Kaliumchromaat
Kaliumchromaat is 'n sout van kalium en chroomsuur met formule K2CrO4. Chroom is hier in sy hoogste oksidasietoestand Cr(VI).
Algemeen | |
---|---|
Naam | Kaliumchromaat |
Chemiese formule | K2CrO4 |
Molêre massa | 194,2 g/mol [1] |
CAS-nommer | 7789-00-6[1] |
Voorkoms | Geel vastestof[1] |
Reuk | geen |
Fasegedrag | |
Selkonstantes | a=760,5 pm; b=591,7pm; 1039,5 pm[2] |
Ruimtegroep | Pnma[2] |
Nommer | 62 |
Strukturbericht | H1₆ |
Smeltpunt | 975 °C[1] |
Kookpunt | |
Digtheid | 2,73 [g/cm3 bereken[2] |
Oplosbaarheid | oplosbaar in water[1] |
Suur-basis eienskappe | |
pKa | geen |
Veiligheid | |
Flitspunt | onbrandbaar |
LD50 | > |
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal Chemie |
Kristalstruktuur
wysigDie stof kristalliseer in die ortorombiese K2SO4-struktuur.[2][3](strukturbericht-klassifikasie H1₆) Die struktuur bevat CrO2−4-tetraëders wat se Cr-O afstande amper gelyk is (161pm; 159pm en tweemaal 160pm). Daar is twee verskillende kaliumione. KI word omring deur 10 suurstofatome (gemiddelde afstand 299pm) en 'n elfde op 347pm afstand. KII het nege bure (gemiddelde afstand 285 pm).
Chemiese eienskappe
wysigKaliumchromaat kan verkry word deur Cr2O3 (chroom(III)oksied) met 'n oksidasiemiddel soos kaliumnitraat te verhit. In oplosing gaan dit oor in bichromaat as 'n sterk suur, soos swaelsuur bygevoeg word:[4]
Aanwending
wysigKaliumchromaat word as aanduider gebruik in die argentometrie. Na die eindpunt bereik is, vorm oormaat [Ag+] 'n rooi neerslag met chromaat:[5]
So lank as chloried in oormaat is bly hierdie neerslag in oplossing deur:
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "SDS". Fisher Scientific. Besoek op 9 Augustus 2023.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Zachariasen, W. H. and Ziegler, G. E.. (1931). ""The Crystal Structure of Potassium Chromate, K2CrO4."". Zeitschrift für Kristallographie - Crystalline Materials. 80 (1–6): 164–173. doi:10.1524/zkri.1931.80.1.164.
{{cite journal}}
: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ Zachariasen et. al. noem die ruimtegroep V16h pleks van Pnma en verwissel die asse.
- ↑ G.J. van Meurs; H.Ph. Baudet. Beknopt overzicht der scheikunde.
{{cite book}}
: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ J. Kramers; P.A.A.van der Beek (1930). Beknopt leerboek der scheikunde. Malmberg.
{{cite book}}
: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)