaapprovinsie.
Kaapse grysbok | |
---|---|
ram | |
Wetenskaplike klassifikasie | |
Koninkryk: | |
Filum: | |
Klas: | |
Orde: | |
Familie: | |
Genus: | |
Spesie: | R. melanotis
|
Binomiale naam | |
Raphicerus melanotis Thunberg, 1811
| |
verspreiding |
Hierdie bokkies het 'n gemiddelde, volwasse massa van 12 kg en 'n hoogte van ongeveer 55 cm. Die ramme het klein spitshorinkies wat tot 12 cm lank kan wees. Hulle word soms met steenbokke verwar, met hulle rooibruin pelse, rooi mae en rooi-geel kele. Verder het hulle ook plek-plek wit hare oor hulle rûe versprei, van hul nekke tot hulle agterpote. Kaapse grysbokke het kenmerkende groot ore, met strepe wat aan die are van 'n blaar herinner.
Hulle wei in die oop grasvlaktes, maar sal nie ver van bosgebiede dwaal nie, aangesien hulle daar kan wegkruip vir gevare.
Die ramme is uiters territoriaal en sal heftig teen mekaar veg. Hulle merk hulle gebiede met mishope en urine. Alhoewel paring nie tot 'n spesifieke tyd van die jaar beperk is nie, sal die meeste ooie in die lente kalf. 'n Ooi is telkens 6 maande dragtig, waarna sy aan 'n enkele lammetjie geboorte skenk. Daar word aanvaar dat die moeder die kleintjie soog en beskerm, maar dit is nie bekend watter rol die vader in die lammetjie se lewe speel nie.
Kaapse grysbokke vreet hoofsaaklik wingerdlote, maar ook grasse, vrugte en die blare van bosse en bome. Sommige waarnemings meld dat hulle lang periodes sonder water kan oorleef.
Siende dat hulle so klein is, word hulle deur baie karnivore gejag, waaronder luiperds, jakkalse, arende en luislange. Die bok kan homself slegs teen aanvalle beskerm deur tussen plante weg te kruip en desnoods in 'n gat (soos dié van 'n erdvark) te kruip. Hulle uiters skerp gehoor help hulle om potensiële gevare vroeg genoeg te bespeur. Hulle word ook deur die mens gejag vir trofeepryse tydens jagkompetisies.
Die Kaapse grysbok het geen negatiewe effek op die mens nie. Daar is bewerings dat hulle soms boere se oeste beskadig, maar dit word nie as 'n wesenlike probleem gesien nie.
Sien ook
wysigBronne
wysig- Soogdiere van die Krugerwildtuin en ander Nasionale Parke (1979). Saamgestel deur Die Nasionale Parkeraad. 'n Publikasie van die Raad van Kuratore vir Nasionale Parke van die Republiek van Suid-Afrika. ISBN 0-86953-027-5.
- Fowler, L. en C. Yahnke. 2004. "Raphicerus melanotis" (On-line), Animal Diversity Web. Verkry op 18 April 2009 by "Raphicerus melanotis".
Verwysings
wysig- ↑ IUCN SSC Antelope Specialist Group (2008). Raphicerus melanotis. 2008 IUBN Rooi Lys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2008. Verkry op 29 Maart 2009.
Eksterne skakels
wysig- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Kaapse grysbok.
- Wikiwoordeboek het 'n inskrywing vir Kaapse grysbok.