Litiumioonbattery
'n Litiumioonbattery (soms Li-ion battery) is 'n lid van 'n familie van herlaaibare batterye wat litiumione beweeg van die negatiewe elektrode na die positiewe elektrode tydens ontlading, en terug wanneer die battery weer herlaai word. Litiumioonbatterye gebruik 'n organiese litiumverbinding as een elektrodemateriaal, in teenstelling met die metaal litium wat gebruik word in 'n nie-herlaaibare litiumbattery. Die elektroliet, wat voorsiening maak vir ioniese beweging, en die twee elektrodes is die samestellende komponente van 'n litiumioonbatterysel.
Litiumioonbatterye is algemeen in huiselektronika. Hulle is van die mees populêre vorme van herlaaibare batterye vir draagbare elektroniese toestelle, met 'n hoë energie-digtheid, klein geheue effek[1] en 'n lae self-ontlading. Buiten in verbruikerselektronika, groei litiumioonbatterye ook in gewildheid vir militêre, elektriese batteryvoertuig- en lug- en ruimtevaarttoepassings.[2]
Litiumioonbatterye[3] is tans besig om 'n gemeenskaplike plaasvervanger vir loodsuurbatterye te word, wat histories gebruik is vir gholfkarretjies en nutsvoertuie. In plaas van swaar loodplate en suurelektroliet, is die neiging om eerder liggewig litiumioonbatterypakke te gebruik wat dieselfde spanning bied as loodsuurbatterye, sodat daar geen verandering aan die voertuig se aandryfstelsel nodig is nie.
Die batterye het in 2013 bekend geraak toe hulle brande aan boord van die Boeing 787 Dreamliner veroorsaak het.
Sien ook wysig
Verwysings wysig
- ↑ "Memory effect now also found in lithium-ion batteries". Besoek op 5 Augustus 2015.
- ↑ Ballon, Massie Santos (14 Oktober 2008). "Electrovaya, Tata Motors to make electric Indica". cleantech.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Mei 2011. Besoek op 11 Junie 2010.
- ↑ Vilicn, Roby (1 November 2020). "lithium ion battery". lithiumbatterychina.com. Besoek op 1 November 2020.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
