Lambda-KDM-model

Die ΛKDM-model (Lambda-kouemateriemodel) of Lambda-KDM-model is ’n parametrisering van die Oerknalmodel waarin die heelal drie hoofkomponente bevat: ’n kosmologiese konstante, wat deur die Griekse hoofletter lambda (Λ) aangedui word en met donker energie verbind word; die veronderstelde koue donker materie (KDM); en gewone materie. Dit word dikwels die "standaardmodel" van Oerknalkosmologie genoem omdat dit die eenvoudigste model is wat ’n redelik goeie verklaring vir die volgende eienskappe van die kosmos gee:

die bestaan en struktuur van die kosmiese mikrogolfagtergrond
die grootskaalse struktuur in die verspreiding van sterrestelsels
die waargenome oorvloed van waterstof (insluitende deuterium), helium en litium
die versnellende uitdying van die heelal, soos waargeneem in die lig van verafgeleë sterrestelsels en supernovas

Die model aanvaar algemene relatiwiteit is die korrekte teorie van swaartekrag op kosmologiese skale. Dit het laat in die 1990's ontstaan as ’n "ooreenkomskosmologie" ná ’n tydperk waarin uiteenlopende waargenome eienskappe van die heelal teenstrydig blyk te gewees het en daar geen ooreenstemming was oor die samestelling van die energiedigtheid van die heelal nie.

Die ΛKDM-model kan uitgebrei word deur die toevoeging van kosmologiese inflasie, kwintessens en ander elemente wat tans velde van spekulasie en navorsing in kosmologie is.

’n Paar alternatiewe modelle bevraagteken die aannames van die ΛCDM-model.^[1]^[2]^[3]

Verwysings

↑ Maeder, Andre (2017). "An Alternative to the ΛCDM Model: The Case of Scale Invariance". The Astrophysical Journal (in Engels). 834 (2): 194. arXiv:1701.03964. Bibcode:2017ApJ...834..194M. doi:10.3847/1538-4357/834/2/194. ISSN 0004-637X.
↑ Brouer, Margot (2017). "First test of Verlinde's theory of emergent gravity using weak gravitational lensing measurements". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (in Engels). 466 (3): 2547–2559. arXiv:1612.03034. Bibcode:2017MNRAS.466.2547B. doi:10.1093/mnras/stw3192.
↑ Petit, J. P.; D’Agostini, G. (1 Julie 2018). "Constraints on Janus Cosmological model from recent observations of supernovae type Ia". Astrophysics and Space Science (in Engels). 363 (7): 139. Bibcode:2018Ap&SS.363..139D. doi:10.1007/s10509-018-3365-3. ISSN 1572-946X.

Skakels

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.

[1] Maeder, Andre (2017). "An Alternative to the ΛCDM Model: The Case of Scale Invariance". The Astrophysical Journal (in Engels). 834 (2): 194. arXiv:1701.03964. Bibcode:2017ApJ...834..194M. doi:10.3847/1538-4357/834/2/194. ISSN 0004-637X.

[2] Brouer, Margot (2017). "First test of Verlinde's theory of emergent gravity using weak gravitational lensing measurements". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (in Engels). 466 (3): 2547–2559. arXiv:1612.03034. Bibcode:2017MNRAS.466.2547B. doi:10.1093/mnras/stw3192.

[3] Petit, J. P.; D’Agostini, G. (1 Julie 2018). "Constraints on Janus Cosmological model from recent observations of supernovae type Ia". Astrophysics and Space Science (in Engels). 363 (7): 139. Bibcode:2018Ap&SS.363..139D. doi:10.1007/s10509-018-3365-3. ISSN 1572-946X.

[1]

[2]

[3]